ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԴԴ. 1 Յետ այսորիկ երեւեցոյց Տէր եւ այլ եւս եւթանասուն եւ երկուս՝՝. եւ առաքեաց զնոսա երկուս երկուս առաջի իւր յամենայն քաղաքս եւ ի տեղիս ուր ինքն երթալոց էր։ 2 Եւ ասէ ցնոսա. Հունձք բազում են եւ մշակք սակաւ. արդ աղաչեցէք զՏէր հնձոց, զի հանցէ մշակս ի հունձս իւր։ 3 Երթայք, ահա առաքեմ զձեզ իբրեւ զգառինս ի մէջ գայլոց։ 4 Մի՛ բառնայք քսակ, մի՛ մախաղ, մի՛ կօշիկս, եւ ի ճանապարհի ումեք ողջոյն մի՛ տայցէք։ 5 Յոր տուն մտանիցէք, նախ ասասջիք թէ՝ Ողջոյն տանս այսմիկ. 6 եւ եթէ իցէ անդ որդի ողջունի, հանգիցէ ի վերայ նորա ողջոյնն ձեր. ապա թէ ոչ՝ ի ձեզ դարձցի։ 7 Եւ ի նմին տան ագանիջիք, ուտիջիք եւ ըմպիջիք ի նոցանէ. զի արժանի է մշակն վարձու իւրոյ. մի՛ փոխիցիք տանէ ի տուն։ 8 Յոր քաղաք մտանիցէք եւ ընդունիցին զձեզ, ուտիջիք զինչ առաջի դնիցեն ձեր. 9 եւ բժշկեսջիք որ ի նմա հիւանդք իցեն, եւ ասասջիք նոցա. Մերձեալ է ի վերայ ձեր արքայութիւն Աստուծոյ։ 10 Իսկ յոր քաղաք մտանիցէք եւ ոչ ընդունիցին զձեզ, իբրեւ ելանիցէք ի հրապարակս նորա, ասասջիք, 11 եւ զփոշիս որ կռուեալ է ի քաղաքէ ձերմէ յոտս մեր՝ թօթափեսցուք ի ձեզ. բայց զայս գիտասջիք զի մերձեալ է արքայութիւն Աստուծոյ։ 12 Ասեմ ձեզ, զի Սոդոմացւոց ընդարձակագոյն լիցի յաւուրն յայնմիկ քան քաղաքին այնմիկ։ 13 Վա՜յ քեզ, Քորազին. վա՜յ քեզ, Բեդսայիդա. զի եթէ ի Տիւրոս եւ ի Սիդովն եղեալ էին զօրութիւնքն որ եղեն ի ձեզ՝ վաղուց եւս արդեւք ի խորգ եւ ի մոխիր նստեալ ապաշխարեալ էր։ 14 Բայց Տիւրոսի եւ Սիդովնի ընդարձակագոյն լիցի ի դատաստանի քան ձեզ։ 15 Եւ դու, Կափառնայում, որ մինչեւ յերկինս բարձրացեալ ես, մինչեւ ի դժոխս իջցես։ 16 Որ ձեզ լսէ՝ ինձ լսէ, եւ որ զձեզ անարգէ՝ զիս անարգէ. եւ որ զիս անարգէ՝ զառաքիչն իմ անարգէ. եւ որ ինձ լսէ՝ լսէ այնմիկ որ զիսն առաքեաց։՝՝ 17 Դարձան եւթանասուն եւ երկուքն՝՝ խնդութեամբ եւ ասեն. Տէր, եւ դեւք հնազանդին մեզ յանուն քո։ 18 Եւ ասէ ցնոսա. Տեսանէի զՍատանայ անկեալ յերկնից իբրեւ զփայլակն։ 19 Ահա ետու ձեզ իշխանութիւն կոխել զօձս եւ զկարիճս եւ զամենայն զօրութիւն թշնամւոյն, եւ ձեզ ոչինչ մեղանչիցեն։ 20 Բայց ընդ այն մի՛ խնդայք եթէ այսք հնազանդին ձեզ. այլ խնդացէք զի անուանք ձեր գրեալ են յերկինս։ 21 Ի նմին ժամու ցնծացաւ Յիսուս Հոգւովն Սրբով եւ ասէ. Գոհանամ զքէն, Հայր, Տէր երկնից եւ երկրի, զի ծածկեցեր զայս յիմաստնոց եւ ի գիտնոց, եւ յայտնեցեր զայս տղայոց. այո, Հայր, զի այսպէս հաճոյ եղեւ առաջի քո։ 22 Ամենայն ինչ տուաւ ինձ ի