ՂԵՒՏԱԿԱՆ 6 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 2 Անձն ոք եթէ մեղիցէ, եւ արհամարհելով արհամարհիցէ զպատուիրանս Տեառն, եւ ստեսցէ ընկերի իւրում, եթէ՛ յաւանդի, եթէ ի զովողութեան եւ եթէ՛ ի յափշտակութեան, եւ եթէ վնասեսցէ ինչ ընկերի իւրում, 3 եւ եթէ եգիտ կորուստ ինչ եւ ժխտիցէ ի վերայ նորա, եւ երդնուցու սուտ վասն միոյ իրիք, յամենայնէ զոր եւ առնիցէ մարդ առ ի մեղանչելոյ նորա նոքօք, 4 եւ եղիցի յորժամ մեղանչիցէ եւ յանցանիցէ, հատուսցէ զյափշտակութիւնն զոր յափշտակեաց, կամ զվնասն զոր վնասեաց, կամ զաւանդն որ աւանդեցաւ նմա, կամ զկորուստն զոր եգիտ. 5 յամենայն իրաց վասն որոյ երդուաւ սուտ, տուժեսցի զգլուխն, եւ զհինգերորդ մասն յաւելցէ ի նոյն. եւ ոյր իցէ՝ հատուսցէ նմա յաւուր յորում յանդիմանեսցի։ 6 Եւ ընդ յանցանաց իւրոց մատուսցէ Տեառն խոյ անարատ ի հօտից՝ գնոց արծաթոյ՝՝ վասն որոյ յանցեաւն։ 7 Եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն առաջի Տեառն, եւ թողցի նմա վասն միոյ իրիք յամենայնէ զոր արար եւ յանցեաւ նա։ 8 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 9 Պատուէր տուր Ահարոնի եւ որդւոց նորա եւ ասասցես. Այս օրէն է ողջակիզին. վասն այրելոյ նորա ի վերայ՝՝ սեղանոյն զամենայն գիշերն մինչեւ ցառաւօտ, եւ հուր սեղանոյն որ այրիցի ի վերայ նորա՝ մի՛ շիջցի։ 10 Եւ զգեցցի քահանայն պատմուճան կտաւի, եւ անդրավարտիս կտաւիս զգեցցի ի վերայ մարմնոյ իւրոյ, եւ հանցէ զընծայս ողջակիզին ի վերայ սեղանոյն զոր հուրն ծախիցէ՝՝, եւ դիցէ առընթեր սեղանոյն։ 11 Եւ մերկասցի զպատմուճանն իւր, եւ զգեցցի այլ պատմուճան, եւ հանցէ զողջակէզն արտաքոյ բանակին ի տեղի սուրբ։ 12 Եւ հուրն որ այրիցի ի վերայ սեղանոյն՝ մի՛ շիջցի. եւ այրեսցէ ի վերայ նորա քահանայն փայտ ընդ առաւօտս, եւ դիցէ ի վերայ նորա զողջակէզն, եւ դիցէ ի նմա զճարպ փրկութեանն։ 13 Եւ հուր հանապազ այրեսցի ի վերայ սեղանոյն, եւ մի՛ շիջցի։ 14 Եւ այս օրէն է զոհին՝ զոր մատուցանիցեն՝՝ որդիքն Ահարոնի քահանայքն առաջի Տեառն յանդիման սեղանոյն։ 15 Առցէ ափով իւրով ի նաշհոյ զոհին հանդերձ իւղով նորա եւ կնդրկաւն որ իցէ ի վերայ զոհին, եւ հանցէ ի սեղանն՝՝ պտուղ ի հոտ անուշից յիշատակ նորա Տեառն։ 16 Եւ զմնացեալն ի նմանէ կերիցեն Ահարոն եւ որդիք նորա. բաղարջ կերիցի ի սուրբ տեղւոջ. ի սրահի խորանին վկայութեան կերիցեն զնա։ 17 Ոչ եփեսցի խմորեալ. մասն ետու զայն նոցա ի պտղոցն Տեառն. սրբութիւնք սրբութեանց են, որպէս վասն մեղացն իցէ, նոյնպէս եւ վասն յանցանացն։ 18 Ամենայն արու քահանայիցն կերիցէ զայն. օրէն յաւիտենական յազգս ձեր ի պտղոյ անտի Տեառն. ամենայն որ մերձեսցի ի նոսա՝ սրբեսցի։ 19 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 20 Այս է պատարագ Ահարոնի եւ որդւոց նորա զոր մատուցանիցեն Տեառն յաւուր յորում օծանիցես զնա. զտասանորդ գրուի միոյ նաշհոյ զոհ հանապազորդ, զկէս նորա՝ այգուն, եւ զկէս նորա՝ երիկունն։ 21 Ի տապակի իւղով զանգեալ գործեսցի. եւ մատուսցէ զայն մաքրեալ զոհ ի պատառոյ, զոհ ի հոտ անուշից Տեառն։ 22 Քահանայն օծեալ փոխանակ նորա յորդւոց իւրոց՝ արասցէ զայն, օրէն յաւիտենական Տեառն. ամենեւին կատարեսցի։ 23 Եւ ամենայն զոհ քահանային ողջակէզ լինիցի, եւ մի՛ ուտիցի։ 24 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 25 Խօսեաց ընդ Ահարոնի եւ ընդ որդիս նորա եւ ասասցես. Այս օրէն իցէ վասն մեղացայոյն. ի տեղւոջ ուր սպանանիցեն զողջակէզն՝ սպանցեն եւ զվասն մեղացն առաջի Տեառն. սրբութիւն սրբութեանց է։ 26 Քահանայն որ մատուցանիցէ զայն՝ կերիցէ. ի սուրբ տեղւոջ կերիցէ, ի սրահի խորանին վկայութեան։ 27 Ամենայն որ մերձենայցէ ի միս նորա՝ սրբեսցի. եւ յոյր ձորձոց վերայ սրսկեսցի ի նմանէ արիւն՝ լուասցի ի սուրբ տեղւոջ։ 28 Եւ անօթ կաւեղէն յորում եփեսցի, փշրեսցի. եւ եթէ ի պղնձի անօթ եփեսցի, քերեսցէ զնա եւ ջրով ողողեսցէ։ 29 Ամենայն արու քահանայիցն կերիցէ զայն. սրբութիւն սրբութեանց է Տեառն։ 30 Եւ ամենայն վասն մեղացն, յորոց մտանիցէ յարենէ նոցա ի խորանն վկայութեան քաւել ի սրբութիւնսն, մի՛ կերիցի, այլ հրով այրեսցի։ |