ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 138 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ՍԱՂՄՈՍ ՃԼԸ (ՃԼԹ) Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։ 1 Տէր, փորձեցեր զիս եւ ծանեար զիս։ 2 Դու ծանեար զնստել իմ եւ զյառնել իմ. ի միտ առեր զխորհուրդս իմ ի հեռաստանէ։ 3 Զշաւիղս իմ եւ զվիճակս իմ դու քննեցեր. եւ զամենայն ճանապարհս իմ յառաջագոյն տեսեր. 4 զի ոչ գոյ նենգութիւն ի լեզուի իմում. ահա դու, Տէր, ծանեար 5 զյետին իմ եւ զառաջին իմ, դու ստեղծեր զիս՝՝ եւ եդիր զձեռն քո ի վերայ իմ։ 6 Սքանչելի եղեւ գիտութիւն քո յինէն, զօրացաւ՝՝ եւ ոչ հանդարտեմ սմա։ 7 Յո՞ երթայց ես յՈգւոյ քումմէ, կամ յերեսաց քոց ես յո՞ փախեայց։ 8 Թէ ելանեմ յերկինս՝ դու անդ ես. թէ իջանեմ ի դժոխս՝ եւ անդր մօտ ես. 9 թէ առից զթեւս իմ ընդ առաւօտս, եւ բնակեցայց յեզերս՝՝ ծովու, 10 սակայն եւ անդ ձեռն քո առաջնորդեսցէ ինձ, եւ աջ քո ընկալցի զիս։ 11 Ասացի. Խաւար ուրեմն արդեւք ծածկեաց զիս, կամ գիշեր փոխանակ լուսոյ փափկութեան իմոյ՝՝։ 12 Խաւարն՝ ի քէն ոչ խաւարանայ, եւ գիշերն որպէս տիւ լուսաւոր եղիցի, եւ խաւար նորա որպէս զլոյս նորա՝՝։ 13 Դու ստացար զերիկամունս իմ, եւ ընկալար զիս յորովայնէ՝՝ մօր իմոյ։ 14 Խոստովան եղէց քեզ, Տէր, զի ահեղ եւ սքանչելի ես՝՝. սքանչելի են գործք քո, եւ անձն իմ գիտաց յոյժ։ 15 Ոչ թաքեաւ ոսկր իմ ի քէն զոր արարեր ի ծածուկ, եւ կար զօրութեան իմոյ ընդ ստորինս՝՝ երկրի։ 16 Զանգործս իմ տեսին աչք քո, եւ ի գիրս քո ամենեքեան գրեցան. ի տուէ մոլորեցան, եւ ոչ ոք էր որ առաջնորդէր նոցա՝՝։ 17 Ինձ յոյժ մեծարոյ եղեն բարեկամք քո, Աստուած. եւ յոյժ զօրացան իշխանք նոցա։ 18 Թուեցի զնոսա, եւ քան զաւազ բազմացան. զարթեայ եւ արդ ընդ քեզ եմ։ 19 Թէ սպանանես զմեղաւորս, Աստուած. արք արեան, ի բաց եղերուք յինէն։ 20 Ի հակառակութիւն եւ ի նախանձ, առցեն ի նանիր զքաղաքս քո։՝՝ 21 Ո՞չ զատելիս քո, Տէր, ատեցի, եւ ի վերայ թշնամեաց քոց մաշեցայ։ 22 Ատելութիւն կատարեալ ատեցի զնոսա, եւ եղեն ինձ ի թշնամիս։ 23 Փորձեա զիս, Աստուած, եւ ծանիր զսիրտ իմ, քննեա զիս եւ ծանիր զշաւիղս իմ, 24 եւ տես թէ իցեն անօրէնութիւնք ի ճանապարհս իմ, եւ առաջնորդեա ինձ ի ճանապարհս քո յաւիտենից։ |