Մատթեոսի Աւետարան 20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Քանզի նման է արքայութիւն երկնից առն տանուտեառն, որ ել ընդ առաւօտս ի վարձու ունել մշակս յայգի իւր։ 2 Եւ արկ վարձս մշակացն աւուրն դահեկան, եւ առաքեաց զնոսա յայգի իւր։ 3 Եւ ելեալ զերրորդ ժամու՝ ետես այլս զի կային դատարկք ի հրապարակս։ 4 Ասէ եւ ցնոսա. Երթայք եւ դուք յայգի իմ, եւ որ ինչ արժան իցէ՝ տաց ձեզ։ 5 Գնացին եւ նոքա. եւ դարձեալ ելեալ զվեց ժամու եւ զինն ժամու՝ արար նոյնպէս։ 6 Եւ զմետասաներորդ ժամու ելեալ եգիտ այլս զի կային դատարկք. ասէ եւ ցնոսա. Ընդէ՞ր կայք աստ զօրս ցերեկ դատարկք։ 7 Ասեն ցա. Զի ոչ ոք կալաւ զմեզ ի վարձու։ Ասէ ցնոսա. Երթայք եւ դուք յայգին, եւ որ ինչ արժան է՝ առնուցուք։ 8 Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, ասէ տէր այգւոյն ցգաւառապետ իւր. Կոչեա զմշակսն եւ տուր նոցա վարձս՝ սկսեալ ի յետնոցն մինչեւ ցառաջինսն։ 9 Իբրեւ եկին որք զմետասաներորդ ժամուն՝ առին մէն մի դահեկան։ 10 Եկեալ եւ առաջինքն՝ համարէին թէ աւելի առնուցուն, եւ առին մէն մի դահեկան եւ նոքա։ 11 Իբրեւ առին, տրտնջէին զտանուտեառնէն եւ ասէին թէ 12 դոքա յետինքդ մի ժամ գործեցին, եւ հասարակորդս մեզ արարեր զդոսա, որ զծանրութիւն աւուրն բարձաք եւ զտօթ։ 13 Նա պատասխանի ետ միում ի նոցանէ եւ ասէ. Ընկեր, չզրկեմ զքեզ, ո՞չ դահեկանի միոջ սակ արկեր ընդ իս. 14 առ զքոյդ եւ երթ, եթէ կամիմ յետնոցս տալ՝ որպէս եւ քեզ։ 15 Եթէ չիցէ՞ ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ եւ կամիմ. կամ թէ ակն քո չա՞ր է, զի ես առատս եմ։ 16 Այսպէս եղիցին յետինք առաջինք, եւ առաջինք՝ յետինք. զի բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք են ընտրեալք։ ԶԷ. 17 Իբրեւ ելանէր Յիսուս յԵրուսաղէմ, առ զերկոտասանսն առանձինն, եւ ի ճանապարհին ասէ ցնոսա. 18 Ահաւասիկ ելանեմք յԵրուսաղէմ, եւ Որդի մարդոյ մատնեսցի քահանայապետիցն եւ դպրաց, եւ դատապարտեսցեն զնա ի մահ. 19 եւ մատնեսցեն զնա հեթանոսաց՝ այպանել եւ հարկանել եւ ի խաչ հանել, եւ յերիր աւուր յարիցէ։ 20 Յայնժամ մատեաւ առ նա մայր որդւոցն Զեբեդեայ որդւովք իւրովք հանդերձ, երկիր պագանէր եւ խնդրէր ինչ ի նմանէ։ 21 Եւ նա ասէ ցնա. Զի՞նչ կամիս։ Ասէ ցնա. Ասա զի նստցին սոքա երկու որդիքս իմ, մի ընդ աջմէ քումմէ եւ մի ընդ ահեկէ, յարքայութեան քում։ 22 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Ոչ գիտէք զինչ խնդրէք. կարէ՞ք ըմպել զբաժակն զոր ես ըմպելոց եմ. կամ զմկրտութիւնն զոր ես մկրտելոց եմ՝ մկրտել։՝՝ Ասեն ցնա. Կարող եմք։ 23 Ասէ ցնոսա Յիսուս. Զբաժակն իմ ըմպիցէք, եւ զմկրտութիւնն զոր ես մկրտելոց եմ՝ մկրտիցիք,՝՝ բայց նստուցանել ընդ աջմէ եւ ընդ ահեկէ իմմէ՝ ոչ է իմ տալ, այլ որոց տուեալ է ի Հօրէ իմմէ։ 24 Եւ լուեալ տասանցն՝ բարկացան ի վերայ երկուցն եղբարց։ 25 Յիսուս կոչեաց զնոսա առ ինքն, եւ ասէ. Գիտէք զի իշխանք ազգաց տիրեն նոցա, եւ մեծամեծքն իշխեն նոցա։ 26 Ոչ այնպէս իցէ եւ ի ձերում միջի. այլ որ կամիցի ի ձէնջ մեծ լինել՝ եղիցի ձեր պաշտօնեայ. 27 եւ որ կամիցի ի ձէնջ առաջին լինել՝ եղիցի ձեր ծառայ։ 28 Որպէս Որդի մարդոյ ոչ եկն պաշտօն առնուլ, այլ՝ պաշտել, եւ տալ զանձն իւր փրկանս փոխանակ բազմաց։ ԷԿ. 29 Եւ յելանելն նոցա յԵրիքովէ, գնացին զհետ նորա ժողովուրդք բազումք։ 30 Եւ ահա կոյրք երկու նստէին առ ճանապարհաւն. իբրեւ լուան թէ Յիսուս անցանէ, աղաղակեցին եւ ասեն. Ողորմեաց մեզ, Յիսուս, Որդի Դաւթի։ 31 Եւ ամբոխն սաստեաց նոցա զի լռեսցեն. եւ նոքա եւս առաւել աղաղակէին եւ ասէին. Տէր, ողորմեաց մեզ, Որդի Դաւթի։ 32 Զտեղի առ Յիսուս, կոչեաց զնոսա եւ ասէ. Զի՞նչ կամիք զի արարից ձեզ։ 33 Ասեն ցնա. Տէր, զի բացցին աչք մեր։ 34 Եւ գթացեալ Յիսուս մերձեցաւ յաչս նոցա, եւ վաղվաղակի տեսին եւ գնացին զհետ նորա։ |