Մատթեոսի Աւետարան 12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԴԲ. 1 Յայնժամ գնաց Յիսուս ընդ արտորայսն նոցա ի շաբաթու, եւ աշակերտքն նորա քաղցեան եւ սկսան հասկ կորզել եւ ուտել։ 2 Փարիսեցիքն իբրեւ տեսին, ասեն ցնա. Ահաւանիկ աշակերտքն քո գործեն զոր ոչ է արժան գործել ի շաբաթու։ 3 Եւ նա ասէ ցնոսա. Ո՞չ իցէ ընթերցեալ ձեր զոր արար Դաւիթ, յորժամ քաղցեաւն, եւ որ ընդ նմայն էին. 4 Զիա՛րդ եմուտ ի տունն Աստուծոյ եւ եկեր զհաց զառաջաւորութեանն, զոր ոչ էր օրէն նմա ուտել, եւ ոչ՝ որոց ընդ նմայն էին, բայց միայն քահանայից։ 5 Կամ թէ չիցէ՞ ընթերցեալ յօրէնս, զի ի շաբաթս քահանայքն ի տաճարին պղծեն զշաբաթն եւ անմեղք են։ 6 Բայց ասեմ ձեզ, զի մեծ քան զտաճարն է աստ։ 7 Եւ եթէ գիտէիք զինչ է Զողորմութիւն կամիմ եւ ոչ զզոհ, ապա ոչ դատապարտէիք դուք զանպարտսն։ 8 Զի տէր է շաբաթու Որդին մարդոյ։ 9 Եւ գնացեալ անտի Յիսուս՝ եկն ի ժողովուրդն նոցա։ 10 Եւ անդ էր այր մի որոյ ձեռն իւր գօսացեալ էր. հարցին ցնա եւ ասեն եթէ. Պա՞րտ իցէ ի շաբաթու բժշկել, զի չարախօսեսցեն զնմանէ։ 11 Եւ նա ասէ ցնոսա. Ո՞վ է ի ձէնջ մարդ որոյ իցէ ոչխար մի, եւ անկանիցի այն ի խորխորատ ի շաբաթու, միթէ ո՞չ ունիցի եւ յարուցանիցէ զնա։ 12 Իսկ արդ ո՜րչափ եւս առաւել է մարդ քան զոչխար. ապա ուրեմն պարտ է ի շաբաթու բարիս գործել։ 13 Յայնժամ ասէ ցայրն. Ձգեա զձեռն քո։ Եւ նա ձգեաց եւ եղեւ ողջ իբրեւ զմեւսն։ 14 Իսկ փարիսեցիքն ելեալ արտաքս խորհուրդ առին զնմանէ թէ ո՛րպէս կորուսցեն զնա։ 15 Եւ Յիսուս իբրեւ գիտաց, մեկնեցաւ անտի. եւ գնացին զհետ նորա ժողովուրդք բազումք, եւ բժշկեաց զամենեսեան։ 16 Եւ սաստեաց նոցա զի մի՛ յայտնեսցեն զնմանէ ումեք։ 17 Զի լցցի որ ասացաւն ի ձեռն Եսայեայ մարգարէի. 18 Ահա մանուկ իմ զոր ընտրեցի, եւ սիրելի իմ ընդ որ հաճեցաւ անձն իմ. եդից զՈգի իմ ի վերայ նորա, եւ իրաւունս հեթանոսաց պատմեսցէ։ 19 Ոչ հակառակեսցի եւ ոչ աղաղակեսցէ, եւ ոչ ոք լուիցէ ի հրապարակս զբարբառ նորա։ 20 Զեղէգն ջախջախեալ ոչ փշրեսցէ, եւ զպատրոյկն առկայծեալ ոչ շիջուսցէ, մինչեւ հանցէ ի յաղթութիւն զդատաստանն. 21 եւ յանուն նորա հեթանոսք յուսասցին։ ԴԳ. 22 Յայնժամ մատուցաւ առ նա դիւահար մի կոյր եւ համր, եւ բժշկեաց զնա, որպէս զի համրն եւ կոյրն խօսիցի եւ տեսանիցէ։ 23 Զարմացան ամենայն ժողովուրդքն եւ ասէին. Միթէ սա՞ իցէ Քրիստոսն որդի Դաւթի՝՝։ 24 Բայց փարիսեցիքն իբրեւ լուան, ասեն. Ոչ իւիք հանէ դա զդեւս, եթէ ոչ Բէեղզեբուղաւ իշխանաւն դիւաց։ 25 Իբրեւ գիտաց Յիսուս զխորհուրդս նոցա, ասէ ցնոսա. Ամենայն թագաւորութիւն բաժանեալ յանձն իւր աւերի. եւ ամենայն քաղաք կամ տուն բաժանեալ յանձն իւր՝ ոչ կացցէ։ 26 Եւ եթէ Սատանայ զՍատանայ հանէ, յանձն իւր բաժանեցաւ. արդ զիա՞րդ կացցէ թագաւորութիւն նորա։ 27 Եւ եթէ ես Բէեղզեբուղաւ հանեմ զդեւս, որդիքն ձեր ի՞ւ հանիցեն. վասն այնորիկ նոքա եղիցին ձեր դատաւորք։ 28 Ապա եթէ Հոգւով Աստուծոյ հանեմ ես զդեւս, ուրեմն հասեալ է ի վերայ ձեր արքայութիւն Աստուծոյ։ 29 Կամ զիա՞րդ կարէ ոք մտանել ի տուն հզօրի եւ զգործիսն նորա յափշտակել, եթէ ոչ նախ կապիցէ զհզօրն, եւ ապա զտունն նորա յափշտակիցէ։ 30 Որ ոչ ընդ իս է՝ հակառակ իմ է, եւ որ ոչ ժողովէ ընդ իս՝ ցրուէ։ 31 Վասն այդորիկ ասեմ ձեզ. Ամենայն մեղք եւ հայհոյութիւնք թողցին մարդկան. բայց զՀոգւոյն հայհոյութիւն մի՛ թողցի։ 32 Եւ որ ոք ասիցէ բան զՈրդւոյ մարդոյ՝ թողցի նմա, բայց որ զՀոգւոյն Սրբոյ ասիցէ՝ մի՛ թողցի նմա, մի՛ յայսմ աշխարհի եւ մի՛ ի հանդերձելումն։ 33 Կա՛մ արարէք զծառն բարի եւ զպտուղ նորա բարի, կա՛մ արարէք զծառն չար եւ զպտուղ նորա չար. քանզի ի պտղոյ անտի ծառն ճանաչի։ 34 Ծնունդք իժից, զիա՞րդ կարիցէք բարիս խօսել որ չարքդ էք. քանզի ի յաւելուածոյ սրտի խօսի բերան։ 35 Մարդ բարի ի բարի գանձուց սրտի իւրոյ՝՝ հանէ զբարիս. եւ մարդ չար ի չար գանձուց սրտի իւրոյ՝՝ հանէ զչարիս։ 36 Բայց ասեմ ձեզ թէ. Ընդ ամենայն դատարկ բանի զոր խօսիցին մարդիկ՝ տացեն համար յաւուրն դատաստանի։ 37 Զի ի բանից քոց արդարասցիս, եւ ի բանից քոց պարտաւորեսցիս։ ԴԴ. 38 Յայնժամ պատասխանի ետուն նմա ոմանք ի դպրացն եւ ի փարիսեցւոց եւ ասեն. Վարդապետ, կամիմք նշան ինչ տեսանել ի քէն։ 39 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Ազգ չար եւ շնացող նշան խնդրէ. եւ նշան մի՛ տացի նմա, բայց նշանն Յովնանու մարգարէի։ 40 Զի որպէս էր Յովնան ի փոր կիտին զերիս տիւս եւ զերիս գիշերս, նոյնպէս եղիցի եւ Որդի մարդոյ ի սիրտ երկրի զերիս տիւս եւ զերիս գիշերս։ 41 Արք Նինուէացիք յարիցեն ի դատաստանի ընդ ազգիս ընդ այսմիկ եւ դատապարտեսցեն զսա, զի զղջացան ի քարոզութեանն Յովնանու. եւ արդ աւասիկ մեծ քան զՅովնան է աստ։ 42 Դշխոյն հարաւոյ յարիցէ ի դատաստանի ընդ ազգիս ընդ այսմիկ եւ դատապարտեսցէ զսա. զի եկն ի ծագաց երկրի լսել զիմաստութիւնն Սողոմովնի, եւ ահա մեծ քան զՍողոմովն է աստ։ 43 Այլ յորժամ այսն պիղծ ելանէ ի մարդոյ, շրջի ընդ անջրդին տեղիս, խնդրէ հանգիստ եւ ոչ գտանէ. 44 յայնժամ ասէ. Դարձայց ի տուն իմ ուստի ելի։ Եւ եկեալ գտանէ զնա պարապորդ, մաքրեալ եւ յարդարեալ։ 45 Յայնժամ երթայ եւ առնու ընդ իւր եւթն այլ այսս չարագոյնս քան զինքն, եւ մտեալ բնակէ անդ. եւ լինի յետինն մարդոյն այնորիկ չար քան զառաջինն. այնպէս եղիցի եւ ազգիս այսմիկ չարի։ 46 Մինչդեռ նա ընդ ժողովուրդսն խօսէր, ահա մայր նորա եւ եղբարք նորա կային արտաքոյ եւ խնդրէին խօսել ընդ նմա։ 47 Եւ ասէ ոմն ցնա. Ահա մայր քո եւ եղբարք քո կան արտաքոյ եւ խնդրեն խօսել ընդ քեզ։ 48 Նա պատասխանի ետ այնմիկ որ ասացն ցնա, եւ ասէ. Ո՞վ է իմ մայր, կամ ո՞վ են իմ եղբարք։ 49 Եւ ձգեալ զձեռն իւր յաշակերտսն՝ ասէ. Ահաւասիկ մայր իմ եւ եղբարք իմ։ 50 Զի որ առնիցէ զկամս Հօր իմոյ որ յերկինսն է՝ նա է իմ եղբայր եւ քոյր եւ մայր։ |