ԹԻՒՔ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ լուաւ Քանանացին արքայն Արադայ որ բնակեալ էր առ անապատաւն՝՝, եթէ եկն Իսրայէլ զճանապարհն Աթարինայ, եւ ետ պատերազմ ընդ Իսրայելի, եւ ա՛ռ ի նոցանէ գերի։ 2 Եւ ուխտեաց Իսրայէլ ուխտ Տեառն եւ ասէ. Եթէ մատնեսցես ընդ ձեռամբ իմով զազգն զայն, նզովեցից զնա եւ՝՝ զքաղաքս նորա։ 3 Եւ լուաւ Տէր ձայնի Իսրայելի, եւ մատնեաց զՔանանացին ի ձեռս նորա. եւ նզովեաց զնա եւ զքաղաքս նորա. եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ Նզովս։ 4 Եւ չուեալ ի Հովր լեռնէ ընդ ճանապարհ Կարմիր ծովուն՝ պատեցան զԵդովմաւ. եւ յոգնեցաւ ժողովուրդն՝՝ ի ճանապարհին։ 5 Եւ բամբասեաց ժողովուրդն զԱստուած եւ զՄովսէս եւ ասեն. Ընդէ՞ր հաներ զմեզ յԵգիպտոսէ կոտորել զմեզ յանապատիս յայսմիկ. զի ոչ գոյ հաց եւ ոչ ջուր. եւ անձինք մեր տաղտկացեալ են ի սնոտի հացէս։ 6 Եւ առաքեաց Տէր ի ժողովուրդն օձս կոտորիչս, եւ հարկանէին զժողովուրդն. եւ մեռաւ ժողովուրդ բազում յորդւոցն Իսրայելի։ 7 Եւ եկին առ Մովսէս եւ ասեն. Մեղաք զի խօսեցաք չար զՏեառնէ եւ զքէն. արդ կաց յաղօթս առ Տէր, եւ բարձցէ ի մէնջ զօձսդ։ Եւ եկաց Մովսէս յաղօթս առ Տէր՝՝ վասն ժողովրդեանն։ 8 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Արա դու քեզ օձ, եւ դիցես զնա ի վերայ նշանակի. եւ եղիցի յորժամ հարկանիցէ օձ զմարդ, ամենայն օձահար որ տեսանիցէ զնա՝ կեցցէ։ 9 Եւ արար Մովսէս օձ պղնձի, եւ կացոյց զնա ի վերայ նշանակին. եւ լինէր՝ յորժամ հարկանէր օձ զմարդ, հայէր ընդ օձն պղնձի եւ կեայր։ 10 Եւ չուեցին որդիքն Իսրայելի եւ եկին բանակեցան յՈբովթ։ 11 Եւ չուեալ յՈբովթայ բանակեցան յԱքեղգայի յայնկոյս անապատին որ է յանդիման Մովաբայ յարեւելից կողմանէ։ 12 Անտի չուեցին եւ բանակեցան ի ձորն Զարեդ։ 13 Եւ անտի չուեալ բանակեցան յայնկոյս Առնովնայ յանապատին՝ առ ելիւք սահմանացն Ամովրհացւոց. քանզի Առնովն սահման է Մովաբացւոց, ընդ Մովաբացին եւ ընդ Ամովրհացին։ 14 Վասն այնորիկ ասի ի գրի, Պատերազմ Տեառն. ԶԶովոբ հրձիգ արար եւ զձորն Առնովնայ, 15 եւ հաստատեաց զձորսն բնակեալս յԷր, եւ առընթեր կայ սահմանացն Մովաբու՝՝։ 16 Եւ անտի քան զնա Ջրհորն, այն է՝ ջրհորն զորմէ ասաց Տէր ցՄովսէս. Ժողովեա զժողովուրդն եւ տաց նոցա ջուր ըմպելոյ։ 17 Յայնժամ օրհնեաց Իսրայէլի զօրհնութիւնս զայս ի վերայ ջրհորոյն։ Նուագեցէք նմա. 18 զջրհորն զոր իշխանք փորեցին, եւ տաշեցին զնա թագաւորք ազգաց ի թագաւորութեան իւրեանց եւ ի