Մատթեոսի Աւետարան 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Իբրեւ մօտ եղեն յԵրուսաղէմ եւ եկին ի Բեթփագէ մերձ ի լեառն Ձիթենեաց, յայնժամ Յիսուս արձակեաց երկուս յաշակերտացն իւրոց։ 2 Եւ ասէ ցնոսա. Երթայք ի գեղդ որ առաջի ձեր է, եւ անդէն գտանիցէք էշ կապեալ եւ յաւանակ ընդ նմին. լուծէք, ածէք ինձ։ 3 Եւ եթէ ոք ասիցէ ինչ ձեզ, ասասջիք եթէ Տեառն իւրեանց պիտոյ են. եւ վաղվաղակի առաքեսցէ զնոսա։ 4 Բայց այս ամենայն եղեւ զի լցցի բան մարգարէին որ ասէ. 5 Ասացէք դստեր Սիովնի. Ահա թագաւոր քո գայ քեզ հեզ, եւ հեծեալ յէշ եւ յաւանակի իշոյ։ 6 Գնացին աշակերտքն, եւ արարին որպէս հրամայեացն նոցա Յիսուս։ 7 Եւ ածին զէշն եւ զյաւանակն, եւ արկին զնոքօք ձորձս. եւ նստաւ ի վերայ նոցա։ 8 Եւ բազում ժողովուրդք տարածեցին զհանդերձս իւրեանց ի ճանապարհին, եւ այլք հատանէին ոստս ի ծառոց եւ տարածանէին ի ճանապարհին։ 9 Եւ ժողովուրդքն որ առաջին եւ զկնի երթային՝ աղաղակէին եւ ասէին. Օրհնութիւն Որդւոյ Դաւթի, օրհնեալ որ գայ յանուն Տեառն. Օրհնութիւն ի բարձունս։ 10 Եւ ի մտանելն նորա յԵրուսաղէմ, դղրդեցաւ քաղաքն ամենայն, եւ ասէ. Ո՞վ իցէ սա։ 11 Եւ ժողովուրդքն ասեն. Սա է մարգարէն Յիսուս որ ի Նազարեթէ Գալիլեացւոց։ 12 Եւ եմուտ Յիսուս ի տաճարն եւ եհան արտաքս զամենեսին որ վաճառէինն եւ գնէին ի տաճարի անդ. եւ զսեղանս հատավաճառացն կործանեաց եւ զաթոռս աղաւնեվաճառացն. 13 եւ ասէ ցնոսա. Գրեալ է. Տուն իմ տուն աղօթից կոչեսցի, եւ դուք արարէք զդա այրս աւազակաց։ 14 Եւ մատեան առ նա կոյրք եւ կաղք ի տաճարին, եւ բժշկեաց զնոսա։ 15 Իբրեւ տեսին քահանայապետքն եւ դպիրք զսքանչելիսն զոր արար, եւ զմանկտին որ աղաղակէին ի տաճարին եւ ասէին. Օրհնութիւն Որդւոյ Դաւթի. բարկացան. 16 եւ ասեն ցնա. Լսե՞ս զինչ ասեն դոքա։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. Այո, չիցէ՞ ընթերցեալ ձեր թէ՝ Ի բերանոյ տղայոց եւ ստնդիեցաց կատարեցեր զօրհնութիւն։ 17 Եւ թողեալ զնոսա ել արտաքոյ քաղաքին ի Բեթանիա, եւ անդ ագաւ։ ԷԲ. 18 Եւ այգուցն իբրեւ դարձաւ անդրէն ի քաղաքն, քաղցեաւ։ 19 Եւ տեսեալ թզենի մի ի վերայ ճանապարհին՝ եկն ի նա, եւ ոչինչ եգիտ ի նմա, բայց միայն տերեւ. եւ ասէ ցնա. Մի՛ այսուհետեւ ի քէն պտուղ եղիցի յաւիտեան։ Եւ առ ժամայն չորացաւ թզենին։ 20 Իբրեւ տեսին աշակերտքն, զարմացան եւ ասեն թէ՝ Զիա՞րդ վաղվաղակի ցամաքեցաւ թզենին։ 21 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ. Եթէ ունիցիք հաւատս եւ ոչ երկմտիցէք, ոչ միայն զթզենւոյդ առնիցէք, այլ թէպէտ եւ լերինդ ասիցէք. Բարձիր եւ անկիր ի ծով, եղիցի։ 22 Եւ զամենայն ինչ զոր եւ խնդրիցէք յաղօթս հաւատովք՝ առնուցուք։ 23 Եւ իբրեւ եկն ի տաճարն, մատեան առ նա, մինչդեռ ուսուցանէր, քահանայապետքն եւ ծերք ժողովրդեանն եւ ասեն. Որո՞վ իշխանութեամբ առնես զայդ, եւ ո՞վ ետ քեզ զիշխանութիւնդ զայդ։ 24 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Հարցից եւ ես զձեզ բան մի, զոր թէ ասիցէք ինձ, եւ ես ձեզ ասացից որո՛վ իշխանութեամբ առնեմ զայս։ 25 Մկրտութիւնն Յովհաննու ուստի՞ էր, յերկնի՞ց թէ ի մարդկանէ։ Եւ նոքա խորհէին ընդ միմեանս՝՝ եւ ասէին. 