ՈՂԲՔ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Զիա՜րդ խաւարեցաւ սրտմտութեամբ բարկութեան Տեառն դուստր՝՝ Սիոնի. ընկէց յերկնից յերկիր զփառսն Իսրայելի, եւ ոչ յիշեաց զպատուանդան ոտից իւրոց յաւուր սրտմտութեան բարկութեան իւրոյ։ 2 Ընկլոյզ Տէր յանխնայ զամենայն գեղ Յակոբայ. քակեաց եւ ոչ անխայեաց.՝՝ զամուրս դստերն Յուդայ, կործանեաց յերկիր. անարգեաց զիշխանս եւ զթագաւորս նոցա։ 3 Փշրեաց Տէր յաւուր սրտմտութեան բարկութեան իւրոյ՝՝ զամենայն եղջեւրս Իսրայելի, եւ դարձոյց յետս զաջ նորա առաջի թշնամեաց նորա՝՝. հուր պատեաց զՅակոբ. հաշեաց եւ մաշեաց զամենայն որ շուրջ էր զնովաւ։ 4 Մուտ ընդ գիրկս իւր իբրեւ զթշնամի. հաստատեաց զաջ իւր ի վերայ նորա, եւ սպան զամենայն ցանկալիս դստեր Սիոնի. հեղ ի վերայ նորա զսրտմտութիւն բարկութեան իւրոյ հրով՝՝։ 5 Եղեւ Տէր իբրեւ թշնամի եւ կործանեաց զԻսրայէլ. կործանեաց զթագաւորս՝՝ նորա, կործանեաց զամենայն ամուրս նորա. եւ բազմացոյց դստերն Յուդայ տառապանս ի վերայ տառապանաց։ 6 Խզեաց իբրեւ զայգի զխորանս նորա, եւ ապականեաց զտօն տարեկանաց նորա. մոռացաւ Տէր զոր արար Սիոն տօնս տարեկանաց եւ զշաբաթս. եւ զայրացոյց ի մռնչել բարկութեան իւրոյ զթագաւորս եւ զիշխանս եւ զքահանայս։՝՝ 7 Մերժեաց Տէր զսեղան իւր, եւ ի բաց ընկէց զսրբութիւնս իւր. կործանեաց զպարիսպս աշտարակեայս տաճարաց նորա. ձայն ետուն՝ գոչեցին ի տան Տեառն իբրեւ յաւուրս տօնից տարեկանաց նորա։ 8 Ընկեցաւ կործանեալ պարիսպ դստեր Սիոնի. չափ արկին եւ ոչ անդրէն դարձուցին զձեռս իւրեանց. սուգ առին մահարձանք, եւ պարիսպք առ հասարակ դողացեալ կործանեցան։ 9 Կործանեցին յերկիր զդրունս նորա, եւ խորտակեցին զնիգս նորա. թագաւորք նոցա եւ իշխանք նոցա ի մէջ հեթանոսաց. ոչ գոյին օրէնք եւ մարգարէք, եւ ոչ էին այնք որ տեսանէին՝՝ տեսիլս ի Տեառնէ։ 10 Իջին, հարթ եղեն գետնոյ, կարկեցան ծերք դստեր Սիոնի, հող արկին զգլխով իւրեանց, քրձազգածք եղեն, յերկիր կործանեցին զիշխանս կուսանացն՝՝ Երուսաղեմի։ 11 Պակասեցին աչք իմ յարտասուաց, խռովեցաւ որովայն իմ. յերկիր լուծան փառք՝՝ իմ ի վերայ բեկման դստեր ժողովրդեան իմոյ. ի սատակիլ տղայոց ստնդիեցաց ընդ ամենայն փողոցս քաղաքին։ 12 Ի մարց իւրեանց պահանջէին հաց եւ գինի. ի պակասել թափել հանել զոգիս իւրեանց՝ ընկեցեալ ցրուեալ կային ի մէջ քաղաքին։՝՝ 13 Զի՞նչ վկայութիւն վկայեցից քեզ, կամ զի՞նչ նմանութիւն նմանեցուցից զքեզ, դուստր Երուսաղեմի. ո՞վ մխիթարեսցէ՝՝ զքեզ, օրիորդ դուստր Սիոնի. զի ծանրացաւ բաժակ բեկման՝՝ քո. իսկ ո՞վ իցէ որ բժշկեսցէ զքեզ։ 14 Մարգարէքն տեսին քեզ տեսիլս զուր տարապարտուց եւ անօգուտ. եւ ոչ յայտնեցին քեզ զանիրաւութիւնս քո, զի դարձ լիցի քեզ ի գերութենէ քումմէ. այլ պատմեցին քեզ առեղծուածս սնոտի, եւ մերժումն ի տեղւոջէ իւրմէ։ 15 Ծափ զծափի հարին՝՝ ամենայն անցաւորք ճանապարհի. շչէին, շարժէին զգլուխս իւրեանց ի վերայ դստեր Սիոնի. Այս ա՞յն քաղաք է, ասէին, պսակ փառաց ուրախութեան ամենայն երկրի։ 16 Բացին զբերանս իւրեանց ի վերայ քո ամենայն թշնամիք քո, շչէին եւ կրճտէին զատամունս իւրեանց, եւ ասէին. Եկայք կլցուք զսա, զի այս՝ այն օր է որում ակն ունէաք. ահաւասիկ տեսաք եւ գտաք եւ հասաք մեք նմա՝՝։ 17 Արար Տէր զոր խօսեցաւ, կատարեաց զբանս իւր զոր պատուիրեաց յաւուրցն առաջնոց. քակեաց եւ ոչ անխայեաց. ուրախ արար ի վերայ քո զթշնամիս քո, եւ բարձր արար զեղջեւր նեղչաց քոց։ 18 Գոչեսցեն սիրտք նոցա առ պարիսպս դստեր Սիոնի, եւ հոսեսցեն՝՝ իբրեւ զհեղեղ զարտասուս ի տուէ եւ ի գիշերի. մի՛ լռեր եւ մի՛ դադարեր եւ մի՛ տար դուլ ական քում յարտասուաց։ 19 Արի ի խոստովանութիւն ի գիշերի, ի սկիզբն ի գլուխ պահուց քոց՝՝. հեղ իբրեւ զջուր զսիրտ քո առաջի Տեառն. համբարձ զձեռն քո վասն անձանց տղայոց՝ որ լուծանէին ի սովոյ ի գլուխ ճանապարհաց ելից եւ մտից քոց։ 20 Տես, Տէր, եւ հայեաց. ո՞ւմ արարեր այսպէս ճռաքաղ. եթէ կերիցե՞ն կանայք զպտուղ որովայնի իւրեանց, արարեր ճռաքաղ. արկեր ի ներքս զխոհակերս, զենուլ ի ներքս ի սրբութեան Տեառն զտղայս ստնդիայս,՝՝ զքահանայն եւ զմարգարէն։ 21 Ննջեցին ի վերայ ելիցն ճանապարհաց առ հասարակ ծերն եւ տղայն, կուսանն եւ երիտասարդն վարեցան ի գերութիւն. ի սուր արկեր՝՝ կոտորեցեր յաւուր բարկութեան քո, զեներ, խորտակեցեր, եւ ոչ անխայեցեր։ 22 Կոչեցեր իբրեւ զօր տարեկանաց պանդխտութեան իմոյ՝՝ շուրջ զինեւ. եւ ոչ ոք էր որ գտանէր յաւուր սրտմտութեան բարկութեան Տեառն, ապրեալք եւ մնացեալք ի պահել ի բազմանալ թշնամեաց իմոց ամենեցուն՝՝։ |