ՂԵՒՏԱԿԱՆ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 2 Խօսեաց դու ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես. Անձն եթէ մեղիցէ առաջի Տեառն՝՝ ակամայ յամենայն հրամանաց Տեառն յորոց չէ արժան առնել եւ առնիցէ ինչ ի նոցանէ։ 3 Եթէ քահանայապետն օծեալ մեղանչիցէ առ ի զժողովուրդն յանցուցանելոյ, մատուսցէ վասն մեղաց իւրոց զոր մեղաւ՝ զուարակ յանդւոյ անարատ Տեառն՝ վասն մեղաց. 4 եւ ածցէ զզուարակն ի դուռն խորանին վկայութեան առաջի Տեառն, եւ դիցէ զձեռս իւր ի վերայ գլխոյ զուարակին առաջի Տեառն, եւ սպանցեն՝՝ զզուարակն առաջի Տեառն։ 5 Եւ առեալ քահանային օծելոյ կատարելոյ ի ձեռս իւր՝՝ յարենէ զուարակին, եւ տարցի զայն ի խորանն վկայութեան։ 6 Եւ թացցէ քահանայն զմատն իւր յարեանն, եւ ցանեսցէ յարենէ անտի եւթն անգամ մատամբն իւրով առաջի Տեառն առ վարագուրաւն սրբութեան։ 7 Եւ դիցէ քահանայն յարենէ զուարակին ի վերայ եղջերաց սեղանոյ խնկոցն հանդերձանաց առաջի Տեառն՝ որ իցէ ի խորանին վկայութեան, եւ զամենայն արիւն զուարակին հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց, որ կայցէ առ դրան խորանին վկայութեան։ 8 Եւ զամենայն ճարպ զուարակին մեղաց կորզեսցէ ի նմանէ, զճարպ թաղանթ քաղրթին եւ զամենայն ճարպ փորոտւոյն, 9 եւ զերիկամունսն երկոսին, եւ զճարպն որ ի նոսա որ առ մսանամբքն, եւ զլերդաբոյթն երիկամամբքն հանդերձ կորզեսցէ, 10 զոր օրինակ առնուցու ի զուարակէ զոհի փրկութեանն, եւ հանցէ՝՝ քահանայն ի սեղանն ողջակիզաց։ 11 Եւ զմորթ զուարակին եւ զամենայն մարմին նորա հանդերձ գլխովն եւ ոտիւք եւ քաղրթաւն եւ ապաւառաւն 12 հանցեն ողջոյն զզուարակն արտաքոյ բանակին ի տեղի մի սուրբ, ուր զմոխիրն հեղուցուն, եւ այրեսցեն զնա ի վերայ փայտի հրով. ի վերայ մոխրակուտին այրեսցի։ 13 Ապա թէ ամենայն ժողովուրդ որդւոցն Իսրայելի անգիտանայցէ ակամայ, եւ մոռանայցի բանն յաչաց ժողովրդեանն, եւ առնիցեն ինչ մի յամենայն պատուիրանաց Տեառն որ ոչ առնիցի, եւ յանցանիցեն, 14 եւ յայտնիցի նոցա մեղքն որ մեղան նովաւ, մատուսցէ ժողովուրդն զուարակ անարատ յանդւոյ վասն մեղաց. եւ ածցեն զնա ի դուռն խորանին վկայութեան։ 15 Եւ դիցեն ծերք ժողովրդեանն զձեռս իւրեանց ի վերայ գլխոյ զուարակին առաջի Տեառն. եւ սպանցեն զզուարակն առաջի Տեառն։ 16 Եւ տարցի քահանայն օծեալ յարենէ զուարակին ի խորանն վկայութեան։ 17 Եւ թացցէ քահանայն զմատն իւր յարենէ զուարակին, եւ ցանեսցէ եւթն անգամ առաջի Տեառն յանդիման վարագուրին սրբութեան։ 18 Եւ դիցէ յարենէ անտի քահանայն ի վերայ եղջերաց սեղանոյն խնկոցն հանդերձանաց՝՝, որ կայցէ առաջի Տեառն ի խորանին վկայութեան, եւ զամենայն զարիւնն հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց