Մատթեոսի Աւետարան 14 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԵԲ. 1 Յայնմ ժամանակի լուաւ Հերովդէս չորրորդապետ զլուր Յիսուսի. 2 եւ ասէ ցծառայս իւր. Նա է Յովհաննէս մկրտիչ. նա յարեաւ ի մեռելոց, եւ վասն այնորիկ զօրութիւնք լինին նովաւ։ 3 Քանզի Հերովդէս կալաւ զՅովհաննէս, կապեաց զնա եւ եդ ի բանտի վասն Հերովդիայ, կնոջ Փիլիպպոսի եղբօր նորա։ 4 Զի ասէր ցնա Յովհաննէս. Չէ արժան քեզ ունել զդա։ 5 Եւ կամէր զնա սպանանել, բայց երկնչէր ի ժողովրդենէ անտի, քանզի իբրեւ զմարգարէ ունէին զնա։ 6 Եւ իբրեւ եղեն ծնունդք Հերովդի, կաքաւեաց դուստրն Հերովդիայ ի մէջ բազմականին. եւ հաճոյ թուեցաւ Հերովդի։ 7 Ուստի եւ երդմամբ խոստացաւ տալ նմա զինչ եւ խնդրեսցէ։ 8 Եւ նա յառաջագոյն խրատեալ ի մօրէ իւրմէ. Տուր ինձ, ասէ, այսր ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։ 9 Եւ տրտմեցաւ թագաւորն. բայց վասն երդմանցն եւ բարձակցացն հրամայեաց տալ նմա։ 10 Եւ առաքեաց գլխատեաց զՅովհաննէս ի բանտի։ 11 Եւ բերաւ գլուխ նորա սկտեղբ եւ տուաւ աղջկանն, եւ տարաւ առ մայր իւր։ 12 Եւ մատուցեալ աշակերտքն նորա՝ բարձին զմարմինն եւ թաղեցին, եւ եկեալ պատմեցին Յիսուսի։ ԵԳ. 13 Եւ իբրեւ լուաւ Յիսուս, գնաց անտի նաւու յանապատ տեղի առանձինն. իբրեւ լուան ժողովուրդքն, գնացին զհետ նորա հետի ի քաղաքաց անտի։ 14 Եւ իբրեւ ել, ետես ժողովուրդ բազում, գթացաւ ի նոսա եւ բժշկեաց զհիւանդս նոցա։ 15 Իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, մատեան առ նա աշակերտքն եւ ասեն. Տեղիս անապատ է եւ օրս տարաժամեալ, արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթիցեն շուրջ ի շէնսն, գնեսցեն իւրեանց կերակուրս։ 16 Եւ ասէ Յիսուս. Ոչինչ պիտոյ է դոցա երթալ, դուք տուք դոցա ուտել։ 17 Եւ նոքա ասեն ցնա. Ոչինչ ունիմք աստ բայց հինգ նկանակ եւ երկուս ձկունս։ 18 Եւ ասէ ցնոսա. Բերէք այսր զայն։ 19 Եւ հրամայեաց բազմեցուցանել զժողովուրդսն ի վերայ խոտոյ. եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունս՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց եւ եբեկ, եւ ետ ցաշակերտսն զնկանակսն, եւ աշակերտքն՝ ժողովրդոցն։ 20 Կերան ամենեքեան եւ յագեցան, եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն երկոտասան սակառի լի։ 21 Եւ որք կերանն՝ էին արք իբրեւ հինգ հազար, թող զկանայս եւ զմանկտի։ ԵԴ. 22 Եւ ստիպեաց վաղվաղակի զաշակերտսն մտանել ի նաւ եւ յառաջել յայնկոյս, մինչ ինքն զժողովուրդսն արձակիցէ։ 23 Եւ իբրեւ արձակեաց զժողովուրդսն, ել ի լեառն առանձինն կալ յաղօթս, եւ իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, անդ էր միայն։ 24 Եւ նաւն մեկնեալ էր ի ցամաքէն բազում ասպարիսօք՝՝ ծփեալ յալեացն. քանզի ընդդէմ էր հողմն։ 25 Եւ ի չորրորդում պահու գիշերոյն եկն առ նոսա Յիսուս գնալով ի վերայ ծովուն։ 26 Իբրեւ տեսին զնա աշակերտքն զի գնայր ի վերայ ծովուն, խռովեցան, եւ ասեն թէ՝ Առաչօք ինչ իցէ. եւ առ ահին աղաղակեցին։ 27 Եւ վաղվաղակի խօսեցաւ ընդ նոսա Յիսուս եւ ասէ. Քաջալերեցարուք, ես եմ, մի՛ երկնչիք։ 28 Պատասխանի ետ նմա Պետրոս եւ ասէ. Տէր, եթէ դու ես, հրամայեա ինձ գալ առ քեզ ի վերայ ջրոցս։ 29 Եւ նա ասէ. Եկ։ Եւ իջեալ ի նաւէն Պետրոս՝ գնաց ի վերայ ջուրցն, եւ եկն՝՝ առ Յիսուս։ 30 Եւ տեսեալ զհողմն սաստիկ՝ երկեաւ, եւ իբրեւ սկսաւ ընկղմել, աղաղակեաց եւ ասէ. Տէր, փրկեա զիս։ 31 Եւ վաղվաղակի Յիսուս ձգեաց զձեռն իւր, կալաւ զնա եւ ասէ. Թերահաւատ, ընդէ՞ր երկմտեցեր։ 32 Եւ իբրեւ ելին ի նաւն, հանդարտեաց հողմն։ 33 Եւ որ ի նաւին էին՝ մատեան, երկիր պագին նմա եւ ասեն. Արդարեւ Որդի Աստուծոյ ես դու։ 34 Եւ անցեալ եկին ի ցամաք ի Գեննեսարէթ։ 35 Եւ իբրեւ ծանեան զնա արք տեղւոյն այնորիկ, առաքեցին ընդ ամենայն գաւառն, եւ ածին առ նա զամենայն հիւանդս. 36 եւ աղաչէին զնա, զի գոնէ միայն ի քղանցս հանդերձի նորա մերձեսցին. եւ որ միանգամ մերձեցանն՝ փրկեցան։ |