ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Պատճառս խնդրէ այր որ կամիցի քակել ի բարեկամաց իւրոց. յամենայն ժամանակի նախատ լիցի։ 2 Ոչ ինչ պիտոյ է իմաստութիւն պակասամտի, զի առաւել եւս վարի անզգամութեամբ։ 3 Յորժամ հասանէ ամպարիշտ ի խորս չարեաց՝ արհամարհէ, բայց գան ի վերայ նորա անարգանք եւ նախատինք։՝՝ 4 Ջուր խոր է խորհուրդ սրտի առն, գետ բղխեալ եւ աղբեւր կենաց՝՝։ 5 Ակն առնուլ ամպարշտի չէ բարւոք, եւ ոչ զիրաւունս խոտորել՝՝ արդարոյ ի դատաստանի։ 6 Շրթունք անզգամի հասուցանեն զնա ի չարիս, եւ բերան նորա յանդուգն՝ մահ կոչէ ի վերայ՝՝։ 7 Բերան անզգամի բեկումն է նմա, եւ շրթունք նորա որոգայթ անձին իւրում։ 8 Զվատ կործանէ երկեւղ. անձինք կանացեաց քաղցիցեն։ 9 Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ի գործս իւր, եղբայր է նա այնորիկ՝ որ անձին առնիցէ։ 10 Ի մեծութենէ զօրութեան յայտնի է անուն Տեառն. եւ առ նա ընթացեալ արդարոց բարձրանան։ 11 Ստացուածք առն մեծատան քաղաք ամուր, եւ փառք նորա մեծապէս հովանի ունին։՝՝ 12 Յառաջ քան զբեկումն հպարտանայ սիրտ առն, եւ յառաջ քան զկարծիս իւր կորանայ՝՝։ 13 Որ տայ պատասխանի բան մինչչեւ լուեալ իցէ ինչ՝ անզգամութիւն է նմա եւ նախատինք։ 14 Զցասումն առն հանդարտեցուցանէ ծառայ իմաստուն՝՝, այլ առն նեղասրտի ո՞վ ունիցի ժոյժ։ 15 Սիրտ իմաստնոյ ստանայ զհանճար. ականջք իմաստնոց խնդրեն զխորհուրդս։ 16 Տուրք մարդոյ ընդարձակեցուցանեն զնա, եւ ընդ իշխանս նստուցանեն զնա։ 17 Արդար՝ անձին իւրում չարախօսէ ի սկզբան բանից իւրոց, զի յորժամ սկսանի ոսոխն յանդիմանի։՝՝ 18 Զհակառակութիւնս ցածուցանէ լուռ լուռն՝՝, եւ ի մէջ բռնաւորաց ընտրէ զիրս։ 19 Եղբայր յեղբօրէ օգնեալ՝ իբրեւ զքաղաք ամուր, եւ զօրացեալ բարձրացեալ իբրեւ զթագաւորութիւն հաստատեալ։՝՝ 20 Ի պտղոյ բերանոյ այր յագեցուցանէ զորովայն իւր, եւ ի պտղոյ շրթանց իւրոց յագեսցի։ 21 Մահ եւ կեանք ի ձեռս լեզուի, եւ որ յաղթէ նմա՝՝ կերիցէ զպտուղ նորա։ 22 Որ եգիտ կին բարի՝ եգիտ շնորհս, եւ ընկալաւ յԱստուծոյ ուրախութիւն։ Որ հանէ զկին բարի՝ հանէ զբարիս. եւ որ ունի կին շուն՝ անմիտ է եւ ամպարիշտ։՝՝ 23 Յողոք բանի եւեթ կայ տնանկն, եւ մեծատունն յանդուգն տայ պատասխանի։ 24 Այր ի բոզանոց լկտութեամբ գնայ։ Լաւ է բարեկամ մերձաւոր՝ քան զեղբայր հեռաւոր։՝՝ |