ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 29 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Լաւ է այր յանդիմանիչ՝ քան զայր խստապարանոց. զի յանկարծակի հուր հարեալ զնովաւ՝ չլինիցի բժշկութիւն։ 2 Ի գովութեան՝՝ արդարոց՝ ուրախ եղիցին ժողովուրդք. ընդ իշխանութիւնս ամպարշտաց՝ հեծեն արդարք՝՝։ 3 Այր որ սիրէ զիմաստութիւն՝ բերկրեսցի հայր նորա, իսկ որ զբոզս արածէ՝ կորուսանէ զմեծութիւն։ 4 Թագաւոր արդար՝ կանգնէ զաշխարհ, եւ այր անօրէն կործանէ։ 5 Որ կազմէ կռիւս յերեսս բարեկամի իւրոյ՝՝, պատեսցէ հաղբս զոտիւք իւրովք։ 6 Առն մեղաւորի որոգայթ սաստիկ դիցի՝՝, իսկ արդարն՝ յուրախութեան եւ ի խնդութեան եղիցի։ 7 Գիտէ արդար դատել զտնանկս, իսկ ամպարիշտն գիտութեան ոչ խելամտէ. եւ աղքատի՝ ոչ գտանին միտք իրաւախոհք։ 8 Արք անօրէնք՝՝ հուր հարին զքաղաքէ, եւ իմաստունք դարձուցին զբարկութիւն։ 9 Այր իմաստուն դատի զազգս, եւ այր անզգամ ի բարկանալ իւրում ծաղր լինի՝ եւ ոչ ակնածէ։՝՝ 10 Արք արեանց՝ ատեան զարդար, իսկ ուղիղք փափաքեսցեն յանձն նորա, 11 զամենայն բարկութիւն իւր միանգամայն թափէ անզգամ, իսկ իմաստունն մեղմով համբերէ։ 12 Թագաւոր՝ որ ունկնդիր է բանից անիրաւութեան, ամենեքեան որ ընդ նովաւ են՝ անօրէնք են։ 13 Փոխատուի եւ փոխառուի ի մի վայր հասելոց, երկոցունց հանդէս առնէ Տէր։՝՝ 14 Թագաւոր որ ճշմարտութեամբ դատիցի զտնանկս, աթոռ նորա ի վկայութիւն հաստատեսցի։ 15 Գանք եւ կշտամբանք տան զիմաստութիւն. մանուկ մոլորեալ՝ յամօթ առնէ զծնողս իւր։ 16 Ի բազմանալ ամպարշտաց՝ յաճախեն մեղք, իսկ արդարք ի նոցա կործանելն՝ զահի հարկանին՝՝։ 17 Խրատեա զորդի քո եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում։ 18 Ոչ գտցի առաջնորդ ազգի անօրինի՝՝, իսկ որ պահէ զօրէնս՝ երանելի է։ 19 Բանիւք ոչ խրատի ծառայ խիստ, թէպէտ եւ իմանայցէ՝ չդնէ յունկան։ 20 Յորժամ տեսանիցես զայր յանդուգն բանիւք, գիտասջիր զի յոյս գոյ յանզգամին քան ի նմա։ 21 Որ փափկասուն լինի ի մանկութենէ, ի ծառայութիւն մատնեսցի, եւ յետոյ մորմոքեսցի յանձն իւր։՝՝ 22 Այր բարկացող յարուցանէ զհակառակութիւն, եւ այր հեզ՝ դադարեցոյց զմեղս, եւ այր սրտմտող փորեաց զմեղս՝՝։ 23 Ամբարտաւանութիւն զայր նկուն առնէ, իսկ զխոնարհս փառաւոր առնէ Տէր՝՝։ 24 Որ բաժանակից լինի գողոց՝ ատեայ զանձն իւր, որք յորժամ երդումն առաջի դնիցի՝ լուեալ եւ ոչ պատմիցեն, 25 եւ առ երկիւղի եւ ամօթոյ մարդկան յայտնիցեն եւ կործանեսցին. իսկ որ յուսացեալ է ի Տէր՝ ուրախ լիցի։ Ամպարշտութիւն առն՝ ածէ գայթակղութիւն, եւ որ յուսա ի Տէր՝ ապրեսցի։՝՝ 26 Բազումք ողոքեն զերեսս իշխանաց, բայց ի Տեառնէ ելանեն իրաւունք առն։ 27 Պիղծ է արդարոյ այր անօրէն, եւ պիղծ է անօրինի՝ ուղիղ ճանապարհ։ |