ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 27 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Մի՛ պարծիր առ վաղիւն, զի ոչ գիտես զի՛նչ ծնանիցի քեզ վաղիւն։ 2 Գովեսցէ զքեզ ընկերն՝ եւ մի՛ քո բերան, օտարն՝ եւ մի՛ քո շրթունք։ 3 Քար ծանր է, եւ աւազ դժուարին առ ի բառնալ. բայց բարկութիւն անզգամի ծանրագոյն է քան զերկոսեան։ 4 Անողորմ է սրտմտութիւն, եւ սաստիկ է բարկութիւն, այլ նախանձ եւ ոչ իմիք ժուժկալէ՝՝։ 5 Լաւ է յայտնութիւն յանդիմանութեան քան զբարեկամութիւն ի ծածուկ։ 6 Լաւ են հարուածք բարեկամի քան զկամակոր համբոյրս թշնամւոյ։՝՝ 7 Անձն յագեալ զխորիսխ եւ զմեղր՝՝ արհամարհէ, բայց անձին կարօտելոյ եւ դառն իբրեւ զքաղցր թուի։ 8 Որպէս թռչուն որ թռանի՝՝ ի բունոյ իւրմէ, նոյնպէս եւ մարդ ստրկանայ՝ յորժամ օտարանայցէ՝՝ յիւրմէ տեղւոյ։ 9 Իւղով եւ խնկով եւ գինւով զուարճանայ սիրտ, եւ բեկանի ի տրտմութենէ անձն։՝՝ 10 Զբարեկամ քո եւ զբարեկամ հայրենի մի՛ թողուր. եւ ի տուն եղբօր քո մի՛ մտաներ թշուառացեալ. լաւ է բարեկամ մերձաւոր քան զեղբայր ի հեռաստանէ բնակեալ։ 11 Իմաստուն լեր, որդեակ, զի ուրախ լիցի սիրտ քո, եւ դարձո ի քէն զբանս նախատանաց՝՝։ 12 Խորագէտն ի գալ չարեաց ղօղեաց, եւ անզգամք ընդ առաջ երթեալ ի տոյժս անկցին։ 13 Զերծ ի նմանէ զհանդերձս նորա, զի անց թշնամանագիրն. քանզի նա զայլոյն ապականէր՝՝։ 14 Որ գովէ զբարեկամ ընդ առաւօտս բարձր ձայնիւ՝ քան զանիծանողն ոչ ինչ առաւել համարեսցի։ 15 Կաթիլ հանէ զմարդ ի տանէ իւրմէ յաւուր ձմերայնոյ, նոյնպէս եւ կին անզգամ ի տանէ իւրմէ զայր։ 16 Խիստ հողմ է հիւսիսի, բայց անուամբ աջոյ կոչի։՝՝ 17 Երկաթ զերկաթ խարտէ, եւ այր գրգռէ զերեսս ընկերի։ 18 Որ տնկէ թզենի՝ կերիցէ զպտուղ նորա, եւ որ պահէ զտէր իւր՝ պատուեսցի։ 19 Որպէս ոչ են նման երեսք երեսաց, նոյնպէս եւ ոչ սիրտք մարդկան սրտից նման են։՝՝ 20 Դժոխք եւ կորուստ անյագ են, նոյնպէս եւ աչք ագահ մարդկան. պիղծ է առաջի Տեառն որ արձակէ զաչս, եւ անխրատք եւ ցոփք լեզուաւ՝՝։ 21 Փորձ արծաթոյ եւ ոսկւոյ ի բովս, եւ այր փորձի ի բերանոյ գովչաց իւրոց։ 22 Սիրտ անօրինի խնդրէ զչարիս, եւ սիրտ ուղիղ խնդրէ զգիտութիւն։ Եթէ հարկանես զանզգամն ի մէջ ատենի եւ անարգես զնա՝՝, սակայն ոչ մերժես զանզգամութիւնն ի նմանէ։ 23 Խելամտութեամբ խելամուտ լիցիս անձանց խաշանց քոց, եւ հաստատեսցես զսիրտ քո ի վերայ երամակաց քոց. 24 զի ոչ յաւիտեան է առն ոյժ եւ զօրութիւն եւ իշխանութիւն, եւ ոչ տուեալ են նմա ազգաց յազգս։ 25 Խնամ կալ բանջարոյ ի դաշտի, եւ հնձեսցես խոտ. եւ ժողովես զխոտ դալար, 26 զի եղիցին քեզ ոչխարք ձորձաբերք. դարմանեա զդաշտս՝ զի եղիցին քեզ գառինք։ 27 Որդեակ, յինէն ուսիր զպատգամս զօրաւորս ի կեանս տան քո եւ ի կեանս բարեկամաց քոց։՝՝ |