ՂԵՒՏԱԿԱՆ 12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. 2 Խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես ցնոսա. Կին ոք եթէ սերմն առցէ եւ ծնանիցի արու, պիղծ լիցի զեւթն օր. ըստ աւուրց զատանելոյ դաշտանին իւրոյ պիղծ լիցի. 3 եւ յաւուրն ութերորդի թլփատեսցէ զմարմին անթլփատութեան նորա։ 4 Եւ զերեսուն եւ զերիս աւուրս նստցի ի սրբութեան արեան իւրոյ. յամենայն ինչ սուրբ նա մի՛ մերձենայցէ, եւ ի սրբութիւնն մի՛ մտցէ, մինչեւ լցցին աւուրք սրբութեան նորա։ 5 Ապա թէ էգ ծնանիցի, պիղծ լիցի զեւթն օր՝՝ ըստ դաշտանին, եւ զվաթսուն եւ զվեց օր նստցի ի սուրբ արեանն իւրում՝՝։ 6 Եւ յորժամ լնուցուն աւուրք սրբութեան նորա ի վերայ ուստերն կամ դստերն, ածցէ գառն տարեւոր յողջակէզ, եւ զոյգս աղաւնւոյ կամ տատրակի՝՝ վասն մեղաց ի դուռն խորանին վկայութեան առ քահանայն, 7 եւ մատուսցէ առաջի Տեառն, եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն, եւ սրբեսցէ զնա յաղբերէ արեան նորա։ Այս օրէն իցէ այնորիկ որ ծնանիցի արու կամ էգ։ 8 Ապա թէ ոչ գտանիցէ ձեռն նորա բաւական լինել գառամբ, առցէ երկուս տատրակս կամ երկուս ձագս աղաւնեաց. զմին յողջակէզ եւ զմեւսն վասն մեղաց, եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն, եւ սրբեսցի։ |