Մատթեոսի Աւետարան 10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ կոչեցեալ առ ինքն զերկոտասանեսին աշակերտսն իւր՝ ետ նոցա իշխանութիւն այսոց պղծոց հանել զնոսա, եւ բժշկել զամենայն ցաւս եւ զամենայն հիւանդութիւնս։ 2 Եւ առաքելոցն երկոտասանից էին անուանք այսոքիկ. առաջին Սիմովն, անուանեալն Պետրոս, եւ Անդրէաս եղբայր նորա, 3 Յակովբոս Զեբեդեայ եւ Յովհաննէս եղբայր նորա, Փիլիպպոս եւ Բարթողոմէոս, Թովմաս եւ Մատթէոս մաքսաւոր, Յակովբոս Ալփեայ եւ Ղէբէոս որ անուանեցաւն Թադէոս, 4 Սիմովն Կանանացի եւ Յուդա Իսկարիովտացի, որ եւ մատնեացն զնա։ 5 Զնոսա երկոտասանեսին առաքեաց Յիսուս, պատուիրեաց նոցա եւ ասէ. Ի ճանապարհ հեթանոսաց մի՛ երթայցէք, եւ ի քաղաք Սամարացւոց մի՛ մտանիցէք, 6 այլ երթայք առաւել առ ոչխարսն կորուսեալս տանն Իսրայելի։ 7 Եւ իբրեւ երթայցէք, քարոզեցէք եւ ասացէք թէ. Մերձեալ է արքայութիւն երկնից։ 8 Զհիւանդս բժշկեցէք, զբորոտս սրբեցէք, զդեւս հանէք, ձրի առէք եւ ձրի տուք։ 9 Մի՛ ստանայք ոսկի, եւ մի՛ արծաթ, եւ մի՛ պղինձ ի գօտիս ձեր, 10 մի՛ պարկ ի ճանապարհ, եւ մի՛ երկուս հանդերձս, մի՛ կօշիկս, մի՛ ցուպ, զի արժանի է մշակն կերակրոյ իւրում։ 11 Յոր քաղաք մտանիցէք կամ ի գեղ, հարցանիցէք թէ ո՞ է ի նմա արժանի, եւ անդ լինիջիք մինչեւ ելանիցէք անտի։ 12 Եւ իբրեւ մտանիցէք ի տունն, ողջոյն տաջիք նմա եւ ասասջիք. Ողջոյն տանս այսմիկ՝՝։ 13 Եթէ իցէ տունն արժանի, եկեսցէ ողջոյնն ձեր ի վերայ նորա. ապա թէ ոչ իցէ արժանի, ողջոյնն ձեր առ ձեզ դարձցի։ 14 Եւ որ ոչ ընկալցի զձեզ եւ ոչ լուիցէ բանից ձերոց, իբրեւ ելանիցէք ի տանէն կամ ի քաղաքէն յայնմանէ, թօթափեսջիք զփոշին յոտից ձերոց։ 15 Ամէն ասեմ ձեզ. Դիւրագոյն լիցի երկրին Սոդոմացւոց եւ Գոմորացւոց յաւուրն դատաստանի, քան քաղաքին այնմիկ։ ԳԶ. 16 Ահաւասիկ ես առաքեմ զձեզ իբրեւ զոչխարս ի մէջ գայլոց. եղերուք այսուհետեւ խորագէտք իբրեւ զօձս, եւ միամիտք իբրեւ զաղաւնիս։ 17 Զգոյշ լինիջիք ի մարդկանէ, զի մատնեսցեն զձեզ յատեանս, եւ ի ժողովուրդս իւրեանց տանջեսցեն զձեզ. 18 եւ առաջի դատաւորաց եւ թագաւորաց տանիցին զձեզ վասն իմ ի վկայութիւն նոցա եւ հեթանոսաց։ 19 Այլ յորժամ մատնիցեն զձեզ, մի՛ հոգայցէք թէ որպէս կամ զինչ խօսիցիք. զի տացի ձեզ ի ժամուն յայնմիկ զինչ խօսիցիք։ 20 Զի ոչ եթէ դուք իցէք որ խօսիցիքն, այլ՝ Հոգին Հօր ձերոյ որ խօսիցի ի ձեզ։ 21 Մատնեսցէ եղբայր զեղբայր ի մահ, եւ հայր՝ զորդի. եւ յարիցեն որդիք ի վերայ հարց եւ սպանանիցեն զնոսա։ 22 Եւ եղիջիք ատեցեալք յամենեցունց վասն անուան իմոյ. իսկ որ համբերեսցէ ի սպառ՝ նա կեցցէ։ 23 Եւ յորժամ հալածիցեն զձեզ ի քաղաքիս յայսմիկ, փախիջիք յայլ. եւ եթէ յայնմանէ հալածիցեն զձեզ, փախիջիք ի մեւսն.