ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 26 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Որպէս ձիւն ամարայնի եւ անձրեւ ի հունձս, նոյնպէս ոչ յարգոյ՝ անզգամի պատիւ։ 2 Որպէս թռչունք եւ ճնճղուկք թռանին, նոյնպէս անէծք զուր ումեք ոչ ելանեն։ 3 Որպէս մտրակ ձիոյ եւ խթան իշոյ, նոյնպէս եւ գաւազան ազգի անմտի։ 4 Մի՛ տար պատասխանի անզգամի ըստ նորա անզգամութեանն, զի մի՛ լինիցիս նմանօղ նմա։ 5 Այլ տուր նմա պատասխանի ըստ անզգամութեան նորա, զի մի՛ իմաստնագոյն երեւեսցի յանձն իւր։ 6 Ի ճանապարհաց իւրոց նախատինս առնէ՝՝ որ առաքէ զբան ի ձեռն անմիտ հրեշտակի։ 7 Կարճեա զգնացս ոտից եւ զառակս ի բերանոյ անզգամի։՝՝ 8 Որ դնէ քար ի պարսատիկս՝ նման է առն որ դնէ պատիւ անմտի։ 9 Փշալից լինին ձեռք արբեցողի, եւ ծառայութիւն ի ձեռս անզգամի։ 10 Բազում ծուփս ծփին ամենայն մարմինք անզգամաց, զի խորտակին յիմարութիւնք նոցա։՝՝ 11 Որպէս շուն յորժամ դառնայ ի փսխած իւր եւ ատելի լինի, նոյնպէս եւ անզգամն իւրովք չարեօք՝ յորժամ դառնայցէ անդրէն ի մեղս իւր։ Է ամօթ որ ածէ զմեղս, եւ է ամօթ որ ածէ զփառս եւ զշնորհս։ 12 Տեսի՝՝ այր յանձն իւր պանծացեալ թէ իմաստուն իցէ, բայց յոյս գոյր յանզգամին քան ի նմա։ 13 Զվատ յորժամ յուղի առաքես՝ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս եւ զհրապարակս սպանօղք։՝՝ 14 Որպէս դուրք որ շրջին ի ծղխնւոջ, նոյնպէս եւ վատ ի մահիճս իւր։ 15 Թաքուցանէ վատ զձեռս իւր ի ծոց իւրում, եւ ի բերան իւր դանդաղի տանել։ 16 Իմաստնագոյն թուի անձին իւրում վատ, քան զայն որ զմեծութեան աւետիս բերիցէ՝՝։ 17 Որպէս որ բուռն հարկանիցէ զշան ձետոյ, նոյնպէս եւ մարդ որ անկանի յայլոյ դատաստան։ 18 Որպէս փորձիչք որ ընդհարկանեն բանս ի մարդկանէ, եւ որ վաղվաղէ ընդդէմ բանից՝ նախ նա ընկճի.՝՝ 19 նոյնպէս ամենեքեան որ դարանակալ լինին բարեկամաց իւրեանց. եւ յորժամ յանդիմանին՝՝ ասեն. Մեք ընդ խաղ արարաք։ 20 Ի բազում փայտից զուարթանայ հուր, եւ ուր ոչ գոյ երկմիտ՝ դադարէ կռիւ։ 21 Կրակարանք՝՝ կայծականց եւ փայտ հրոյ, եւ այր բանսարկու առ ի յուզել զկռիւ։ 22 Բանք սուտակասպասաց կակուղ են, բայց արկանեն ի շտեմարանս մարտի։ 23 Որ տայ արծաթ նենգութեամբ, իբրեւ ընդ խեցի համարեալ է. շրթունք ողորկք ծածկեն զսիրտս տրտմագինս։ 24 Շրթամբք իւրովք յայտնի առնէ ամենայն որ լայ զթշնամի՝՝, եւ ի սրտի իւրում նիւթէ զնենգութիւն. 25 եթէ աղաչիցէ զքեզ թշնամին, եւ ի ձայն բարձր աղերսիցէ՝՝, մի՛ հաւատար նմա. զի եւթն չարիք կան ի սրտի նորա։ 26 Որ խղխայթէ զթշնամութիւն, յայտ առնէ զնենգութիւն. սուզանէ զվնաս իւր բանգէտն յատենի։՝՝ 27 Որ փորէ խորխորատ ընկերի իւրում՝ ինքն լցցէ զնա, եւ որ գլէ վէմ՝ յանձն իւր գլեսցէ։ 28 Լեզու սուտ՝ ատեայ զճշմարտութիւն, բերան անդադար՝ գործէ խռովութիւնս՝՝։ |