ԹԻՒՔ 11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ժողովուրդն տրտնջէր չարաչար առաջի Տեառն. եւ լուաւ Տէր եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ, եւ բորբոքեցաւ ի նոսա հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր զմասն ինչ բանակին։ 2 Եւ աղաղակեաց ժողովուրդն առ Մովսէս, եւ յաղօթս եկաց Մովսէս առ Տէր, եւ դադարեաց հուրն։ 3 Եւ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ Հրայրեաց. զի բորբոքեցաւ ի նոսա հուրն ի Տեառն։ 4 Եւ խառնաղանճն որ էր ի մէջ նոցա ցանկացան ցանկութիւն, եւ նստեալ լային որդիքն Իսրայելի եւ ասէին. Ո՞ տացէ մեզ միս ուտելոյ. 5 զի յիշեցաք զձուկնն զոր ուտէաք յԵգիպտոս ձրի, եւ զսեխն եւ զմեղրապոպ եւ զպրասն եւ զսոխն եւ զխստոր. 6 եւ արդ աւասիկ նքողեալ են անձինք մեր, եւ ոչ ուրեք բայց միայն ի մանանայն են աչք մեր։ 7 Եւ մանանայն էր իբրեւ զսերմն գնձոյ սպիտակ, եւ տեսիլ նորա իբրեւ զտեսիլ սառին։ 8 Եւ շրջէր ժողովուրդն եւ քաղէին, եւ աղային յերկանի եւ լեսուին յանգանի, եւ եփէին ի պուտան եւ առնէին նկանս. եւ էր քաղցրութիւն նորա իբրեւ զխորիսխ իւղոյ եւ մեղու՝՝։ 9 Եւ յորժամ իջանէր ցօղ ի բանակն զցայգ, իջանէր եւ մանանայն ի վերայ նորա։ 10 Լուաւ Մովսէս զլալիւն նոցա ըստ գնդից իւրեանց, զիւրաքանչիւրն առ դրան վրանին իւրոյ. եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր յոյժ, եւ առաջի Մովսիսի չար թուեցաւ։ 11 Եւ ասէ Մովսէս ցՏէր. Ընդէ՞ր Տէր, չարչարեցեր զծառայ քո, եւ հի՞մ ոչ գտի շնորհս առաջի քո, արկանել զինեւ զբարկութիւն ժողովրդեանս այսորիկ։ 12 Միթէ ե՞ս յղացայ զամենայն ժողովուրդս զայս, կամ թէ ե՞ս ծնայ զնոսա, զի ասես ցիս թէ՝ Առ զդա ի գոգ քո, որպէս առնուցու դայեակ զստնդիաց, տանել յերկիրն զոր երդուար հարցն նոցա։ 13 Եւ արդ ուստի՞ է ինձ միս՝ տալ ամենայն ժողովրդեանս այսմիկ, զի լան զինեւ եւ ասեն. Տուր մեզ միս զի կերիցուք։ 14 Ոչ կարեմ ես միայն կրել զժողովուրդս զայս, զի ծանրագոյն քան զիս է բանդ։ 15 Եթէ այդպէս առնիցես ընդ իս, սպան իսկ զիս, եթէ հաճոյ իցէ քեզ, եթէ գտի շնորհս եւ ողորմութիւն առ ի քէն, զի մի՛ տեսից զչարչարանս իմ։ 16 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ժողովեա ինձ եւթանասուն այր ի ծերոցն Իսրայելի, զոր դու գիտես եթէ նոքա իցեն ծերագոյնք ժողովրդեանն, եւ ընտիրք նոցա. եւ հանցես զնոսա ի խորանն վկայութեան, եւ կացցեն անդ ընդ քեզ. 17 եւ իջից անդր եւ խօսեցայց ընդ քեզ. եւ առից ի Հոգւոյդ որ ի քեզ է եւ արկից զնոքօք. եւ բարձցեն ընդ քեզ զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ոչ կրեսցես զդոսա դու միայն։ 18 Եւ ցժողովուրդն ասասցես. Սրբեցարուք առ վաղիւ, եւ կերիջիք միս. զի լացէք առաջի