ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԶԵ. 1 Ասաց եւ առակ մի նոցա առ այն թէ պարտ է յամենայն ժամ կալ նոցա յաղօթս եւ մի՛ ձանձրանալ։ 2 Ասէ. Դատաւոր մի էր ի քաղաքի ուրեմն, յԱստուծոյ ոչ երկնչէր եւ ի մարդկանէ ոչ ամաչէր։ 3 Եւ այրի մի էր ի նմին քաղաքի, գայր առ նա եւ ասէր. Դատ արա ինձ յոսոխէ իմմէ։ 4 Եւ ոչ կամէր ի բազում ժամանակս. յետ այնորիկ ասէ ի մտի իւրում. Եթէ եւ յԱստուծոյ ոչ երկնչիմ, եւ ի մարդկանէ ոչ ամաչեմ, 5 գոնէ վասն աշխատ առնելոյ զիս այրւոյն՝ արարից նմա դատ զի մի՛ ի սպառ եկեալ թախանձիցէ զիս։ 6 Եւ ասէ Տէր. Լուարուք զինչ դատաւորն անիրաւութեան ասէր։ 7 Իսկ Աստուած ո՞չ առնիցէ վրէժխնդրութիւն ծառայից իւրոց, որ աղաղակեն առ նա ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ երկայնամիտ միայն լինիցի առ նոսա։ 8 Այո, ասեմ ձեզ զի արասցէ վրէժխնդրութիւն նոցա վաղվաղակի. իսկ Որդի մարդոյ եկեալ՝ գտանիցէ՞ արդեւք հաւատս յերկրի։ 9 Ասաց եւ առ ոմանս պանծացեալս յանձինս թէ արդարք իցեն եւ խոտիցեն զբազումս, զառակս զայս. 10 Արք երկու ելին ի տաճարն կալ յաղօթս, մին փարիսեցի եւ մեւսն մաքսաւոր։ 11 Փարիսեցին կայր մեկուսի եւ զայս առանձինն աղօթս մատուցանէր. Աստուած իմ, գոհանամ զքէն, զի ոչ եմ իբրեւ զայլս ի մարդկանէ, զյափշտակողս եւ զանիրաւս եւ զշունս կամ իբրեւ զայս մաքսաւոր։ 12 Այլ պահեմ երկիցս ի շաբաթու, եւ տամ տասանորդս յամենայն ստացուածոց իմոց։ 13 Եւ մաքսաւորն կայր մեկուսի, եւ ոչ կամէր եւ ոչ զաչսն ընդ երկինս ամբառնալ, այլ կոծէր զկուրծս իւր եւ ասէր. Աստուած, քաւեա զիս զմեղաւորս։ 14 Ասեմ ձեզ. էջ սա արդարացեալ ի տուն իւր քան զնա. զի ամենայն որ բարձրացուցանէ զանձն իւր՝ խոնարհեսցի. եւ որ խոնարհեցուցանէ զանձն՝ բարձրասցի։ ԶԶ. 15 Մատուցանէին առ նա եւ մանկտի զի մերձենայցէ ի նոսա. իբրեւ տեսին աշակերտքն, սաստէին նոցա։ 16 Իսկ Յիսուս կոչեցեալ զնոսա առ ինքն՝ ասէ. Թոյլ տուք մանկտւոյդ գալ առ իս, եւ մի՛ արգելուք զդոսա, զի այդպիսեացդ է արքայութիւն Աստուծոյ։ 17 Ամէն ասեմ ձեզ. Որ ոչ ընդունիցի զարքայութիւն Աստուծոյ իբրեւ զմանուկ, ոչ մտցէ ի նա։ 18 Եւ եհարց զնա ոմն իշխան եւ ասէ. Վարդապետ բարի, զի՞նչ գործեցից, զի զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեցից։ 19 Ասէ ցնա Յիսուս. Զի՞ ասես զիս բարի. չիք ոք բարի, բայց մի Աստուած։ 20 Զպատուիրանս գիտես. Մի՛ շնար, Մի՛ սպանաներ, Մի՛ գողանար, Մի՛ սուտ վկայեր, Պատուեա՛ զհայր քո եւ զմայր։ 21 Եւ նա ասէ. Զայդ ամենայն պահեցի ի մանկութենէ իմմէ։ 22 Իբրեւ լուաւ զայն Յիսուս, ասէ ցնա. Մեւս եւս պակաս է քեզ. զամենայն ինչ զոր ունիս վաճառեա եւ տուր աղքատաց, եւ ունիցիս գանձս յերկինս, եւ եկ զկնի իմ։ 23 Նա իբրեւ լուաւ զայս, տրտմեցաւ, քանզի էր մեծատուն յոյժ։ 24 Իբրեւ ետես զնա Յիսուս տրտմեալ, ասէ. Ո՛րպէս դժուարաւ, որ ինչս ունիցին, մտանիցեն յարքայութիւն Աստուծոյ։ 25 Դիւրագոյն իցէ մալխոյ ընդ ծակ ասղան անցանել, քան մեծատան յարքայութիւն Աստուծոյ մտանել։ 26 Եւ որ լուանն՝ ասէին. Եւ ո՞ կարիցէ ապրել։ 27 Եւ նա ասէ. Անհնարինք առ ի մարդկանէ հնարաւորք են յԱստուծոյ։ 28 Եւ ասէ Պետրոս. Ահաւասիկ մեք թողաք զամենայն ինչ զմեր, եւ եկաք զկնի քո։ 29 Եւ նա ասէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ եթէ Ոչ ոք է որ եթող զտուն, կամ զծնողս, կամ զեղբարս, կամ զկին, կամ զորդիս վասն արքայութեան Աստուծոյ, 30 եթէ ոչ առնուցու բազմապատիկ ի ժամանակի յայսմիկ, եւ յաշխարհին որ գալոցն է՝ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։ 31 Եւ առեալ զերկոտասանսն առանձինն՝ ասէ ցնոսա. Ահաւասիկ ելանեմք յԵրուսաղէմ, եւ կատարեսցին ամենայն գրեալքն մարգարէիւք վասն Որդւոյ մարդոյ։ 32 Զի մատնեսցի հեթանոսաց, եւ կատակեսցի. 33 եւ հարկանիցեն եւ սպանանիցեն զնա, եւ յերիր աւուր յարիցէ։ 34 Եւ նոքա ոչինչ իմացան յայնցանէ, այլ էր բանն ծածկեալ ի նոցանէ, եւ ոչ գիտէին զասացեալսն։ ԶԷ. 35 Եւ եղեւ ի մօտելն նորա յԵրիքով, կոյր ոմն նստէր առ ճանապարհաւն մուրացիկ։ 36 Իբրեւ լուաւ զանցանել ժողովրդեանն, հարցանէր թէ՝ Զի՞նչ իցէ այն։ 37 Եւ պատմեցին նմա թէ Յիսուս Նազովրեցի անցանէ։ 38 Աղաղակեաց եւ ասէ. Յիսուս, Որդի Դաւթի, ողորմեաց ինձ։ 39 Եւ որ առաջին երթային՝ սաստէին նմա զի լռեսցէ. եւ նա եւս առաւել աղաղակէր. Որդի Դաւթի, ողորմեաց ինձ։ 40 Զտեղի առ Յիսուս, եւ հրամայեաց ածել զնա առ իւր. եւ իբրեւ մերձ եղեւ առ նա, եհարց զնա եւ ասէ. 41 Զի՞նչ կամիս դու զի արարից քեզ։ Եւ նա ասէ. Տէր զի բացցին աչք իմ եւ տեսից։ 42 Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Հայեաց, հաւատք քո կեցուցին զքեզ։ 43 Եւ առժամայն ետես եւ երթայր զհետ նորա եւ փառաւոր առնէր զԱստուած. եւ ամենայն ժողովրդեանն տեսեալ՝ տայր օրհնութիւն Աստուծոյ։ |