ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 9 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԳԷ. 1 Եւ կոչեցեալ զերկոտասան առաքեալսն՝՝, ետ նոցա զօրութիւն եւ իշխանութիւն ի վերայ ամենայն դիւաց, եւ բժշկել զհիւանդութիւնս։ 2 Եւ առաքեաց զնոսա քարոզել զարքայութիւնն Աստուծոյ եւ բժշկել զախտաժէտս։ 3 Եւ ասէ ցնոսա. Մի՛ ինչ բառնայք ի ճանապարհ, մի՛ գաւազան եւ մի՛ մախաղ, մի՛ հաց եւ մի՛ արծաթ, մի՛ երկուս հանդերձս ունիցիք։ 4 Եւ յոր տուն մտանիցէք, անդ ագջիք եւ անտի գնայցէք։ 5 Եւ որք ոչ ընդունիցին զձեզ, յորժամ ելանիցէք ի քաղաքէն յայնմանէ, զփոշի ոտից ձերոց թօթափեսջիք ի վկայութիւն նոցա։ 6 Եւ ելեալ շրջէին ընդ քաղաքս եւ՝՝ ընդ գեղս, աւետարանէին եւ բժշկէին ընդ ամենայն տեղիս։ 7 Լուաւ Հերովդէս չորրորդապետ զգործսն ամենայն, եւ զարմանայր վասն ասելոյն յոմանց 8 եթէ Յովհաննէս յարեաւ ի մեռելոց, եւ յոմանց՝ թէ Եղիա յայտնեցաւ, եւ յայլոց թէ՝ Մարգարէ ոմն յառաջնոցն յարեաւ։ 9 Ասէ Հերովդէս. ԶՅովհաննէս ես գլխատեցի, իսկ սա ո՞վ իցէ զորմէ զայսպիսի իրս լսեմ։ Եւ խնդրէր տեսանել զնա։ 10 Դարձան առաքեալքն եւ պատմեցին նմա զամենայն զոր արարին. եւ առեալ զնոսա՝ խուսեաց առանձինն ի տեղի անապատ քաղաքի միոյ, որում անուն էր Բեթսայիդա։ 11 Եւ ժողովուրդքն իբրեւ գիտացին, գնացին զհետ նորա. եւ ընկալեալ զնոսա՝ խօսէր ընդ նոսա վասն արքայութեան Աստուծոյ, եւ որոց պէտք էին բժշկութեան՝ բժշկէր։ 12 Եւ օրն սկսաւ տարաժամել. մատեան երկոտասանքն եւ ասեն ցնա. Արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթեալ շուրջ ի գեղսն եւ յագարակս, հանգիցեն եւ գտցեն կերակուր, զի աստ յանապատի տեղւոջ եմք։ 13 Ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Եւ նոքա ասեն. Ոչ գոյր մեր աւելի քան զհինգ նկանակ եւ զերկուս ձկունս, բայց եթէ երթիցուք գնեսցուք բաւական ժողովրդեանդ կերակուր։ 14 Քանզի էին արք իբրեւ հինգ հազար։ Ասէ ցաշակերտսն. Բազմեցուցէք զդոսա դասս դասս՝ յիսուն յիսուն։ 15 Եւ արարին այնպէս, եւ բազմեցուցին զամենեսեան։ 16 Եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունսն՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց եւ եբեկ եւ տայր ցաշակերտսն՝ արկանել ժողովրդեանն։ 17 Կերան եւ յագեցան ամենեքեան, եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն երկոտասան սակառի։ ԴԿ. 18 Եւ եղեւ ի կալն նորա յաղօթս առանձինն, էին ընդ նմա եւ աշակերտքն նորա. եհարց զնոսա եւ ասէ. Զո՞ ոք ասեն զինէն ժողովուրդքն թէ իցեմ։ 19 Եւ նոցա պատասխանի տուեալ ասեն. ԶՅովհաննէս