Հօրէ իմմէ. եւ ոչ ոք գիտէ թէ ով է Որդի, եթէ ոչ՝ Հայր. եւ ո է Հայր, եթէ ոչ՝ Որդի, եւ ում կամիցի Որդին յայտնել։ 23 Եւ դարձեալ առանձինն առ աշակերտսն ասէ. Երանի աչաց որ տեսանիցեն զոր տեսանէքդ։ 24 Ասեմ ձեզ, զի բազում մարգարէք եւ թագաւորք կամեցան տեսանել զոր դուքդ տեսանէք, եւ ոչ տեսին. եւ լսել զոր լսէքդ, եւ ոչ լուան։ ԴԵ. 25 Եւ ահա յարեաւ ոմն օրինական, փորձէր զնա եւ ասէր. Վարդապետ, զի՞նչ գործեցից զի զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեցից։ 26 Եւ նա ասէ ցնա. Յօրէնս զի՞նչ գրեալ է, ո՞րպէս ընթեռնուս։ 27 Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ եւ յամենայն անձնէ քումմէ եւ յամենայն զօրութենէ քումմէ եւ յամենայն մտաց քոց, եւ զընկեր քո իբրեւ զանձն քո։ 28 Եւ ասէ ցնա. Ուղիղ ետուր զպատասխանիդ, զայդ արա եւ կեցցես։ 29 Նա իբրեւ կամեցաւ զանձն արդարացուցանել, ասէ ցՅիսուս. Եւ ո՞վ է իմ ընկեր։ 30 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Այր մի իջանէր յԵրուսաղեմէ յԵրիքով, եւ անկաւ ի ձեռս աւազակաց, որք մերկացին զնա եւ վէրս ի վերայ եդին, թողին կիսամահ եւ գնացին։ 31 Դէպ եղեւ քահանայի միոջ իջանել ընդ նոյն ճանապարհ, եւ տեսեալ զնա՝ զանց արար։ 32 Նոյնպէս եւ Ղեւտացի մի եկեալ ընդ նոյն տեղի՝ ետես եւ զանց արար։ 33 Սամարացի ոմն ճանապարհորդեալ եկն ընդ նոյն առ նովաւ, եւ տեսեալ զնա գթացաւ։ 34 Եւ մատուցեալ պատեաց զվէրս նորա, արկեալ ի վերայ ձէթ եւ գինի. եւ եդեալ ի վերայ գրաստու իւրոյ՝ ած զնա ի պանդոկի մի, եւ դարմանեաց զնա։ 35 Եւ ի վաղիւ անդր իբրեւ ելանէր անտի, հանեալ ետ ցպանդոկապետն երկուս դահեկանս եւ ասէ. Դարման տար դմա, եւ զոր ինչ ծախեսցես ի դա՝ ի միւսանգամ գալստեան իմում հատուցից քեզ։ 36 Արդ ո՞ յերեցունց ի նոցանէ թուի քեզ մերձաւոր լեալ անկելոյն ի ձեռս աւազակացն։ 37 Եւ նա ասէ. Որ արար զողորմութիւնն ի վերայ նորա։ Ասէ ցնա Յիսուս. Երթ եւ դու արա նոյնպէս։ 38 Եւ եղեւ ի գնալն նոցա, եւ ինքն եմուտ ի գեղ մի. եւ կին ոմն անուն Մարթա ընկալաւ զնա ի տան իւրում։ 39 Եւ նորա էր քոյր մի, որում անուն էր Մարիամ, որ եւ եկն նստաւ առ ոտսն Տեառնն եւ լսէր զբանս նորա։ 40 Եւ Մարթա զբաղեալ էր ի բազում սպասու, եկն եկաց առ նմա եւ ասէ. Տէր, ոչի՞նչ է փոյթ քեզ, զի քոյրդ իմ միայն եթող զիս ի սպասու. արդ ասա դմա զի օգնեսցէ ինձ։ 41 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Մարթա, Մարթա, դու հոգաս եւ զբազում իւիք զբաղեալ ես, 42 բայց աստ սակաւ՝՝ ինչ պիտոյ է։ Մարիամ մասն բարի ընտրեաց, որ ոչ բարձցի ի սմանէ։ |