ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Որպէս սահանք ջրոց. նոյնպէս սիրտ թագաւորի ի ձեռս Աստուծոյ. ընդ որ կոյս կամի հայեցուցանել՝ դարձուցանէ զնա։ 2 Ամենայն այր երեւի անձին իւրում արդար, բայց ուղղէ զսիրտս Տէր։ 3 Գործել զարդարութիւն եւ խօսել զճշմարտութիւն՝՝ հաճոյ է առաջի Տեառն քան զարիւն զոհից։ 4 Մեծամիտ է ի թշնամանս այր խստասիրտ՝՝. ղամբար ամպարշտաց՝ մեղք։ 5 Խորհուրդ համառօտ՝ սակայն՝՝ յառաւելութիւն, եւ ամենայն վաղվաղուկ՝ սակայն ի նուազութիւն։ 6 Որ կուտէ զգանձս ստութեամբ լեզուի՝ զհետ երթայ սնոտեաց, եւ հասանէ յորոգայթս մահու։ 7 Սատակումն ամպարշտաց հասցէ՝՝, զի ոչ կամին առնել զիրաւունս։ 8 Առ խոտորեալս՝ խոտորեալ ճանապարհ առաքէ Աստուած, զի սուրբ եւ ուղիղ են գործք նորա։ 9 Լաւ է բնակել առ անկեան ի ներքոյ օդոյ, քան ի բռեալս անիրաւութեամբ եւ ի տան խառնակութեան։՝՝ 10 Անձն ամպարշտի ցանկանայ չարեաց, եւ ոչ գտցէ յումեքէ ողորմութիւն՝՝։ 11 Ի տուժել անխրատի՝ խորագիտագոյն եւս լինի անմեղն. առ իմաստութեան՝՝ հանճարեղն ընդունի զգիտութիւն։ 12 Ի միտ առնու արդար զսիրտ ամպարշտաց, եւ ապականեն զամպարիշտս չարիք՝՝։ 13 Որ խնու զլսելիս իւր զի մի՛ լուիցէ տկարաց, եւ նա կարդասցէ առ Տէր՝ եւ ոչ լուիցէ նմա։ 14 Տուրք գաղտնիք՝ դարձուցանեն զբարկութիւն. իսկ որ խնայէ ի տուրս՝ սաստիկ բարկութիւն յարուցանէ՝՝։ 15 Ուրախութիւն արդարոց առնել զիրաւունս, եւ սուրբն՝ պիղծ թուի չարագործաց՝՝։ 16 Այր մոլորեալ ի ճանապարհէ արդարութեան՝ ի ժողովս հսկայից հանգիցէ։ 17 Այր կարօտեալ՝՝ սիրէ զուրախութիւն. որ սիրէ զգինի եւ զձէթ ի մեծութիւն։ 18 Ջնջան՝՝ լինի արդարոյն անօրէնն, եւ ուղղոց որ անցանէն զուխտիւ։ 19 Լաւ է բնակել յանապատի՝ քան ընդ կնոջ անզգամի՝ լեզուանւոյ եւ բարկացողի։ 20 Գանձ ցանկալի հանգիցէ ի բերան՝՝ իմաստնոյ, արք տգէտք կլցեն զնա։ 21 Ճանապարհ արդարութեան եւ ողորմածութեան գտցէ զկեանս եւ զարդարութիւն եւ զփառս։ 22 Ի վերայ ամուր քաղաքաց՝՝ եհաս իմաստութիւնն, եւ քակեաց զամուրս յորս յուսացեալ էին ամպարիշտք։ 23 Որ պահէ զբերան իւր եւ զլեզու՝ պահէ ի նեղութենէ զանձն իւր։ 24 Խիստն եւ յանդուգն եւ հպարտն՝ ժանտ կոչին, եւ որ պահէ ոխս՝ անօրէն է։ 25 Ցանկութիւնք սպանանեն զվատ՝՝, զի ոչ յօժարեն ձեռք նորա գործել ինչ։ 26 Ամպարիշտ ցանկայ զամենայն աւուրս զցանկութիւն չարեաց՝՝, իսկ արդարն ողորմի եւ տայ առանց խնայելոյ։ 27 Պատարագք ամպարշտաց պիղծ են առաջի Տեառն՝՝, քանզի անօրէնութեամբ իսկ մատուցանեն զնոսա։ 28 Վկայ սուտ կորիցէ. այր հլու՝ զգուշութեամբ խօսեսցի։ 29 Այր ամպարիշտ՝ յանդգնութեամբ հարկանի ի դիմի, իսկ ուղիղն ինքնին իմանայ զճանապարհս իւր։ 30 Ոչ է մարդոյ իմաստութիւն, ոչ արութիւն եւ ոչ խորհուրդ առ Աստուած։՝՝ 31 Երիվար պատրաստի յաւուր պատերազմի, բայց ի Տեառնէ է օգնականութիւն։ |