մկրտիչ. եւ այլք՝ ԶԵղիա. իսկ այլք թէ՝ Մարգարէ ոք յառաջնոցն յարեաւ։ 20 Ասէ ցնոսա. Իսկ դուք զո՞ ոք ասէք զինէն թէ իցեմ։ Պատասխանի ետ Պետրոս եւ ասէ. ԶՔրիստոսն Աստուծոյ։ 21 Նա սաստեաց ի նոսա, եւ պատուիրեաց մի՛ ումեք ասել զայն։ 22 Եւ ասէ թէ՝ Պարտ է Որդւոյ մարդոյ բազումս չարչարել եւ անարգել ի քահանայապետից եւ ի ծերոց եւ ի դպրաց, եւ սպանանել եւ յերիր աւուր յառնել։ 23 Եւ ասէր առ ամենեսին. Եթէ ոք կամի զկնի իմ գալ, ուրասցի զանձն եւ առցէ զխաչ իւր հանապազ եւ եկեսցէ զհետ իմ։ 24 Զի որ կամիցի զանձն իւր կեցուցանել՝ կորուսցէ զնա, եւ որ կորուսցէ զանձն իւր վասն իմ՝ կեցուսցէ զնա։ 25 Զի՞նչ օգուտ է մարդոյ եթէ զաշխարհ շահեսցի, եւ զանձն իւր կորուսցէ կամ տուժեսցի։ 26 Զի որ ամօթ համարեսցի զիս եւ զբանս իմ, զնա եւ Որդի մարդոյ յամօթ արասցէ յորժամ գայցէ փառօք իւրովք եւ Հօր եւ հրեշտակաց սրբոց։ 27 Բայց արդարեւ ասեմ ձեզ եթէ են ոմանք ի դոցանէ որ այդր կան, որք մի՛ ճաշակեսցեն զմահ, մինչեւ տեսցեն զարքայութիւնն Աստուծոյ։ 28 Եւ եղեւ յետ այսց բանից իբրեւ աւուրք ութ, առեալ զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս՝ ել ի լեառն կալ յաղօթս։ 29 Եւ ի կալն նմա յաղօթս՝ եղեւ տեսիլ երեսաց նորա այլակերպ, եւ փոխեցաւ հանդերձ նորա եւ եղեւ սպիտակ փայլուն։ 30 Եւ ահա արք երկու խօսէին ընդ նմա, որ էին Մովսէս եւ Եղիա, 31 երեւեալ փառօք, եւ ասէին զելիցն նորա զոր կատարելոց էր յԵրուսաղէմ։ 32 Իսկ Պետրոս եւ որ ընդ նմայն էին՝ ծանրացեալք ի քնոյ, զարթեան եւ տեսին զփառսն նորա եւ զերկուս արսն որ կային առ նմա։ 33 Եւ եղեւ ի մեկնելն նոցա ի նմանէ, ասէ Պետրոս ցՅիսուս. Վարդապետ, բարւոք է մեզ աստ լինել, եւ արասցուք երիս տաղաւարս, մի քեզ եւ մի Մովսիսի եւ մի Եղիայի։ Եւ ոչ գիտէր զինչ խօսէր։ 34 Եւ իբրեւ զայս ասաց, եկն ամպ եւ հովանի եղեւ ի վերայ նոցա. եւ երկեան ի մտանելն նոցա ընդ ամպովն։ 35 Ձայն եղեւ յամպոյն եւ ասէ. Դա է Որդի իմ ընտրեալ, դմա լուարուք։ 36 Եւ ընդ լինել բարբառոյն՝ գտաւ Յիսուս միայն. եւ ինքեանք լռեցին, եւ ոչ ումեք պատմեցին յաւուրսն յայնոսիկ եւ ոչինչ յորոց տեսինն։ ԴԲ. 37 Եւ եղեւ ի վաղիւն մինչ իջանէին նոքա ի լեռնէ անտի, ընդ առաջ եղեւ նմա ժողովուրդ բազում։ 38 Եւ ահա այր մի ի ժողովրդենէ անտի աղաղակեաց եւ ասէ. Վարդապետ, աղաչեմ զքեզ, հայեաց յորդի իմ, զի միամօր է ինձ։ 39 Եւ ահա այս հարկանի ի նմա, եւ յանկարծ գոչէ. եւ զարկուցանէ զնա թաւալեցուցանէ զնա եւ փրփրեցուցանէ, եւ հազիւ մեկնի ի նմանէ՝ խորտակեալ զնա. 40 եւ աղաչեցի զաշակերտսն քո զի հանցեն զնա, եւ ոչ կարացին։ 41 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Ով ազգ անհաւատ եւ թեւր, մինչեւ յե՞րբ եղէց ընդ ձեզ եւ անսայցեմ ձեզ. մատո այսր զորդին քո։ 42 Եւ մինչդեռ մատչէր, զարկոյց զնա դեւն եւ շարժլեաց։ 43 Սաստեաց Յիսուս այսոյն պղծոյ, եւ բժշկեաց զմանուկն եւ ետ զնա ցհայր իւր։ 44 Եւ զարմանային ամենեքեան ի վերայ մեծամեծացն Աստուծոյ։ Եւ ի զարմանալն ամենեցուն ի վերայ ամենայնի զոր առնէր, ասէ ցաշակերտսն իւր. Դիք դուք ի լսելիս ձեր զբանս զայսոսիկ, զի Որդի մարդոյ մատնելոց է ի ձեռս մարդկան։ 45 Եւ նոքա ոչ գիտէին զբանն, եւ էր ծածկեալ ի նոցանէ զի մի՛ գիտասցեն. եւ երկնչէին հարցանել զնա վասն բանին այնորիկ։ 46 Եմուտ խորհուրդ ի նոսա թէ ո՛ արդեւք մեծ իցէ ի նոցանէ։ 47 Յիսուս իբրեւ ծանեաւ զխորհուրդս սրտից նոցա, առ մանուկ մի, կացոյց ի մէջ նոցա առ իւր, 48 եւ ասէ ցնոսա. Որ ոք ընկալցի զմանուկս զայս յանուն իմ՝ զիս ընդունի, եւ որ զիս ընդունիցի՝ ընդունի զառաքիչն իմ. զի որ փոքրիկն է յամենեսին ի ձեզ՝ նա եղիցի մեծ։ ԴԳ. 49 Պատասխանի ետ Յովհաննէս եւ ասէ. Վարդապետ, տեսաք զոմն որ յանուն քո դեւս հանէր, եւ արգելաք զնա, զի ոչ շրջի ընդ մեզ։ 50 Ասէ ցնոսա Յիսուս. Մի՛ արգելուք զնա, զի որ ոչն է ձեր թշնամի՝ ի ձեր կողմն է։ 51 Եւ եղեւ ի կատարել աւուրց վերանալոյ նորա, եւ ինքն զերեսս հաստատեաց երթալ յԵրուսաղէմ։ 52 Եւ առաքեաց հրեշտակս առաջի երեսաց իւրոց. եւ իբրեւ չոգան, մտին ի գեղ մի Սամարացւոց՝ պատրաստել ինչ նմա։ 53 Եւ ոչ ընկալան զնա, զի դէմ եդեալ էր նորա երթալ յԵրուսաղէմ։ 54 Իբրեւ տեսին աշակերտքն, Յակովբոս եւ Յովհաննէս, ասեն. Տէր, կամի՞ս զի ասասցուք, եւ իջցէ հուր յերկնից եւ սատակեսցէ զնոսա։ 55 Դարձաւ սաստեաց ի նոսա եւ ասէ. Ոչ գիտէք որոյ հոգւոյ էք դուք. 56 զի Որդի մարդոյ ոչ եկն զոգիս մարդկան կորուսանել, այլ՝ կեցուցանել։ Եւ գնացին յայլ գեղ՝՝։ 57 Եւ մինչդեռ երթային նոքա ի ճանապարհի, ասէ ոմն ցնա. Եկից զկնի քո յոր վայր եւ երթիցես։ 58 Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից՝ դադարք, եւ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ ուր դիցէ զգլուխ։ 59 Ասէ ցմեւս եւս. Եկ զկնի իմ։ Եւ նա ասէ. Տէր, հրաման տուր ինձ երթալ նախ թաղել զհայր իմ։ 60 Ասէ ցնա Յիսուս. Թող զմեռեալսն թաղել զմեռեալս իւրեանց, եւ դու երթ պատմեա զարքայութիւն Աստուծոյ։ 61 Ասէ եւ այլ ոմն. Եկից զկնի քո, Տէր, բայց նախ հրաման տուր ինձ հրաժարել ի տանէ իմմէ։ 62 Ասէ ցնա Յիսուս. Ոչ ոք արկանէ ձեռն զմաճով եւ հայիցի յետս, եթէ յաջողեալ իցէ արքայութեան Աստուծոյ։ |