տիրել իւրեանց՝՝։ 19 Եւ ի ջրհորոյ անտի ի Մանթանին, եւ ի Մանթանինայ ի Մանայէլ, եւ ի Մանայելէ ի Բամովթ, 20 եւ ի Բամովթայ յԱնայէն, որ է ի դաշտին Մովաբայ, ի կատար կոփածուին՝՝ որ հայի ընդ անապատն։ 21 Եւ առաքեաց Մովսէս հրեշտակս առ արքայն Ամովրհացւոց բանիւք խաղաղութեան եւ ասէ. 22 Անցցուք ընդ երկիր քո. զճանապարհայն գնասցուք,՝՝ ոչ խոտորեսցուք՝ ոչ յանդս եւ ոչ յայգիս, եւ ոչ արբցուք ջուր ի ջրհորոց քոց. ճանապարհ զարքունի գնասցուք մինչեւ անցցուք ըստ սահմանս քո։ 23 Եւ ոչ ետ Սեհոն անցանել Իսրայելի ընդ սահմանս իւր. եւ ժողովեաց Սեհոն զամենայն ժողովուրդն իւր, եւ ել տալ պատերազմ ընդ Իսրայելի յանապատին. եւ եկն ի Յասսա եւ ետ պատերազմ ընդ Իսրայելի։ 24 Եւ եհար զնա Իսրայէլ կոտորմամբ սրոյ, եւ տիրեցին երկրի նորա յԱռնովնայ մինչեւ ցՅաբովկ, մինչեւ ցորդիսն Ամոնայ. զի Յազեր է սահման՝՝ որդւոցն Ամոնայ։ 25 Եւ ա՛ռ Իսրայէլ զամենայն քաղաքսն զայնոսիկ. եւ բնակեցաւ Իսրայէլ յամենայն քաղաքս Ամովրհացւոց, յԵսեբոն եւ յամենայն արուարձանեայս նորա. 26 քանզի Եսեբոն էր քաղաք Սեհոնի արքայի Ամովրհացւոց. եւ նա նախ ետ պատերազմ ընդ արքային Մովաբու, եւ առ զամենայն երկիրն նորա յԱրոյերայ՝՝ մինչեւ ցԱռնոն։ 27 Վասն այնորիկ ասեն առակարկուք. Եկայք յԵսեբոն. զի շինեցաւ, եւ հանդերձեցաւ՝՝ քաղաքն Սեհոնի. 28 զի հուր ել յԵսեբոնայ եւ բոց ի քաղաքէն Սեհոնի, եւ եկեր մինչեւ ցՄովաբ, եւ լափեաց զարձանսն Առնովնայ։ 29 Վա՜յ քեզ, Մովաբ, կորեար. ժողովուրդ Քամովսայ, մատնեցան ուստերք նոցա ի փախուստ, եւ դստերք նոցա ի գերութիւն թագաւորին Ամովրհացւոց. 30 եւ զաւակ նոցա սատակեսցի յԵսեբոնէ մինչեւ ցԴեբոն. եւ կանայք նոցա բորբոքեցան հրով ի վերայ Մովաբու՝՝։ 31 Եւ բնակեաց Իսրայէլ յամենայն քաղաքս՝՝ Ամովրհացւոց։ 32 Եւ առաքեաց Մովսէս լրտեսել զՅազեր. եւ առին զնա եւ զաւանս նորա, եւ հանին զԱմովրհացին որ բնակեալ էր ի նմա։ 33 Եւ կրկնեցան ելին ընդ ճանապարհն ի Բասան. եւ ել Ովգ թագաւոր Բասանու ընդդէմ նոցա, եւ ամենայն ժողովուրդն նորա ի պատերազմ յԵդրային։ 34 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Մի՛ երկնչիր ի նմանէ. զի ի ձեռս քո մատնեցի զնա եւ զամենայն ժողովուրդն նորա, եւ զամենայն երկիր նորա. եւ արասցես ընդ նա որպէս արարեր ընդ Սեհոն արքայ Ամովրհացւոց որ բնակեալ էր յԵսեբոն։ 35 Եւ եհար զնա եւ զորդիս նորա եւ զամենայն ժողովուրդն նորա, մինչեւ ամենեւին չմնալոյ ի նմանէն ապրեալ. եւ ժառանգեցին զերկիրն նոցա։ |