Մատթեոսի Աւետարան 22 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԷԴ. 1 Դարձեալ պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա առակօք. 2 Նմանեցաւ արքայութիւն երկնից առն թագաւորի որ արար հարսանիս որդւոյ իւրում։ 3 Եւ առաքեաց զծառայս իւր կոչել զհրաւիրեալսն ի հարսանիս, եւ ոչ կամեցան գալ։ 4 Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս եւ ասէ. Ասացէք հրաւիրելոցն. Ահաւասիկ զճաշ իմ պատրաստեցի, զուարակք իմ եւ պարարակք զենեալ են, եւ ամենայն ինչ պատրաստ է. եկայք ի հարսանիսս։ 5 Եւ նոքա յուլացեալ գնացին, ոմն՝ յագարակ իւր, եւ ոմն՝ ի վաճառ իւր. 6 եւ այլք կալան զծառայս նորա, թշնամանեցին եւ սպանին։ 7 Իսկ թագաւորն իբրեւ լուաւ, բարկացաւ, եւ առաքեաց զզօրս իւր եւ սատակեաց զսպանողսն զայնոսիկ, եւ զքաղաքն նոցա այրեաց։ 8 Յայնժամ ասէ ցծառայս իւր. Հարսանիքս պատրաստ են, եւ հրաւիրեալքն չէին արժանի։ 9 Արդ երթայք յանցս ճանապարհաց, եւ զորս միանգամ գտանիցէք՝ կոչեցէք ի հարսանիսս։ 10 Եւ ելեալ ծառայքն ի ճանապարհս՝ ժողովեցին զամենեսեան զոր եւ գտին, զչարս եւ զբարիս, եւ լցան հարսանիքն բազմականօք։ 11 Եւ մտեալ թագաւորն հայել զբազմականօքն՝ ետես անդ այր մի որ ոչ էր զգեցեալ հանդերձ հարսանեաց։ 12 Եւ ասէ ցնա. Ընկեր, զիա՞րդ մտեր այսր, զի ոչ ունէիր հանդերձ հարսանեաց։ Եւ նա պապանձեցաւ։ 13 Յայնժամ ասէ թագաւորն ցսպասաւորսն. Կապեցէք զդորա զոտս եւ զձեռս, եւ հանէք զդա ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց. 14 զի բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք՝ ընտրեալք։ ԷԵ. 15 Յայնժամ գնացեալ փարիսեցիքն՝ առին խորհուրդ զնմանէ թէ որպէս դնիցեն նմա որոգայթ բանիւք։ 16 Եւ առաքեն առ նա զաշակերտս իւրեանց Հերովդիանոսօքն հանդերձ, եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ զճանապարհն Աստուծոյ ճշմարտութեամբ ուսուցանես, եւ ոչ է քեզ փոյթ զումեքէ, եւ ոչ հայիս յերեսս մարդոյ։ 17 Արդ ասա մեզ, զիա՞րդ թուի քեզ, պա՞րտ է հարկս տալ կայսեր թէ ոչ։ 18 Գիտաց Յիսուս զխորամանգութիւն նոցա եւ ասէ. Զի՞ փորձէք զիս, կեղծաւորք. 19 ցուցէք ինձ զդահեկան հարկին։ Եւ նոքա մատուցին նմա դահեկան մի։ 20 Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր է պատկերս այս կամ գիր։ 21 Ասեն. Կայսեր։ Յայնժամ ասէ ցնոսա. Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։ 22 Իբրեւ լուան, զարմացան, եւ թողին զնա եւ գնացին։ 23 Յայնմ աւուր մատեան առ նա սադուկեցիքն որ ասէին թէ՝ Չիք յարութիւն. հարցին ցնա, 24 եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս ասաց. Եթէ ոք մեռցի անորդի, արասցէ զկին նորա եղբայր իւր, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։ 25 Էին առ մեզ եղբարք եւթն. առաջինն արար կին եւ մեռաւ. եւ զի ոչ ունէր զաւակ, եթող զկինն իւր եղբօր իւրում. 26 նոյնպէս եւ երկրորդն եւ երրորդն մինչեւ ցեւթներորդն։ 27 Յետ ամենեցուն մեռաւ եւ կինն։ 28 Արդ ի յարութեանն ո՞յր յեւթանցն եղիցի նա կին, զի ամենեքին կալան զնա կին։ 29 Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Մոլորեալք, ոչ գիտէք զգիրս եւ ոչ զզօրութիւն Աստուծոյ։ 30 Զի ի յարութեան ոչ կանայս առնեն եւ ոչ արանց լինին, այլ են իբրեւ զհրեշտակս յերկինս։ 31 Բայց վասն յարութեանն մեռելոց չիցէ՞ ընթերցեալ զասացեալն ձեզ յԱստուծոյ. 32 Ես եմ Աստուած Աբրահամու, Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ. եւ չէ Աստուած Աստուած մեռելոց, այլ կենդանեաց։ 33 Իբրեւ լուան ժողովուրդքն, զարմանային ընդ վարդապետութիւն նորա։ 34 Իսկ փարիսեցիքն իբրեւ լուան եթէ պապանձեցոյց զսադուկեցիսն, ժողովեցան ի միասին. 35 եւ եհարց մի ոմն ի նոցանէ զնա փորձելով, եւ ասէ. 36 Վարդապետ, ո՞ր պատուիրան է մեծ յօրէնս։ 37 Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յամենայն անձնէ քումմէ, եւ յամենայն մտաց քոց։ 38 Այս է մեծն եւ առաջին պատուիրան։ 39 Եւ երկրորդն՝ նման սմին. Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո։ 40 Յայս երկուս պատուիրանս ամենայն օրէնք եւ մարգարէք կախեալ կան։ 41 Եւ ի ժողովել փարիսեցւոցն եհարց ցնոսա Յիսուս եւ ասէ. 42 Զիա՞րդ թուի ձեզ վասն Քրիստոսի. ո՞յր որդի է։ Ասեն ցնա. Դաւթի։ 43 Ասէ ցնոսա Յիսուս. Իսկ զիա՞րդ Դաւիթ Հոգւովն կոչէ զնա Տէր, եւ ասէ. 44 Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։ 45 Իսկ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ որդի նորա իցէ։ 46 Եւ ոչ ոք կարէր տալ նմա պատասխանի բան մի, եւ ոչ իշխէր ոք յայնմ օրէ հարցանել զնա եւ ոչինչ։ |