ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ 5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եկն յայնկոյս ծովուն՝ յաշխարհն Գերգեսացւոց։ 2 Եւ ընդ ելանելն նորա ի նաւէ անտի, պատահեաց նմա այր մի ի գերեզմանացն զոր ունէր այս պիղծ. 3 որոյ եւ բնակութիւն իւր իսկ ի գերեզմանս էր. եւ ոչ շղթայիւք ոք եւս կարէր կապել զնա, 4 վասն բազում անգամ ոտնակապօք եւ շղթայիւք կապելոյ եւ խզելոյ ի նմանէ զշղթայսն, եւ զոտնակապսն խորտակելոյ. եւ ոչ ոք կարէր պարտել զնա. 5 քանզի հանապազ զցայգ եւ զցերեկ ի գերեզմանս եւ ի լերինս աղաղակէր, եւ կոծէր զանձն իւր քարամբք։ 6 Իբրեւ ետես զՅիսուս ի հեռաստանէ, ընթացաւ եւ երկիր եպագ նմա։ 7 Աղաղակեաց ի ձայն մեծ եւ ասէ. Զի՞ կայ իմ եւ քո, Յիսուս, Որդի Աստուծոյ Բարձրելոյ, երդմնեցուցանեմ զքեզ յԱստուած, մի՛ տանջեր զիս։ 8 Քանզի ասէր ցնա. Ել, այսդ պիղծ, ի մարդոյ այտի։ 9 Եւ հարցանէր ցնա թէ՝ Զի՞նչ անուն է քո։ Եւ ասէ ցնա. Լէգէովն անուն է իմ, քանզի բազումք եմք։ 10 Եւ աղաչէին զնա յոյժ, զի մի՛ առաքեսցէ զնոսա արտաքս քան զաշխարհն։ 11 Եւ անդ էր առ լերամբն երամակ մի խոզից արօտական մեծ։ 12 Աղաչեցին զնա ամենայն դեւքն եւ ասեն. Առաքեա զմեզ ի խոզսն, զի մտցուք ի նոսա։ 13 Եւ հրամայեաց նոցա. եւ իբրեւ ելին այսքն պիղծք, մտին ի խոզսն, եւ դիմեաց երամակն ի դարէ անտի ի ծովն. էին իբրեւ երկու հազարք, եւ հեղձնուին ի ծովուն։ 14 Եւ խոզարածքն փախեան եւ պատմեցին ի քաղաքին եւ յագարակս. եւ ելին տեսանել զինչ իցէ որ գործեցաւն։ 15 Գան առ Յիսուս, եւ տեսանեն զդիւահարն զի նստէր զգեցեալ եւ զգաստացեալ, որ ունէր զլեգէովնն, եւ զահի հարան։ 16 Եւ պատմեցին նոցա որոց տեսեալն էր, թէ զի՛նչ եղեւ այսահարին եւ զի՛նչ վասն խոզիցն։ 17 Եւ սկսան աղաչել զնա գնալ ի սահմանաց նոցա։ 18 Եւ իբրեւ եմուտ նա ի նաւն, աղաչէր զնա դիւահարն զի ընդ նմա իցէ։ 19 Եւ Յիսուս ոչ ետ նմա թոյլ, այլ ասէ ցնա. Երթ ի տուն քո առ ընտանիս քո, եւ պատմեա նոցա որ ինչ միանգամ Տէր արար քեզ եւ ողորմեցաւ քեզ։ 20 Եւ չոգաւ եւ սկսաւ քարոզել ի Դեկապոլին զոր ինչ արար նմա Յիսուս, եւ ամենեքին զարմանային։ ԴԳ. 21 Եւ իբրեւ անց Յիսուս միւսանգամ յայն կողմն, ժողովեցաւ առ նա ժողովուրդ բազում, եւ էր առ ծովեզերբն։ 22 Եւ ահա մի ի ժողովրդապետացն գայր, որում անուն էր Յայրոս, եւ իբրեւ ետես զնա անկաւ առ ոտս նորա. 23 աղաչէր զնա յոյժ եւ ասէր թէ՝ Դուստր