ՂԵՒՏԱԿԱՆ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ այս օրէն իցէ խոյին որ վասն յանցանացն իցէ. զի սրբութիւն սրբութեանց է. 2 ի տեղւոջ ուր սպանանիցեն զողջակէզն՝ սպանցեն եւ զխոյն յանցանաց առաջի Տեառն՝՝, եւ զարիւնն հեղցէ առ յատակաւ՝՝ սեղանոյն շուրջանակի. 3 եւ զամենայն զճարպ նորա առցէ եւ զմկանն, եւ զամենայն զճարպ թաղանթ քաղրթին եւ զամենայն ճարպ փորոտւոյն՝՝. 4 եւ զերիկամունսն զերկոսին եւ զճարպն որ ի վերայ նոցա առ մսանամբքն. եւ զլերդաբոյթն երիկամամբքն հանդերձ կորզեսցէ. 5 եւ հանցէ զայն քահանայն ի սեղանն՝՝ պտուղ Տեառն. զի վասն յանցանաց է։ 6 Ամենայն արու քահանայիցն կերիցէ զայն. ի սուրբ տեղւոջ կերիցեն զայն, քանզի սրբութիւն սրբութեանց է։ 7 Որպէս զվասն մեղացն՝ նոյնպէս եւ զվասն յանցանացն. օրէն՝ մի եւ նոյն կացցէ նոցա. եւ քահանայն որ քաւիցէ նովաւ՝ նմա լիցի։ 8 Եւ քահանայն՝ որ մատուցանիցէ զողջակէզ ինչ մարդոյ, մորթ ողջակիզին զոր մատուցանէ՝ նմա եղիցի։ 9 Եւ ամենայն զոհ որ գործիցի ի թոնրի, եւ ամենայն որ գործիցի ի կասկարայս կամ ի տապակի, քահանային որ մատուցանիցէ զայն՝ եղիցի։ 10 Եւ ամենայն զոհ զանգեալ իւղով եւ որ չիցէ զանգեալ, ամենեցուն որդւոցն Ահարոնի իւրաքանչիւր ումեք եղիցի հասարակաց։ 11 Այս օրէն է զոհիցն փրկութեան զոր մատուցանիցեն Տեառն. 12 իսկ եթէ վասն գոհութեան մատուցանիցէ զայն, մատուսցէ վասն զոհի գոհութեանն պանս բաղարջս ի նաշհոյ զանգեալ իւղով, եւ քաքարս բաղարջս օծեալ իւղով, եւ նաշիհ զանգեալ իւղով, շօթիւք։ 13 Բաղարջ հացիւ մատուսցէ զպատարագն իւր ի վերայ զոհին գոհութեան փրկութեան։ 14 Եւ մատուսցէ մի ինչ յամենայն պատարագաց իւրոց նուէր Տեառն. եւ այն, քահանային որ հեղուցու զարիւնն փրկութեան՝ լինիցի։ 15 Եւ միս զոհին գոհութեան փրկութեան՝ նորին լինիցի,՝՝ յորում աւուր պատարագիցի՝ կերիցի, եւ մի՛ թողուցուն ի նմանէ յայգ։ 16 Եւ եթէ կամաւ ոք ուխտս մատուցանիցէ զպատարագն իւր՝՝, յաւուր յորում մատուցանիցէ զզոհն՝ կերիցի, եւ ի վաղիւ անդր. 17 եւ մնացեալն ի մսոյ զոհին մինչեւ յօրն երրորդ՝ հրով այրեսցի։ 18 Ապա թէ ուտելով ուտիցի ի մսոյ զոհին փրկութեան իւրոյ յաւուրն երրորդի, մի՛ լինիցի ընդունելի, մատուցանելեացն, եւ՝՝ մի՛ համարեսցի նմա այն. քանզի ապախտ եւ՝՝ պղծութիւն է, եւ անձն որ կերիցէ ի նմանէ՝ մեղս առցէ։ 19 Եւ միս որ մերձեսցի յամենայն պղծութիւն՝ մի՛ կերիցի, այլ հրով այրեսցի. ամենայն սուրբ կերիցէ զմիսն։ 20 Եւ անձն որ կերիցէ ի զոհէ փրկութեանն որ իցէ Տեառն, եւ պղծութիւն նորա ի նմա իցէ, կորիցէ անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ։ 21 Եւ անձն որ մերձեսցի յամենայն իրս պղծութեան, ի պղծութիւնս մարդոյ կամ յանասնոց պղծոց, կամ յամենայն գարշելիս պիղծս, եւ կերիցէ ի մսոյ զոհին փրկութեան որ իցէ Տեառն, կորիցէ անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ։ 22 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 23 Խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես. Զամենայն զճարպ զարջառոյ եւ զոչխարի եւ զայծեաց մի՛ ուտիցէք։ 24 Եւ ճարպ մեռելոտւոց եւ գազանաբեկաց լինիցի յամենայն գործ, բայց ի կերակուր մի՛ ուտիցի։ 25 Եւ ամենայն որ ուտիցէ ի ճարպոյ անասնոց զոր մատուցանիցէք պտուղ Տեառն՝ կորիցէ անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ։ 26 Զամենայն արիւն մի ուտիցէք յամենայն բնակութիւնս ձեր, ի թռչնոց եւ յամենայն անասնոց։ 27 Ամենայն անձն որ կերիցէ արիւն՝ կորիցէ ի ժողովրդենէ իւրմէ։ 28 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 29 Խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես. Որ մատուցանիցէ զոհ փրկութեան Տեառն, ածցէ զպատարագն իւր Տեառն ի զոհէ փրկութեան իւրոյ։ 30 Ձեռք նորա մատուսցեն պտուղ Տեառն. զճարպ երբծոյն եւ զլերդաբոյթն մատուսցէ դնել առաջի Տեառն։ 31 Եւ հանցէ զայն քահանայն ի սեղանն՝՝. եւ եղիցի երբուծն Ահարոնի եւ որդւոց նորա։ 32 Եւ զերին զաջոյ տայցէք հաս քահանային ի զոհից փրկութեան ձերոյ։ 33 Որ մատուցանիցէ զարիւնն փրկութեան եւ զճարպն առ ի յորդւոցն Ահարոնի, նորա լիցի երին աջոյ ի մասն։ 34 Զի զերբուծն վերադրաց եւ զերին նուիրացն առի ես յորդւոցն Իսրայելի ի զոհիցն փրկութեան ձերոյ, եւ ետու զայն՝՝ Ահարոնի քահանայի եւ որդւոց նորա, օրէն յաւիտենական յորդւոցն Իսրայելի։ 35 Այս օծումն է Ահարոնի եւ որդւոց նորա ի պտղոց անտի Տեառն, յաւուր յորում մատուցանէր զնոսա՝՝, 36 որպէս պատուիրեաց Տէր տալ նոցա յաւուր յորում օծ զնոսա յորդւոցն Իսրայելի. օրէն յաւիտենական յազգս նոցա։ 37 Այս օրէն է ողջակիզացն եւ զոհից, եւ վասն մեղացն, եւ վասն յանցանաց, եւ վասն կատարմանն եւ զոհին փրկութեան՝՝, 38 որպէս պատուիրեաց Տէր Մովսիսի ի լերինն Սինայ, յաւուր յորում պատուիրեաց Տէր որդւոցն Իսրայելի, մատուցանել զպատարագս իւրեանց առաջի Տեառն յանապատին Սինայ։ |