ՂԵՒՏԱԿԱՆ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. Խօսեաց ընդ որդիսդ Ահարոնի ընդ քահանայս եւ ասասցես ցդոսա. զի մի՛ պղծիցին յոգիս ազգի իւրեանց, 2 կամ յընտանի կամ ի դրացի իւրեանց. այլ կամ ի հայր կամ ի մայր՝՝ կամ յուստերս կամ ի դստերս կամ յեղբայր, 3 կամ ի քոյր կամ ի դուստր մերձաւոր իւր՝՝ զոր առն չիցէ տուեալ, նոքօք պղծեսցին։ 4 Եւ մի՛ պղծեսցին վայրապար ի ժողովրդեան իւրում ի պղծութիւն իւրեանց։՝՝ 5 Եւ մի՛ գերծուցուն զգլուխս իւրեանց ի վերայ մեռելոյ՝՝ ի կնտութիւն, եւ զտեսիլ մօրուաց մի՛ գերծուցուն, եւ ի մարմինս իւրեանց վէտս մի՛ հատանիցեն. 6 զի սուրբ լինիցին Աստուծոյ իւրեանց, եւ մի՛ գարշեցուսցեն զանուն Աստուծոյ իւրեանց, զի զզոհսն Տեառն, պատարագ Աստուծոյ իւրեանց, նոքա մատուցանեն. եւ եղիցին սուրբք։ 7 Կին պոռնիկ եւ պղծեալ մի՛ առնուցուն. եւ զկին հանեալ յառնէ իւրմէ մի՛ առնուցուն. զի սուրբ է Տեառն Աստուծոյ իւրում։ 8 Եւ սրբեսցէ զանձն, զի զպատարագն Տեառն Աստուծոյ ձերոյ՝՝ նա մատուցանէ. սուրբ եղիցի. զի սուրբ եմ ես Տէր՝ որ սրբեմ զնոսա։ 9 Եւ դուստր առն քահանայի, եթէ ի պոռնկութեան պղծեսցի, զանուն հօր իւրոյ բամբասեաց. հրով այրեսցի։ 10 Եւ քահանայն մեծ յեղբարց իւրոց, յորոյ վերայ գլխոյն արկեալ իցէ զեւղն օծութեան, եւ կատարեալ զձեռս նորա զգենուլ զպատմուճանն, զգլուխ իւր մի՛ ապախուրեսցէ, եւ զհանդերձս իւր մի՛ պատառեսցէ. 11 եւ յանձն վախճանեալ մի՛ մտցէ. ի հայր իւր կամ ի մայր իւր մի՛ պղծիցի։ 12 Եւ ի սրբութեանց անտի մի՛ ելանիցէ, եւ մի՛ պղծեսցէ զսրբութիւն Աստուծոյ իւրոյ. զի սուրբ եւղն օծութեան որ յԱստուծոյ՝ ի վերայ նորա է. զի ես եմ Տէր։ 13 Նա կին կոյս յազգէ իւրմէ առնուցու. 14 զայրի եւ զհանեալ եւ զպոռնիկ մի՛ առնուցու. այլ կոյս յազգէ իւրմէ առնուցու կին, 15 եւ մի՛ պղծեսցէ զսերմն իւր ի ժողովրդեան իւրում. զի ես եմ Տէր որ սրբեմ զնա։ 16 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 17 Խօսեաց ընդ Ահարոնի եւ ասասցես. Այր ոք յազգէ քումմէ, յամենայն ազգս ձեր յորում իցէ արատ, մի՛ մատիցէ մատուցանել պատարագ Աստուծոյ իւրոյ. 18 զի ամենայն այր յորում իցէ արատ՝ մի՛ մատիցէ, այր կաղ կամ կոյր կամ կարճունչ կամ ականջատ, 19 կամ այր ձեռնբեկ կամ ոտնբեկ, 20 կամ սապատողն կամ շիլ կամ պտղակն, կամ այր յորում իցէ քոս կամ քաղցկեղ կամ միորձի։ 21 ամենայն այր յորում իցէ արատ, ի զաւակէ Ահարոնի քահանայի, մի՛ մերձեսցի մատուցանել զոհս Աստուծոյ քում՝՝. զի արատ գոյ ի նմա, եւ զպատարագսն Աստուծոյ մի՛ մատչիցի մատուցանել։ 22 Զի պատարագքն Աստուծոյ՝ սրբութիւնք սրբութեանց են. ի՝՝ սրբութեանց անտի կերիցէ. 23 բայց ի վարագոյրն մի՛ մերձեսցի, եւ առ սեղանն մի՛ մատիցէ, զի արատաւոր է, եւ մի՛ պղծեսցէ զսրբութիւն Աստուծոյ իւրոյ՝՝, զի ես եմ Տէր՝ որ սրբեմ զնոսա։ 24 Եւ խօսեցաւ Մովսէս ընդ Ահարոնի եւ ընդ որդիս նորա, եւ ընդ ամենայն որդիսն Իսրայելի։ |