նորա մերձ է ի մահ, զի եկեալ դնիցէ նմա ձեռն, որպէս զի ապրեսցի եւ կեցցէ։ 24 Եւ գնաց ընդ նմա. երթայր եւ ժողովուրդ բազում զհետ նորա եւ նեղէին զնա։ 25 Եւ կին մի էր ի տեռատեսութեան արեան զերկոտասան ամ. 26 եւ յոյժ վշտացեալ ի բազում բժշկաց, եւ ծախեալ զինչս իւր զամենայն եւ չէր ինչ օգտեալ, այլ եւս առաւել զայրացեալ։ 27 Իբրեւ լուաւ զՅիսուսէ, եկն ի մէջ ամբոխին յետոյ եւ բուռն եհար զհանդերձէ նորա. 28 քանզի խորհէր ի մտի. Թէ միայն մերձեցայց ի հանդերձս նորա, փրկեցայց։ 29 Եւ վաղվաղակի ցամաքեցաւ աղբեւր արեան նորա. եւ գիտաց ի մարմին իւր թէ բժշկեցաւ ի տանջանացն։ 30 Եւ անդէն վաղվաղակի գիտաց Յիսուս յանձն իւր զզօրութիւնն որ ել ի նմանէ, դարձաւ յամբոխն եւ ասէ. Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ։ 31 Եւ ասեն ցնա աշակերտքն. Տեսանես զի ամբոխդ նեղէ զքեզ, եւ ասես թէ՝ Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ։ 32 Եւ շուրջ հայէր տեսանել թէ ո՛ զայն արար։ 33 Եւ կինն զարհուրեալ եւ դողացեալ վասն որոյ գաղտն արար՝՝, քանզի գիտէր զի՛նչ եղեւ նմա, եկն անկաւ առաջի նորա, եւ ասաց զամենայն իրսն ստուգութեամբ։ 34 Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Դուստր, հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն եւ եղիջիր ողջ ի տանջանաց քոց։ ԴԴ. 35 Մինչդեռ նա զայն խօսէր, գան ոմանք ի տանէ ժողովրդապետին եւ ասեն թէ՝ Դուստրն քո մեռաւ, զի՞ եւս աշխատ առնես զվարդապետդ։ 36 Իսկ Յիսուս իբրեւ լուաւ զբանն ասացեալ, ասէ ցժողովրդապետն. Մի՛ երկնչիր, բայց միայն հաւատա։ 37 Եւ ոչ զոք եթող ընդ իւր երթալ, բայց միայն զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս զեղբայրն Յակովբայ։ 38 Գայ ի տուն ժողովրդապետին, եւ տեսանէ ամբոխ յոյժ եւ լալականս եւ աղաղակ յոյժ։ 39 Եւ մտեալ ի ներքս ասէ ցնոսա. Զի՞ խռովեալ էք եւ լայք, մանուկն ոչ է մեռեալ, այլ ննջէ։ 40 Եւ ծաղր առնէին զնա. եւ նորա հանեալ արտաքս զամենեսեան, առնու ընդ իւր զհայր մանկանն եւ զմայր եւ զնոսա որ ընդ նմայն էին, եւ մտանէ ուր դնէր մանուկն։ 41 Եւ կալեալ զձեռանէ մանկանն՝ ասէ ցնա. Տալիթա, կո՛ւմի։ Որ թարգմանի. Աղջիկ դու, քեզ ասեմ, արի։ 42 Եւ վաղվաղակի յարեաւ աղջիկն եւ գնայր, քանզի էր ամաց իբրեւ երկոտասանից. եւ զարմացան մեծաւ զարմանալեօք։ 43 Եւ պատուէր տայր նոցա յոյժ, զի մի՛ ոք գիտասցէ զայն. եւ ասաց տալ նմա ուտել։ |