ԳԻՐՔ ՆԷԵՄԵԱՅ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ յամսեանն Նիսան ի քսաներորդ ամի Արտաշիսի արքայի, եւ խնդրեաց յինէն գինի՝՝. եւ առեալ զգինին ետու թագաւորին, եւ էր թագաւորն միայն։ 2 Եւ յորժամ արբ զգինին, ասէ ցիս՝՝. Ընդէ՞ր տրտում եւ տխուր են երեսք քո. եւ ոչ ինչ են այսմ պատճառք, եթէ ոչ չարութիւն՝՝ սրտի քո։ Եւ ես երկեայ յոյժ։ 3 Եւ ասեմ ցթագաւորն. Արքայ, դու յաւիտեան կեաց. ընդէ՞ր ոչ տրտում եւ տխուր լինիցին երեսք իմ. վասն զի քաղաքն եւ տուն հօր իմոյ՝՝ անապատ է, եւ դրունքն ապականեալ ի հրոյ։ 4 Եւ ասէ ցիս թագաւորն. Վասն որո՞յ իրաց խնդրես դու զայս՝՝։ Եւ կացեալ իմ յաղօթս եւ ամբարձեալ զմիտս իմ առ Տէր՝՝ Աստուած երկնից, 5 ասեմ ցթագաւորն. Եղիցի ի վերայ թագաւորութեանդ քում բարութիւն՝՝, եւ եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի երեսաց քոց, եւ կամիս՝՝ յղեա զիս ի Հրէաստան ի քաղաք յիշատակարանաց՝՝ հարցն իմոց, եւ ես բանիւ հրամանի քո՝՝ շինեցից զնա։ 6 Եւ ասէ ցիս թագաւորն, եւ հարճ նորա՝՝ որ նստէր առ նմա. Յո՞րժամ ժամանես դու, եւ կամ ե՞րբ դարձցիս։ Եւ արար առ իս բարութիւն թագաւորն եւ արձակեաց՝՝ զիս. եւ ես կալայ առ նմա ժամանակ։ 7 Եւ ասացի ցթագաւորն. Եթէ գտի շնորհս առաջի քո, տուր ինձ թուղթս առ իշխանս կողմանց Գետոյն, եւ տարցին զիս մինչեւ երթայց ի Հրէաստան, 8 եւ թուղթ մի առ Ասափ, որ է պահապան դրախտին արքունի. զի տացէ ինձ փայտս ի կազմած դրանցն եւ պարսպաց քաղաքին, եւ տանն յոր ես մտից անդր։ Եւ ետ ինձ թագաւորն. վասն զի ձեռն Աստուծոյ իմոյ էր ընդ իս բարութեամբ։ 9 Եւ եկի առ իշխանս Գետոյն, եւ ետու առ նոսա զթուղթս թագաւորին. եւ առաքեաց ընդ իս թագաւորն առաջնորդս զօրաւորս եւ ձիս։ 10 Եւ լուան Սանաբաղատ իշխան, եւ Տուբիա ծառայ Ամոնի, եւ չար թուեցաւ առաջի նոցա. վասն զի խնդրեցի արս ի բարութիւնս եւ ի պէտս՝՝ Իսրայելի։ 11 Եւ եկի յԵրուսաղէմ, եւ եղէ անդ աւուրս երիս։ 12 Եւ յարեայ ի գիշերի ես եւ սակաւ արք ընդ իս. եւ ոչ պատմեցի արանցն, եթէ զի՞նչ Աստուած արկ ի սիրտ իմ առնել վասն Իսրայելի՝՝. եւ գրաստ ոչ էր ընդ իս, բայց միայն գրաստն յորոյ վերայ նստէի ես։ 13 Եւ ելի ես ընդ դուռն հեղեղատին, եւ առ բերանով երկրի թզենւոյն՝ եւ մինչեւ ի դուռն Աղբերցն. եւ ճնշէի ի նեղութենէ անցին առ պարսպաւն Երուսաղեմի, զոր էին նոցա սրբեալ, եւ դրունք նորա ապականեալ էին ի հրոյ՝՝։ 14 Եւ անցի ընդ դուռն Աղբերն առ ջրբղխօք թագաւորին. եւ ոչ էր անդ տեղի գրաստու իմոյ անցանել ընդ նա հեծեալ։ 15 Եւ ելանէի ի վեր ի պարիսպն առ հեղեղատաւն գիշերի, եւ ի նեղութենէն էի ճնշեալ ի պարսպէն, եւ էի առ դրան՝՝ Ձորոյն։ 16 Եւ դարձայ, եւ ոչ գիտացին պահապանքն եթէ զի՛նչ էի երթեալ եւ կամ զի՛նչ առնէի, եւ Հրէիցն եւ քահանայիցն եւ պատուականացն եւ զօրագլխաց եւ այլոցն որք վճարէին զիրս գործոյն՝ մինչեւ ցայն վայր ոչ պատմեալ էր նոցա՝՝։ 17 Եւ ասացի ցնոսա. Դուք տեսէք զչարիսս յորում եմք այժմ, եւ զիարդ Երուսաղէմ անապատ է եւ դրունք սորա հրկէզ. եկայք եւ շինեսցուք զպարիսպս Երուսաղեմի, եւ ոչ եւս եղիցուք ի նախատինս։ 18 Եւ պատմեցի նոցա զձեռն Տեառն որ էր ընդ իս բարութեամբ, եւ զբանս թագաւորին զոր ասաց ցիս. եւ ասեմ ցնոսա՝՝. Արդ եկայք յարիցուք եւ շինեսցուք։ Եւ զօրացան ձեռք նոցա ի բարութիւն։ 19 Եւ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա ծառայ Ամոնի եւ Գեսամ Արաբացի, եւ ծաղր առնէին զմեզ. եւ եկին առ մեզ եւ ասեն ցմեզ. Զի՞նչ են իրքդ այդ զոր դուքդ առնէք, եւ կամի՞ք դուք ի թագաւորէն ապստամբել։ 20 Եւ ետու պատասխանի նոցա եւ ասեմ. Աստուած երկնից եւ երկրի յաջողեաց՝՝ մեզ, եւ մեք ծառայք նորա եմք սուրբք, եւ շինեմք զքաղաքս՝՝, եւ ձեզ ոչ գոյ բաժին եւ յիշատակ եւ արդարութիւն յԵրուսաղէմ։ |