Տեառն եւ ասացէք. Ո՞ ջամբեսցէ մեզ միս. զի լաւ էր մեզ յԵգիպտոս. եւ տացէ ձեզ Տէր միս ուտելոյ, եւ կերիջիք միս։ 19 Ոչ զմի օր ուտիցէք, եւ ոչ զերկուս, եւ ոչ զհինգ օր, եւ ոչ զտասն, եւ ոչ զքսան օր. 20 այլ զամսօրեայ աւուրս ուտիցէք, մինչեւ ելանիցէ ընդ ռընգունս ձեր, եւ եղիցի ձեզ ի դառնութիւն. զի հեստեցէք Տեառն որ է ի միջի ձերում, եւ լացէք առաջի նորա, եւ ասէիք՝ Ընդէ՞ր էր մեզ ելանել յԵգիպտոսէ։ 21 Եւ ասէ Մովսէս. Վեցհարեւր հազար հետեւակաց է ժողովուրդն յորոց միջի եմ ես, եւ դու ասես՝ Միս տաց նոցա եւ կերիցեն ամսօրեայ ժամանակ. 22 միթէ արջառ եւ ոչխա՞ր սպանանիցի եւ բաւական լինիցի նոցա, կամ թէ ամենայն ձո՞ւկն ծովու ժողովիցի եւ բաւական լինիցի նոցա։ 23 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Միթէ ձեռն Տեառն չիցէ՞ բաւական. այժմ գիտասցես եթէ հասանիցէ ի վերայ քո բանս իմ, եթէ ոչ։ 24 Եւ ել Մովսէս եւ խօսեցաւ ընդ ժողովրդեանն զպատգամս Տեառն. եւ ժողովեաց եւթանասուն այր ի ծերոց ժողովրդեանն, եւ կացոյց զնոսա շուրջ զխորանաւն։ 25 Եւ էջ Տէր ամպով, եւ խօսեցաւ ընդ Մովսիսի, եւ ա՛ռ ի Հոգւոյն որ ի նմա, եւ արկ զեւթանասուն արամբքն զծերովք. եւ իբրեւ հանգեաւ Հոգին ի վերայ նոցա, եւ մարգարէացան ի բանակին, եւ այլ ոչ եւս յաւելին։ 26 Եւ մնացին երկու արք ի բանակին, անուն միումն Եղդադ, եւ անուն երկրորդին Մովդադ, եւ հանգեաւ ի վերայ նոցա Հոգին. եւ նոքա էին ի գրելոց անտի եւ ոչ եկին ի խորանն, եւ մարգարէացան ի բանակին։ 27 Եւ ընթացեալ պատանի մի պատմեաց Մովսիսի եւ ասէ ցնա. Եղդադն եւ Մովդադն մարգարէացան ի բանակին։ 28 Պատասխանի տուեալ Յեսուայ որդւոյ Նաւեայ, պաշտօնէին Մովսիսի ընտրելոյ, եւ ասէ. Տէր Մովսէս, արգել զնոսա։ 29 Եւ ասէ ցնա Մովսէս. Մի՛ արկաներ դու ինձ նախանձուկս. եւ ո՜ տայր զամենայն ժողովուրդս Տեառն մարգարէս, յորժամ տայր Տէր զՈգին իւր ի վերայ նոցա։ 30 Եւ գնաց Մովսէս ի բանակն, ինքն եւ ծերքն Իսրայելի։ 31 Եւ ել հողմ ի Տեառնէ եւ խաղացոյց յայս կոյս զլորամարգին ի ծովէն, եւ անկաւ զբանակաւն աւուր գնաց աստի եւ աւուր գնաց անտի շուրջ զբանակաւն, իբրեւ ցերկուս կանգունս յերկրէ։ 32 Եւ յարուցեալ ժողովուրդն զտիւն ողջոյն եւ զգիշերն ողջոյն, եւ զտիւն ողջոյն ի վաղիւ անդր, ժողովեցին զլորամարգին. որ սակաւ ժողովեաց՝ տասն քոռ. եւ սպանին եւ ապխտեցին իւրեանց ապուխտս շուրջ զբանակաւն։ 33 Մինչդեռ միսն յատամունս նոցա էր՝ յառաջ քան զպակասելն, եւ Տէր բարկացաւ ժողովրդեանն, եւ եհար Տէր զժողովուրդն հարուածս մեծամեծս յոյժ։ 34 Եւ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ Գերեզմանք ցանկութեան. զի անդ թաղեցին զժողովուրդն ցանկացօղ։ 35 Եւ ի Գերեզմանացն ցանկութեան չուեաց ժողովուրդն յԱսերովթ։ |