ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 16 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Մարդոյ իրս ինչ դնել ի սրտի, եւ ի Տեառնէ է պատասխանի լեզուի։ 2 Ամենայն գործք խոնարհին յայտնի են առաջի Աստուծոյ, եւ հաստատէ զոգիս Տէր։՝՝ 3 Դարձո առ Տէր զգործս քո, եւ հաստատեսցին խորհուրդք քո։ Որչափ ի մեծութիւն հասանիցես՝ ի խոնարհութեան կալ զանձն քո, եւ առաջի Տեառն գտցես շնորհս։՝՝ 4 Զամենայն ինչ գործեաց Տէր վասն իւր, իսկ ամպարիշտք յաւուր չարի կորիցեն՝՝։ 5 Պիղծ է առաջի Տեառն ամենայն մեծամիտ. որ ձեռնամուխ լինի տարապարտուց՝ ոչ արդարասցի։ Սկիզբն ճանապարհի բարւոյ՝ գործելն զարդարութիւն, եւ ընդունելի են Աստուծոյ աղօթք՝ քան մատուցանել պատարագս։ 6 Որ խնդրէ զՏէր՝ գտցէ զգիտութիւն արդարութեամբ հանդերձ, եւ որ ուղղութեամբն խնդրեն զնա՝ գտցեն զխաղաղութիւն։ 7 Զի ամենայն գործք Աստուծոյ արդարութեամբ են. ամպարիշտ պահի աւուր չարի։ 8 Լաւ է սակաւիկ ինչ առնուլ երկիւղիւ Տեառն՝՝, քան զգանձս մեծամեծս ամպարշտութեամբ։ 9 Սիրտ առն խորհեսցի զիրաւունս, զի յԱստուծոյ՝՝ ուղղեսցին գնացք նորա։ 10 Մարգարէութիւն է ի շրթունս թագաւորի, եւ ի դատաստանի մի՛ մոլորեսցի բերան նորա։ 11 Մէտ կշռոց է արդարութիւն ի Տեառնէ, եւ գործք նորա կշիռք արդարք։ 12 Գարշելի է թագաւորի որ առնէ զչարիս, զի արդարութեամբ հաստատի աթոռ իշխանութեան նորա։՝՝ 13 Ընդունելի են թագաւորի շրթունք արդարք, զբանս ուղիղս սիրէ Տէր՝՝։ 14 Սրտմտութիւն թագաւորի հրեշտակ մահու, եւ այր իմաստուն՝ ցածուցանէ զնա։ 15 Ի լոյս կենաց՝ որդի թագաւորի, եւ ընդունելիք նորա իբրեւ զամպ անագան։ 16 Դադարք իմաստութեան՝ ցանկալի են քան զոսկի, դադարք հանճարոյ՝ ցանկալի են քան զարծաթ։ 17 Շաւիղք կենաց խոտորեն ի չարեաց, երկայնութիւն կենաց ճանապարհք արդարութեան։ Որ ընդունի զխրատ՝ ի բարիս եղիցի, եւ որ պահէ զյանդիմանութիւն՝ իմաստնասցի։ Որ զգուշանայ ճանապարհաց Տեառն՝ պահէ զանձն իւր. որ սիրէ զկեանս՝ խնայեսցէ ի բերան իւր։ 18 Յառաջ քան զբեկումն՝ համարին թշնամանք, եւ նախ քան զգլորումն՝ չարաբարութիւն։ 19 Լաւ է հանդարտասիրտն խոնարհութեամբ, քան զայն որ բաժանէ զաւար ընդ թշնամանօղս։՝՝ 20 Որ իմաստուն է յիրս՝ գտանէ զբարիս, եւ որ յուսայ ի Տէր՝ երանելի է։ 21 Զիմաստունս եւ զհանճարեղս՝ անմիտս կոչեն, եւ որ քաղցր են բանիւք՝ աւելի եւս լուիցեն։ 22 Աղբեւր կենաց են միտք՝ որոց ունիցին զնա. խրատ անմտաց չար է։ 23 Սիրտ իմաստնոյ իմանայ որ ինչ յիւրմէ բերանոյ, եւ ի շրթունս իւր խորհեսցի զիրաւագիտութիւն։՝՝ 24 Խորիսխ մեղու՝ բանք բարիք, եւ քաղցրութիւն նորա բժշկութիւն հոգւոց։ 25 Են ճանապարհք որ թուին մարդոյ թէ ուղիղ իցեն, եւ կատարած նոցա հայի յատակս դժոխոց։՝՝ 26 Այր ի վաստակս ջանայ անձին իւրում, եւ բռնազբօսէ իւր զկորուստ. իսկ թեւրն՝ ի բերան իւր կրէ զկորուստ՝՝։ 27 Այր անզգամ փորէ անձին իւրում՝՝ չարիս, եւ ի վերայ շրթանց իւրոց գանձէ հուր՝՝։ 28 Այր խորամանկ նիտայ զչարիս. եւ լապտեր նենգութեան բորբոքի չարեօք, եւ՝՝ քակէ զբարեկամս։ 29 Այր անօրէն փորձ փորձ առնէ զբարեկամաց, եւ տանի զնոսա՝՝ ի ճանապարհս անբարիս։ 30 Որ հաստատէ զաչս իւր եւ խորհի զկամակորս, եւ վիճէ շրթամբք իւրովք զամենայն չարիս, այնպիսին է հնոց չարեաց։՝՝ 31 Պսակ պարծանաց ծերութիւն, եւ՝՝ ի ճանապարհս արդարութեան գտանի։ 32 Լաւ է այր երկայնամիտ քան զհզօր. եւ այր որ ունի զիմաստութիւն՝ քան զանդս մեծամեծս, եւ որ յաղթէ բարկութեան՝ քան որ առնուցու զքաղաք հզօր։ 33 Անդրէն ի ծոց իւրեանց դառնայ ամենայն ինչ անիրաւաց, այլ ի Տեառնէ ամենեցուն իրաւունք են։՝՝ |