Մատթեոսի Աւետարան 15 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԵԵ. 1 Յայնժամ մատեան առ Յիսուս որ յԵրուսաղեմէ փարիսեցիքն եւ դպիրք, եւ ասեն. 2 Ընդէ՞ր աշակերտքն քո անցանեն զաւանդութեամբ ծերոցն. զի ոչ լուանան զձեռս յորժամ հաց ուտեն։ 3 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Իսկ դուք ընդէ՞ր անցանէք զպատուիրանաւն Աստուծոյ վասն ձերոյ աւանդութեանն։ 4 Զի Աստուած ասաց. Պատուեա զհայր քո եւ զմայր. 5 եւ. Որ բամբասէ զհայր կամ զմայր՝ մահու վախճանեսցի։ 6 Եւ դուք ասէք. Որ ասիցէ ցհայր իւր կամ ցմայր իւր թէ՝ Պատարագ է զոր յինէն օգտիցիս, եւ ոչ պատուիցէ զհայր իւր եւ զմայր իւր՝՝. եւ խոտէք զբանն Աստուծոյ վասն ձերոյ աւանդութեանն։ 7 Կեղծաւորք, բարւոք մարգարէացաւ ի վերայ ձեր Եսայի, եւ ասէ. 8 Ժողովուրդս այս շրթամբք պատուէ զիս, եւ սիրտ իւրեանց հեռացեալ մեկուսի է յինէն. 9 զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն վարդապետութիւնս՝ զմարդկան պատուիրեալս։ 10 Եւ կոչեցեալ առ ինքն զժողովուրդսն՝ ասէ ցնոսա. Լուարուք եւ ի միտ առէք. 11 ոչ որ ինչ մտանէ ընդ բերան՝ պղծէ զմարդ, այլ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ՝ այն պղծէ զմարդ։ 12 Յայնժամ մատուցեալ աշակերտացն նորա՝ ասեն ցնա. Գիտե՞ս, զի փարիսեցիքն իբրեւ լուան զբանն, գայթակղեցին։ 13 Նա պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Ամենայն տունկ զոր ոչ տնկեաց Հայր իմ երկնաւոր՝ խլեսցի։ 14 Թոյլ տուք զնոսա. կոյրք են կուրաց առաջնորդք՝՝. կոյր կուրի յորժամ առաջնորդէ, սխալէ եւ՝՝ երկոքին ի խորխորատ անկանին։ 15 Պատասխանի ետ նմա Պետրոս եւ ասէ. Մեկնեա մեզ զառակս զայս։ 16 Ասէ Յիսուս. Տակաւին եւ դո՞ւք անմիտք էք. 17 եւ ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ մտանէ ի բերան՝ յորովայն երթայ եւ արտաքս ելանէ։ 18 Իսկ որ ելանէ ի բերանոյ՝ ի սրտէ անտի գայ, եւ այն պղծէ զմարդ։ 19 Զի ի սրտէ ելանեն խորհուրդք չարք, սպանութիւնք, շնութիւնք, պոռնկութիւնք, գողութիւնք, սուտ վկայութիւնք, հայհոյութիւնք։ 20 Այս ամենայն է որ պղծէ զմարդ, այլ անլուայ ձեռօք ուտել ոչ պղծէ զմարդ։ ԵԶ. 21 Եւ ելեալ անտի Յիսուսի գնաց ի կողմանս Տիւրոսի եւ Սիդովնի։ 22 Եւ ահա կին մի Քանանացի ի սահմանաց անտի նոցա ելեալ՝ աղաղակէր եւ ասէր. Ողորմեաց ինձ, Տէր, որդի Դաւթի, դուստր իմ չարաչար այսահարի։ 23 Եւ նա ոչ ետ նմա պատասխանի. եւ մատուցեալ աշակերտքն նորա՝ աղաչէին զնա եւ ասէին. Արձակեա զնա զի աղաղակէ զհետ մեր։ 24 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ոչ ուրեք առաքեցայ, եթէ ոչ առ ոչխարս կորուսեալս տանն Իսրայելի։ 25 Եւ նա մատուցեալ երկիր պագանէր նմա եւ ասէր. Տէր, օգնեա ինձ։ 26 Պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. Ոչ է բարւոք առնուլ զհաց մանկանց եւ արկանել շանց։ 27 Եւ նա ասէ. Այո, Տէր, քանզի եւ շունք կերակրին ի փշրանաց անկելոց ի սեղանոյ տեառն իւրեանց։ 28 Յայնժամ պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. Ով կին դու, մեծ են հաւատք քո, եղիցի քեզ որպէս եւ կամիս։ Եւ բժշկեցաւ դուստր նորա ի նմին ժամու։ ԵԷ. 29 Եւ գնացեալ անտի Յիսուսի, եկն ի ծովեզերն Գալիլեացւոց, եւ ելեալ ի լեառն նստէր անդ։ 30 Մատեան առ նա ժողովուրդք բազումք որ ունէին ընդ իւրեանս կաղս, կոյրս, համերս, միակողմանիս եւ այլս բազումս. եւ ընկեցին զնոսա առ ոտս նորա, եւ բժշկեաց զնոսա. 31 մինչեւ զարմանալ ժողովրդոցն որ տեսանէին, զի համերք խօսէին, կաղք գնային, միակողմանիք բժշկէին, կոյրք տեսանէին. եւ փառաւոր առնէին զԱստուած Իսրայելի։ 32 Եւ կոչեցեալ առ ինքն Յիսուսի զաշակերտսն ասէ. Գթամ ի ժողովուրդդ, զի արդ երեք աւուրք են զի կան առ իս, եւ ոչ ունին զինչ ուտիցեն. եւ արձակել զդոսա նօթիս չկամիմ, գուցէ նքթիցեն զճանապարհայն։ 33 Ասեն ցնա աշակերտքն. Իսկ արդ մեզ յանապատի աստ ուստի՞ իցէ այնչափ հաց՝ մինչ յագեցուցանել զայսչափ ժողովուրդ։ 34 Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Քանի՞ նկանակ ունիք։ Եւ նոքա ասեն. Եւթն եւ սակաւ ձկունս։ 35 Եւ հրամայեաց ժողովրդեանն բազմել ի վերայ գետնոյ։ 36 Եւ առեալ զեւթն նկանակն եւ զձկունսն՝ գոհացաւ եւ եբեկ եւ ետ ցաշակերտսն, եւ նոքա՝ ժողովրդեանն։ 37 Կերան ամենեքեան եւ յագեցան. եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն եւթն զամբիղ լի։ 38 Եւ որք կերանն՝ էին իբրեւ արք չորք հազարք, թող զկանայս եւ զմանկտի։ 39 Իբրեւ արձակեաց զժողովուրդսն, ել ի նաւ եւ եկն ի սահմանս Մագդաղեայ։ |