ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Որդի իմաստուն ուրախ առնէ զհայր, որդի անմիտ՝ տրտմութիւն է մօր։ 2 Ոչ օգնեսցեն գանձք անօրինաց, այլ արդարութիւն փրկէ ի մահուանէ։ 3 Ոչ սովամահ առնէ Տէր զանձն արդարոյ, եւ զկեանս ամպարշտաց կործանեսցէ։ 4 Տնանկութիւն զայր խոնարհեցուցանէ՝՝, ձեռք ժրաց մեծացուցանեն։ 5 Որդի խրատեալ՝ իմաստուն լիցի, եւ զանմիտն ի ծառայութեան վարեսցէ։ Ապրեցաւ ի խորշակէ որդի իմաստուն, խորշակահար լինի ամարայնի որդի անօրէն։ 6 Օրհնութիւն Տեառն ի գլուխս արդարոց, զբերանս ամպարշտաց ծածկեսցէ սուգ տարաժամ։՝՝ 7 Յիշատակ արդարոյ գովութեամբ. անուն ամպարշտաց շիջցի։ 8 Սիրտ իմաստուն ընկալցի զպատուիրանս, եւ ցոփն շրթամբք գայթակղելով կործանեսցի։ 9 Որ գնայ միամտութեամբ՝ գնայ յուսով, իսկ որ թիւրէ զճանապարհս իւր՝ յայտնի լիցի։ 10 Որ ակնարկէ ակամբ նենգութեամբ՝ ժողովէ արանց զտրտմութիւն, որ յանդիմանէ համարձակութեամբ՝ առնէ զխաղաղութիւն։՝՝ 11 Աղբեւր կենաց ի ձեռին արդարոյ, զբերան ամպարշտաց ծածկեսցէ կորուստ։ 12 Ատելութիւն գրգռէ զհակառակութիւն, եւ զամենեսին որ ոչն հակառակին ծածկէ սէր։ 13 Որ ի շրթանց բղխէ զիմաստութիւն, իբրեւ գաւազանաւ հարկանէ զայր անմիտ։՝՝ 14 Իմաստունք ծածկեն զիմաստութիւն, բերան յանդգնելոյ մերձ է ի բեկումն։ 15 Ստացուածք մեծատանց՝ քաղաք ամուր, բեկումն ամպարշտաց՝ աղքատութիւն։ 16 Գործք արդարոց՝ կեանս առնեն, եւ պտուղք ամպարշտաց՝ մեղս։ 17 Զճանապարհս կենաց պահէ Տէր. խրատ առանց յանդիմանութեան մոլար է։ 18 Ծածկեն զթշնամութիւն շրթունք արդարք՝՝, իսկ որ ի վեր հանեն զբամբասանս՝ անզգամք են։ 19 Ի Շատախօսութենէ ոչ ապրեսցիս ի մեղաց, թէ խնայես ի շրթունս՝ իմաստուն լինիս։ 20 Արծաթ ընտիր է լեզու արդարոյ, սիրտ ամպարշտի նուաղեսցի։ 21 Շրթունք արդարոյ ճանաչեն զբարձունս, եւ անզգամք ի կարօտութեան՝՝ սատակեսցին։ 22 Օրհնութիւն Տեառն՝ ի գլուխս արդարոց. եւ՝՝ նոյն մեծացուցանէ, եւ ոչ եւս յաւելու տրտմութիւն ի սիրտ նորա։ 23 Ծիծաղելով գործէ անզգամ զչար, իսկ իմաստութիւն առն նիւթէ զհանճար։ 24 Ըստ կորստեան շրջի ամպարիշտն, ցանկութիւն արդարոց՝ ընդունելի է։՝՝ 25 Յանցանել մրրկի եղծանի ամպարիշտն, իսկ արդարոյն խոյս տուեալ՝ կեցցէ յաւիտեան՝՝։ 26 Որպէս ազոխ ատամանց վնասակար է եւ ծուխ աչաց, նոյնպէս եւ անօրէնութիւն՝ որոց վարին նովաւ՝՝։ 27 Երկեւղ Տեառն յաւելու յաւուրս, ամք ամպարշտաց նուազեսցին։ 28 Յերկարի արդարոց ուրախութիւն, յոյս ամպարշտաց կորիցէ։ 29 Ամրութիւն սրբոց երկեւղ Տեառն, եւ բեկումն այնոցիկ ոյք գործեն զչարիս։ 30 Արդար՝ յաւիտեան ոչ դողասցէ, ամպարիշտք մի՛ բնակեսցեն յերկրի։ 31 Բերան արդարոյ բղխէ զիմաստութիւն, լեզու անիրաւի սատակեսցի։ 32 Շրթունք արանց արդարոց բղխեսցեն՝՝ զշնորհս, բերան ամպարշտաց կործանեսցի։ |