ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 106 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ՍԱՂՄՈՍ ՃԶ (ՃԷ) Ալէլուիա։ 1 Խոստովան եղերուք Տեառն, զի քաղցր է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա։ 2 Ասասցեն փրկեալք Տեառն, զորս փրկեաց ի ձեռաց թշնամւոյն։ 3 Յամենայն գաւառաց ժողովեաց զնոսա, յարեւելից եւ յարեւմտից, ի հիւսիսոյ եւ ի ծովէ։ 4 Մոլորեցան նոքա յանապատի՝ յանջրդի ճանապարհի, եւ քաղաք բնակութեան ոչ գտին։ 5 Քաղցեան եւ ծարաւեցան, եւ անձինք նոցա ի նոսին նուաղեցան։ 6 Աղաղակեցին առ Տէր ի նեղութեան իւրեանց, ի վշտաց նոցա փրկեաց զնոսա։ 7 Առաջնորդեաց նոցա ի ճանապարհ ուղիղ, զի երթիցեն ի քաղաք բնակութեան իւրեանց։ 8 Խոստովան եղիցին Տեառն ողորմութեանց նորա, սքանչելեաց նորա՝ յորդիս մարդկան։ 9 Զի յագեցոյց զանձինս քաղցեալս, եւ զանձինս կարօտեալս լի արար բարութեամբ։ 10 Ոյք նստէին ի խաւարի եւ ի ստուերս մահու, կապեալ էին յաղքատութեան որպէս յերկաթս։ 11 Զի դառնացուցին զբանն Աստուծոյ, եւ զխորհուրդս Բարձրելոյն բարկացուցին։ 12 Խոնարհ եղեն ի ցաւոց սիրտք նոցա, տկարացան եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նոցա։ 13 Աղաղակեցին առ Տէր ի նեղութեան իւրեանց, ի վշտաց նոցա եհան զնոսա։ 14 Փրկեաց զնոսա ի խաւարէ եւ ի ստուերաց մահու, եւ խզեաց զկապանս նոցա։ 15 Խոստովան եղիցին Տեառն զողորմութեանց նորա, եւ զսքանչելեաց նորա՝ յորդիս մարդկան։ 16 Զի փշրեաց զդրունս պղնձիս, եւ զնիգս երկաթիս խորտակեաց։ 17 Օգնեաց նոցա ի ճանապարհի անօրէնութեան իւրեանց, զի՝՝ վասն մեղաց իւրեանց խոնարհ եղեն յոյժ։ 18 Յամենայն կերակրոց գարշէին սիրտք նոցա, մերձեցան մինչեւ ի դրունս մահու։ 19 Աղաղակեցին առ Տէր ի նեղութեան իւրեանց, ի վշտաց նոցա ապրեցոյց զնոսա։ 20 Առաքեաց զբան իւր եւ բժշկեաց զնոսա, եւ փրկեաց զնոսա յապականութենէ իւրեանց։ 21 Խոստովան եղիցին Տեառն ողորմութեանց նորա, եւ սքանչելեաց նորա՝ յորդիս մարդկան։ 22 Մատուսցեն նմա պատարագ օրհնութեան, եւ պատմեսցեն զգործս նորա ցնծութեամբ։ 23 Ոյք իջանէին ի ծով նաւովք, եւ առնէին զգործս ի ջուրս բազումս։ 24 Նոքա տեսին զգործս Տեառն, եւ զսքանչելիս նորա ի խորս անդնդոց։ 25 Ասաց՝ եւ յարեաւ հողմ եւ մրրիկ, եւ բարձրացան ալիք նորա։ 26 Ելանէին յերկինս եւ իջանէին յանդունդս, եւ անձինք նոցա յանձինս իւրեանց՝՝ մաշեցան։ 27 Խռովեցան սասանեցան որպէս արբեալք, եւ ամենայն իմաստութիւն նոցա ընկլաւ։ 28 Աղաղակեցին առ Տէր ի նեղութեան իւրեանց, ի վշտաց նոցա կեցոյց զնոսա։ 29 Դարձոյց զմրրիկն յօդս, եւ դադարեցին ալիք նորա։ 30 Ուրախ եղեն զի դադարեցին, եւ առաջնորդեաց նոցա ի նաւահանգիստ կամաց իւրեանց։ 31 Խոստովան եղիցին Տեառն՝ զողորմութեանց նորա, եւ զսքանչելեաց նորա՝ յորդիս մարդկան։ 32 Բարձր արասցեն զնա ի ժողովս ժողովրդոց, եւ յաթոռս ծերոց օրհնեսցեն զնա։ 33 Դարձոյց զգետս ի ցամաք, եւ զգնացս ջուրց յերկիր ծարաւուտ։ 34 Արար զերկիրն պտղաբեր յաղտաղտուկս, վասն չարութեան բնակչաց նորա։ 35 Արար զանապատն ի ճահիճս ջուրց, եւ զերկիրն ծարաւուտ ի գնացս ջուրց։ 36 Բնակեցոյց ի նմա քաղցեալս, եւ շինեցին քաղաք բնակութեան իւրեանց։ 37 Վարեցին արտս եւ տնկեցին այգիս, եւ արարին պտուղ արմտեաց իւրեանց։ 38 Օրհնեաց զնոսա եւ բազմացան յոյժ, եւ անասունք նոցա ոչ նուազեցան։ 39 Նուազեցան նոքա եւ չարչարեցան, ի նեղութենէ չարեաց եւ ի վշտաց։ 40 Եկն անարգութիւն ի վերայ իշխանաց նոցա, մոլորեցոյց զնոսա յանապատի եւ ոչ ի ճանապարհի։ 41 Օգնեաց տնանկին յաղքատութեան, եւ առաջնորդեաց որպէս խաշին ազգի նոցա։ 42 Տեսցեն ուղիղք եւ ուրախ եղիցին, եւ ամենայն անօրէն խցցէ զբերան իւր։ 43 Ո՞վ է իմաստուն որ պահեսցէ զայս, եւ ի միտ առցէ զողորմութիւնս Տեառն։ |