որ է առ դրան խորանին վկայութեան։ 19 Եւ զամենայն ճարպն կորզեսցէ ի նմանէ եւ հանցէ ի սեղանն՝՝։ 20 Եւ արասցէ զուարակին զոր օրինակ արար զուարակին մեղաց, նոյնպէս արասցէ եւ նմա. եւ քաւեսցէ վասն նոցա քահանայն, եւ թողցին նոցա մեղքն։ 21 Եւ հանցեն զզուարակն ողջոյն արտաքոյ բանակին, եւ այրեսցեն զզուարակն, զոր օրինակ այրեցին զառաջին զուարակն. զի վասն մեղաց ժողովրդեանն է։ 22 Եւ եթէ իշխանն մեղիցէ, եւ արասցէ մի ինչ ի պատուիրանաց Տեառն Աստուծոյ որ ոչ առնիցի, եւ յանցանիցէ ակամայ, 23 եւ յայտնեսցի նմա մեղքն զոր մեղաւ, մատուսցէ զպատարագն իւր նոխազ յայծեաց՝ արու անարատ. 24 եւ դիցէ զձեռս իւր ի վերայ գլխոյ նոխազին, եւ սպանցեն զնա ի տեղւոջ ուր սպանանիցեն զողջակէզսն առաջի Տեառն. քանզի մեղաց է։ 25 Եւ առցէ քահանայն յարենէ անտի մեղացն մատամբ իւրով եւ դիցէ ի վերայ եղջերաց սեղանոյն ողջակիզաց, եւ զամենայն արիւն նորա հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյ ողջակիզացն։ 26 Եւ զամենայն զճարպ նորա հանցէ ի սեղանն՝՝, իբրեւ զճարպ զոհի փրկութեանն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն ի մեղաց անտի իւրոց, եւ թողցի նմա։ 27 Եւ եթէ մեղիցէ անձն ակամայ ի ժողովրդենէ երկրին՝ յառնել նմա մի ինչ յամենայն պատուիրանացն Տեառն որ ոչ առնիցի, եւ յանցանիցէ, 28 եւ յայտնեսցին նմա մեղքն զոր մեղաւ, մատուսցէ զպատարագ իւր ալոջ անարատ վասն մեղացն զոր մեղաւ։ 29 Եւ դիցէ զձեռս իւր ի վերայ գլխոյ նորա, եւ սպանցեն զալոջն՝՝ զվասն մեղացն ի տեղւոջ ուր սպանանիցեն զողջակէզսն։ 30 Եւ առցէ քահանայն յարենէ նորա մատամբ իւրով, եւ դիցէ ի վերայ եղջերաց սեղանոյն ողջակիզաց, եւ զամենայն արիւն նորա հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյ ողջակիզացն։ 31 Եւ զամենայն զճարպն կորզեսցէ՝ զոր օրինակ կորզիցի ճարպ յողջակիզէ փրկութեանն. եւ հանցէ զայն քահանայն ի սեղանն ի հոտ անուշից Տեառն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն, եւ թողցի նմա։ 32 Եւ եթէ ոչխար մատուցանիցէ զպատարագն իւր, էգ անարատ մատուսցէ զնա. 33 եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ գլխոյ նորա որ վասն մեղացն իցէ. եւ սպանցեն զնա ի տեղւոջն ուր սպանանիցեն զողջակէզսն։ 34 Եւ առեալ քահանային յարենէ այնր որ վասն մեղացն իցէ մատամբն իւրով, եւ դիցէ ի վերայ եղջերաց սեղանոյ ողջակիզացն. եւ զամենայն արիւն նորա հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց։ 35 Եւ զամենայն զճարպ նորա կորզեսցէ՝ զոր օրինակ կորզիցի ճարպ ոչխարին փրկութեան. եւ դիցէ զայն քահանայն ի վերայ սեղանոյն յողջակէզ Տեառն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն ի մեղաց անտի զոր մեղաւ, եւ թողցի նմա։ |