ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ ել հրաման յԱւգոստոս կայսերէ աշխարհագիր առնել ընդ ամենայն տիեզերս։ 2 Այս առաջին աշխարհագիր եղեւ ի դատաւորութեան Ասորւոց Կիւրենեայ։ 3 Եւ երթային ամենեքեան մտանել յաշխարհագիր յիւրաքանչիւր քաղաքի։ 4 Ել եւ Յովսէփ ի Գալիլէէ ի քաղաքէ Նազարեթէ ի Հրէաստան, ի քաղաք Դաւթի որ կոչի Բեթղեհեմ, վասն լինելոյ նորա ի տանէ եւ յազգէ Դաւթի, 5 մտանել յաշխարհագիր Մարեմաւ հանդերձ զոր խօսեալն էր նմա, եւ էր յղի։ 6 Եւ եղեւ ի հասանելն նոցա անդր, լցան աւուրք ծնանելոյ նորա։ 7 Եւ ծնաւ զորդին իւր զանդրանիկ, եւ պատեաց ի խանձարուրս, եւ եդ զնա ի մսուր. զի ոչ գոյր նոցա տեղի յիջեւանին։ 8 Եւ հովիւք էին ի տեղւոջն յայնմիկ բացօթեագք, որ պահէին զպահպանութիւնս գիշերոյ հօտից իւրեանց։ 9 Եւ հրեշտակ Տեառն երեւեցաւ նոցա, եւ փառք Տեառն ծագեցին առ նոսա, եւ երկեան երկեւղ մեծ։ 10 Եւ ասէ ցնոսա հրեշտակն. Մի՛ երկնչիք, զի ահաւասիկ աւետարանեմ ձեզ ուրախութիւն մեծ, որ եղիցի ամենայն ժողովրդեանն։ 11 Զի ծնաւ ձեզ այսօր Փրկիչ, որ է Օծեալ Տէր, ի քաղաքի Դաւթի։ 12 Եւ այս նշանակ ձեզ. գտանիցէք մանուկ պատեալ ի խանձարուրս եւ եդեալ ի մսուր։ 13 Եւ յանկարծակի եղեւ ընդ հրեշտակին ընդ այնմիկ բազմութիւն զօրաց երկնաւորաց, որ օրհնէին զԱստուած եւ ասէին. 14 Փառք ի բարձունս Աստուծոյ, եւ յերկիր խաղաղութիւն, ի մարդիկ հաճութիւն։ 15 Եւ եղեւ իբրեւ վերացան ի նոցանէ հրեշտակքն յերկինս, ասեն ցմիմեանս հովիւքն. Եկայք երթիցուք մինչեւ ցԲեթղեհեմ, եւ տեսցուք զինչ է բանս այս որ եղեւ, զոր Տէր եցոյց մեզ։ 16 Եւ եկին փութանակի, եւ գտին զՄարիամ եւ զՅովսէփ եւ զմանուկն եդեալ ի մսուր։ 17 Եւ ծանեան վասն բանին որ ասացաւ նոցա զմանկանէն. 18 եւ ամենեքին որ լսէին՝ զարմանային վասն բանիցն զոր խօսեցան ընդ նոսա հովիւքն։ 19 Եւ Մարիամ զամենայն զբանս զայսոսիկ պահէր եւ խելամուտ լինէր ի սրտի իւրում։ 20 Եւ դարձան հովիւքն, փառաւոր առնէին եւ օրհնէին զԱստուած վասն ամենայնի զոր լուան եւ տեսին, որպէս պատմեցաւ նոցա։ 21 Եւ իբրեւ լցան աւուրք ութ թլփատել զնա, եւ կոչեցաւ անուն նորա Յիսուս որ կոչեցեալ էր ի հրեշտակէն, մինչչեւ յղացեալ էր զնա յորովայնի։ 22 Եւ իբրեւ լցան աւուրք սրբութեան նոցա ըստ օրինացն Մովսիսի, ածին զնա յԵրուսաղէմ յանդիման առնել Տեառն, 23 որպէս եւ գրեալ է յօրէնս Տեառն, թէ՝ Ամենայն արու որ բանայ զարգանդ՝ սուրբ Տեառն կոչեսցի։ 24 Եւ տալ պատարագս ըստ ասացելոյն յօրէնս Տեառն, զոյգս տատրակաց կամ երկուս ձագս աղաւնեաց։ 25 Եւ ահա էր այր մի յԵրուսաղէմ, որոյ անուն էր Սիմէովն, եւ էր այրն այն արդար եւ երկիւղած, եւ ակն ունէր մխիթարութեանն Իսրայելի. եւ Հոգի Սուրբ էր ի նմա։ 26 Եւ էր նորա հրաման առեալ ի Հոգւոյն Սրբոյ մի՛ տեսանել զմահ, մինչեւ տեսցէ զՕծեալն Տեառն։ 27 Եւ եկն Հոգւովն ի տաճարն. եւ իբրեւ ածին ծնողքն զմանուկն Յիսուս առնել նոցա ըստ սովորութեան օրինացն ի վերայ նորա, 28 եւ նա առ ընկալաւ զնա ի գիրկս իւր, եւ օրհնեաց զԱստուած եւ ասէ. 29 Արդ արձակես զծառայս քո, Տէր, ըստ բանի քում ի խաղաղութիւն. 