՝՝ ամէն ասեմ ձեզ, ոչ ապառեսջիք զքաղաքս Իսրայելի մինչեւ եկեսցէ Որդի մարդոյ։ 24 Ոչ է աշակերտ առաւել քան զվարդապետ իւր, եւ ոչ ծառայ քան զտէր իւր։ 25 Շատ իցէ աշակետին եթէ եղիցի իբրեւ զվարդապետ իւր, եւ ծառային՝ իբրեւ զտէր իւր. եթէ զտանուտէրն Բէեղզեբուղ կոչեցին, ո՛րչափ եւս առաւել զընտանիս նորա։ 26 Մի՛ այսուհետեւ երկնչիցիք ի նոցանէ, զի ոչինչ է ի ծածուկ որ ոչ յայտնեսցի, եւ գաղտնի՝ որ ոչ ծանիցի։ 27 Զոր ասեմ ձեզ ի խաւարի՝ ասացէք ի լոյս. եւ զոր լսէք յունկանէ՝ քարոզեցէք ի վերայ տանեաց։ 28 Եւ մի՛ երկնչիք յայնցանէ որ սպանանեն զմարմին եւ զոգի ոչ կարեն սպանանել. այլ երկերուք դուք առաւել յայնմանէ որ կարողն է զոգի եւ զմարմին կորուսանել ի գեհենի։ 29 Ո՞չ ապաքէն երկու ճնճղուկք դանգի միոջ վաճառին, եւ մի ի նոցանէ յերկիր ոչ անկցի առանց Հօր ձերոյ։ 30 Այլ ձեր եւ ամենայն իսկ հեր գլխոյ թուեալ է։ 31 Եւ արդ մի՛ երկնչիցիք, զի լաւ էք քան զբազում ճնճղուկս։ 32 Ամենայն որ խոստովանեսցի յիս առաջի մարդկան, խոստովանեցից եւ ես զնմանէ առաջի Հօր իմոյ որ յերկինսն է. 33 եւ որ ուրասցի զիս առաջի մարդկան, ուրացայց եւ ես զնա առաջի Հօր իմոյ որ յերկինսն է։ 34 Մի՛ համարիք եթէ եկի արկանել խաղաղութիւն յերկիր. ոչ եկի արկանել խաղաղութիւն, այլ՝ սուր. 35 քանզի եկի քակել զայր ի հօրէ իւրմէ, եւ զդուստր ի մօրէ իւրմէ, եւ զհարսն ի սկեսրէ իւրմէ. 36 եւ թշնամիք առն՝ ընտանիք իւր։ 37 Որ սիրէ զհայր կամ զմայր առաւել քան զիս՝ ոչ է ինձ արժանի. եւ որ սիրէ զուստր կամ զդուստր առաւել քան զիս՝ չէ ինձ արժանի։ 38 Եւ որ ոչ առնու զխաչ իւր եւ գայ զկնի իմ՝ չէ ինձ արժանի։ 39 Որ գտանէ զանձն իւր՝ կորուսցէ զնա. եւ որ կորոյս զանձն իւր վասն իմ՝ գտցէ զնա։ 40 Որ ընդունի զձեզ՝ զիս ընդունի, եւ որ զիս ընդունի՝ ընդունի զառաքիչն իմ։ 41 Որ ընդունի զմարգարէ յանուն մարգարէի՝ զվարձս մարգարէի առցէ. եւ որ ընդունի զարդար յանուն արդարոյ՝ զվարձս արդարոյ առցէ։ 42 Եւ որ արբուսցէ միում ի փոքրկանցս յայսցանէ բաժակ մի ջուր ցուրտ միայն՝ յանուն աշակերտի, ամէն ասեմ ձեզ, ոչ կորուսցէ զվարձս իւր։ |