ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 25 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Առակք Սողոմոնի անքնինք. զոր գրեցին բարեկամքն Եզեկեայ արքայի Հրէաստանի։ 2 Փառք Աստուծոյ ծածկեն զբան, փառք թագաւորի պատուեն զհրամանս։՝՝ 3 Երկինք բարձունք եւ երկիր խորին, սիրտ թագաւորի առանց քննելոյ։ 4 Փորձ տես զանփորձ արծաթոյ, եւ սրբելով սրբի ամենայն։ 5 Սատակեա՝՝ զամպարիշտս յերեսաց թագաւորի, եւ ուղղեսցի արդարութեամբ աթոռ նորա։ 6 Մի՛ հպարտանար առաջի թագաւորի, եւ մի՛ ի տեղիս մեծամեծաց մատչիր. 7 զի լաւ է քեզ՝ թէ ասիցէ ոք. Ի վեր առ իս մատիր, քան թէ կորանայցես առաջի հզօրի։ 8 Զոր տեսին աչք քո՝ խօսեաց. մի՛ յանդուգն անկանիցիս ի մարտ, զի մի՛ յետոյ զղջանայցես։ 9 Յորժամ նախատիցէ զքեզ բարեկամ քո, խոյս տուր՝ մի՛ արհամարհեր. գուցէ նախատիցէ զքեզ բարեկամն. 10 եւ թշնամութիւն եւ մարտ քո ոչ մեկնիցի. այլ լինիցի քեզ հանգոյն մահու։ Շնորհք եւ բարեկամութիւն ազատք են, հաստատեա զնոսա ի քեզ՝ զի մի՛ նախատ լինիցիս. եւ պահեա զժամանակս քո հաշտութեամբ։ 11 Ոսկի խնձոր ընդ սարդիոն յեռեալ, այնպէս է խօսել բանս իմաստունս։ 12 Ի գինդ ոսկի սարդիոն պատուական յեռեալ, բան իմաստուն յունկնդիր լսելիս։ 13 Որպէս ձիւնաբեր ամարայնի՝ տօթացելոյ օգնական է, նոյնպէս եւ հրեշտակ հաւատարիմ որոց առաքեցին զնա, զանձինս յուսացելոց իւրոց շահի։ 14 Որպէս հողմք եւ ամպք եւ անձրեւք սաստիկք՝՝, նոյնպէս են եւ որ պարծին ի տուրս ստութեան։ 15 Յերկայնմտութենէ՝ յաջողութիւն թագաւորի, լեզու արձակ՝՝ փշրէ զոսկերս։ 16 Մեղր յորժամ գտանիցես, որդեակ, չափով կերիջիր, գուցէ յագիցիս եւ փսխիցես. 17 մի՛ կարի յաճախեր ոտիւք քովք առ բարեկամ, գուցէ յագիցի քեւ եւ ատիցէ զքեզ։ 18 Իբրեւ սուսեր եւ սլաք սրեալ, նոյնպէս եւ այր որ վկայէ զբարեկամէ իւրմէ վկայութիւն ստութեան. 19 ճանապարհք չարի եւ ոտք անօրինի կորիցեն յաւուր չարի։՝՝ 20 Որ հանէ զբաճկոն յաւուր ցրտոյ, որպէս քացախ՝ վիրի անօգուտ է, նոյնպէս հասեալ ցաւք մարմնոյ տրտմեցուցանեն զսիրտ։ Իբրեւ ցեց հանդերձի եւ որդն փայտի, նոյնպէս տրտմութիւն վնասակար է սրտի առն։՝՝ 21 Եթէ քաղցեալ է թշնամին քո՝ կերակրեա զնա, եւ եթէ ծարաւի՝ տուր նմա ըմպել։ 22 Զայս իբրեւ առնես՝ կայծակունս հրոյ կուտեսցես ի վերայ գլխոյ նորա, եւ Տէր հատուսցէ քեզ բարութիւն։ 23 Հողմ հիւսիսոյ զամպս յարուցանէ, եւ երեսք լիրբք զլեզու գրգռեն։ 24 Լաւ է բնակել առ անկեան ի տամալոջ, քան ընդ կնոջ բամբասողի ի տան միում՝՝։ 25 Որպէս ջուր ցուրտ անձին ծարաւոյ ախորժելի է, նոյնպէս աւետիք բարեաց յերկրէ հեռաստանէ։ 26 Որպէս թէ ոք զակն աղբեր խնուցու եւ զգնացս ջուրց ապականիցէ, նոյնպէս տգեղծ է արդարոյ անկանել՝՝ առաջի ամպարշտի։ 27 Մեղր շատ ուտել չէ բարւոք, բայց յարգել պարտ է զբանս պատուականս՝՝։ 28 Որպէս քաղաք կործանեալ ի պարսպաց, նոյնպէս եւ այր որ ոչ խորհրդով ինչ գործիցէ՝՝։ |