30 զի տեսին աչք իմ զփրկութիւն քո, 31 զոր պատրաստեցեր առաջի ամենայն ժողովրդոց։ 32 Լոյս ի յայտնութիւն հեթանոսաց, եւ փառս ժողովրդեան քում Իսրայելի։ 33 Եւ էին հայրն եւ մայր նորա զարմացեալ ի վերայ բանիցն որ խօսէին զնմանէ։ 34 Եւ օրհնեաց զնոսա Սիմէովն, եւ ասէ ցՄարիամ մայրն նորա. Ահա սա կայ ի գլորումն եւ ի կանգնումն բազմաց ի մէջ Իսրայելի եւ ի նշան հակառակութեան։ 35 Եւ ընդ քո իսկ անձն անցցէ սուր, զի յայտնեսցին ի բազում սրտից խորհուրդք։ 36 Եւ անդ էր Աննա մարգարէ դուստր Փանուելի յազգէ Ասերայ. սա ինքն անցեալ էր զաւուրբք բազմօք՝ կեցեալ ընդ առն ամս եւթն ի կուսութենէ իւրմէ։ 37 Եւ էր այրի ամաց իբրեւ ութսուն եւ չորից, որ ոչ մեկնէր ի տաճարէն, այլ պահօք եւ աղօթիւք պաշտէր զցայգ եւ զցերեկ։ 38 Եւ սա ի նմին ժամու յարուցեալ գոհանայր զՏեառնէ, եւ խօսէր զնմանէ ընդ ամենեսին որ ակն ունէին փրկութեանն Երուսաղեմի՝՝։ 39 Եւ իբրեւ կատարեցին զամենայն ըստ օրինացն Տեառն, դարձան անդրէն ի Գալիլեա ի քաղաքն իւրեանց Նազարէթ։ 40 Եւ մանուկն աճէր եւ զօրանայր լի իմաստութեամբ, եւ շնորհք Աստուծոյ էին ի վերայ նորա։ 41 Եւ երթային ծնողքն նորա ամի ամի յԵրուսաղէմ ի տօն զատկին։ 42 Եւ իբրեւ եղեն նորա ամք երկոտասան, յելանել նոցա յԵրուսաղէմ ըստ սովորութեան տօնին, 43 եւ կատարել զաւուրսն եւ դառնալ անդրէն, մնաց Յիսուս մանուկն յԵրուսաղէմ. եւ ոչ գիտացին ծնողքն նորա։ 44 Կարծէին զնմանէ թէ ընդ ուղեկիցսն իցէ. եկին իբրեւ աւուր միոյ ճանապարհ եւ խնդրէին զնա ընդ դրացիսն եւ ընդ ծանօթս։ 45 Եւ իբրեւ ոչ գտին, դարձան անդրէն յԵրուսաղէմ խնդրել զնա։ 46 Եւ եղեւ յետ երից աւուրց գտին զնա ի տաճարին, զի նստէր ընդ վարդապետսն, լսէր ի նոցանէ եւ հարցանէր զնոսա։ 47 Զարմանային ամենեքեան որ լսէին ի նմանէ՝ ընդ իմաստութիւնն եւ ընդ պատասխանիս նորա։ 48 Եւ իբրեւ տեսին զնա, սքանչացան. եւ ասէ ցնա մայրն իւր. Որդեակ, զի՞նչ գործ գործեցեր դու ընդ մեզ. ահաւասիկ հայր քո եւ ես տառապէաք, խնդրէաք զքեզ։ 49 Եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խնդրէիք զիս, ո՞չ գիտէիք եթէ ի տան Հօր իմոյ պարտ է ինձ լինել։ 50 Եւ նոքա ոչ իմացան զբանն զոր խօսեցաւ ընդ նոսա։ 51 Եւ էջ ընդ նոսա եւ գնաց ի Նազարէթ, եւ էր նոցա հնազանդ. եւ մայր նորա պահէր զամենայն զբանսն ի սրտի իւրում։ 52 Եւ Յիսուս զարգանայր իմաստութեամբ եւ հասակաւ եւ շնորհօք յԱստուծոյ եւ ի մարդկանէ։ |