26 Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ ցմեզ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, երկնչիմք ի ժողովրդենէն, զի ամենեքին զՅովհաննէս իբրեւ զմարգարէ ունին։ 27 Պատասխանի ետուն Յիսուսի եւ ասեն. Ոչ գիտեմք։ Ասէ ցնոսա եւ նա. Եւ ոչ ես ասեմ ձեզ որով իշխանութեամբ առնեմ զայս։ 28 Բայց զիա՞րդ թուի ձեզ. առն միոջ էին երկու որդիք, եւ մատուցեալ առ առաջինն ասէ. Որդեակ, երթ այսօր, գործեա յայգւոջ։ 29 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Երթամ, տէր. եւ ոչ չոգաւ՝՝։ 30 Մատեաւ եւ առ մեւսն, եւ ասէ նոյնպէս. նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ոչ կամիմ։ Բայց յետոյ զղջացաւ եւ չոգաւ յայգին՝՝։ 31 Արդ ո՞ յերկոցունց արար զկամս հօրն։ Ասեն. Յետինն։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամէն ասեմ ձեզ, զի մաքսաւորք եւ պոռնիկք յառաջեսցեն քան զձեզ յարքայութիւն Աստուծոյ։ 32 Զի եկն Յովհաննէս ճանապարհաւ արդարութեան, եւ ոչ հաւատացէք նմա. եւ մաքսաւորք եւ պոռնիկք հաւատացին նմա, եւ դուք տեսէք, եւ ոչ զղջացարուք յետոյ հաւատալ նմա։ ԷԳ. 33 Այլ առակ լուարուք. Այր մի էր տանուտէր որ տնկեաց այգի եւ ցանգով պատեաց զնա, եւ փորեաց ի նմա հնձան եւ շինեաց աշտարակ. եւ ետ զնա ցմշակս, եւ գնաց ի տարաշխարհ։ 34 Իբրեւ մերձեցաւ ժամանակ պտղոյ, առաքեաց զծառայս իւր առ մշակսն՝ առնուլ զպտուղս նորա։ 35 Եւ կալեալ մշակացն զծառայս նորա, զոմն տանջեցին, զոմն սպանին, զոմն քարկոծեցին։ 36 Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս բազումս քան զառաջինսն, եւ արարին նոցա նոյնպէս։ 37 Յետոյ առաքեաց առ նոսա զորդի իւր, եւ ասէ. Թերեւս ամաչեսցեն յորդւոյ աստի իմմէ։ 38 Իսկ մշակքն իբրեւ տեսին զորդին, ասեն ընդ միտս. Սա է ժառանգն, եկայք սպանցուք զսա եւ կալցուք զժառանգութիւն սորա։ 39 Եւ առեալ հանին զնա արտաքոյ քան զայգին եւ սպանին։ 40 Արդ յորժամ եկեսցէ տէր այգւոյն, զի՞նչ արասցէ մշակացն այնոցիկ։ 41 Ասեն ցնա. Զչարսն չարաւ կորուսցէ, եւ զայգին տացէ այլոց մշակաց, որք տացեն նմա զպտուղս ի ժամու իւրեանց։ 42 Ասէ ցնոսա Յիսուս. Չիցէ՞ երբեք ընթերցեալ ձեր ի գիրս. Զվէմն զոր անարգեցին շինողք, նա եղեւ գլուխ անկեան. ի Տեառնէ եղեւ այս, եւ է սքանչելի յաչս մեր։ 43 Վասն այսորիկ ասեմ ձեզ, զի բարձցի ի ձէնջ արքայութիւնն Աստուծոյ, եւ տացի ազգի որ առնիցէ զպտուղս նորա։ 44 Եւ որ անկցի ի վերայ վիմիս այսորիկ՝ փշրեսցի, եւ յոյր վերայ անկցի՝ հոսեսցէ զնա։ 45 Իբրեւ լուան քահանայապետքն եւ դպիրք՝՝ եւ փարիսեցիք զառակս նորա, գիտացին թէ վասն նոցա ասաց։ 46 Եւ խնդրէին զնա ունել, բայց երկեան ի ժողովրդոցն, քանզի իբրեւ զմարգարէ ունէին զնա։ |