ՈՂԲՔ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)Եւ եղեւ յետ գերութեանն Իսրայելի եւ աւերածոյն Երուսաղեմի, նստէր եւ լայր եւ ողբայր Երեմիա զողբս զայս ի վերայ Երուսաղեմի եւ ասէր՝՝. 1 Զիա՜րդ զատաւ նստաւ մենացեալ քաղաքն բազմաժողով, եւ եղեւ իբրեւ կին մի այրի լցեալ տրտմութեամբ՝՝ ի մէջ հեթանոսաց. իշխանն աշխարհի եղեւ հարկատու։ 2 Լալով ելաց ի գիշերի, եւ արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց, եւ ոչ գտաւ մխիթարիչ նմա յայնմ աւուր՝՝ ի սիրելեաց իւրոց. ամենայն բարեկամք նորա անարգեցին զնա, եւ եղեն նմա իբրեւ թշնամիք։ 3 Վարեցաւ ի գերութիւն Յուդա, ի բազում տառապանս, ի նեղութեան, ստրկութեան, ծառայութեան՝՝. նստաւ ի մէջ հեթանոսաց, եւ ոչ եգիտ հանգիստ. ամենայն հալածիչք իւր հասին նմա ի մէջ թշնամեաց իւրոց։ 4 Սուգ առին ճանապարհք Սիոնի, զի ոչ գոյր երթեւեկ տօնից տարեկանաց նորա. ամենայն դրունք նորա եղեն յապականութիւն, եւ քահանայք նորա հաշեն հառաչեն՝՝ եւ յոգւոց հանեն. կուսանք նորա ի գերութիւն վարեցան՝՝, եւ ինքն դառնացեալ յանձն իւր։ 5 Եւ եղեն նեղիչք նորա ի գլուխս, եւ թշնամիք նորա յուրախութիւն. զի Տէր կորացոյց զնա վասն բազում ամպարշտութեան նորա. տղայք նորա վարեցան ի գերութիւն առաջի նեղչաց նորա։ 6 Բարձաւ ի դստերացն Սիոնի ամենայն վայելչութիւն նոցա. եղեն իշխանք նոցա իբրեւ խոյք՝ որոց ոչ գտանէր նոցա ճարակ, ետուն զցանկալի ցանկալի ինչս իւրեանց՝ կերակրոց, զի հանգուսցեն զանձինս իւրեանց. երթային եւ ոչ ի միտս իւրեանց՝ առաջի նեղչաց ըստ վարել հալածչացն։ 7 Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն՝՝ ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, ոտն հարին՝՝ եւ ծիծաղեցան ի վերայ գերութեան նորա։ 8 Մեղս մեղաւ Երուսաղէմ, վասն այսորիկ ամենայն գովիչք նորա կոր ի գլուխ առնէին զնա. զի տեսին զանարգանս նորա. զի նա ինքնին յետս դարձեալ յոգւոց ելանէր։ 9 Պղծութիւն նորա առաջի ոտից իւրոց՝՝, եւ ոչ յիշեաց նա զյետինս իւր. իջոյց արտասուս մեծամեծս՝՝, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնա. տես, Տէր, զտառապանս իմ, զի բարձրացան թշնամիք իմ ի վերայ իմ։ 10 Զձեռն իւր ձգեաց նեղիչն ի վերայ ցանկալեաց իմոց. տեսի ես զհեթանոսս զի մտին ի սրբութիւն քո՝՝, որոց պատուիրեցեր թէ մի՛ մտցեն ի տեղի ժողովրդոց քոց։ 11 Ամենայն ժողովուրդք յոգւոց ելանէին ի խնդիր հացի, տային զամենայն ցանկալի ինչս իւրեանց ի գինս հացի, զի դարձուսցեն զանձինս իւրեանց յինքեանս. տես, Տէր, եւ հայեաց, զի եղէ ես անարգեալ։ 12 Ձեզ ասեմ, ձեզ ասեմ, անցաւորք ճանապարհաց, դարձայք հայեցարուք եւ տեսէք, թէ իցե՞ն երբեք ցաւք ըստ ցաւոց լեալ՝ որ ի վերայ իմ հասին. բարբառեցաւ յիս Տէր, եւ կորացոյց զիս՝՝ յաւուր բարկութեան սրտմտութեան իւրոյ։ 13 Ի բարձանց իւրոց առաքեաց հուր յոսկերս իմ. ցանց ձգեաց ոտից իմոց, եւ դարձոյց զիս յետս իմ. արար յապականութիւն զանձն իմ, զօրհանապազ ի տառապանս տրտմութեան։ 14 Կանխեաց Տէր ի վերայ ամպարշտութեան իմոյ, եւ արկ զինեւ զձեռն իւր. ծանրացոյց զլուծ իւր ի վերայ պարանոցի իմոյ՝՝, տկարացաւ զօրութիւն իմ. մատնեաց զիս Տէր ի ձեռս ցաւոց իմոց, եւ ոչ կարեմ հանդարտել։ 15 Ջնջեաց ի միջոյ իմմէ զընտիր ընտիր զօրուց իմոց. կոչեաց ի վերայ ընտրելոց իմոց ժամանակ բեկման՝՝. հնձան եհար Տէր կուսի դստերն Յուդայ։ 16 Վասն այսորիկ ես ահաւասիկ ի լալ մատուցեալ եմ. ակն իմ իջոյց արտասուս, զի հեռի եղեն յինէն մխիթարիչք՝՝ իմ, որ դարձուցանէ զանձն իմ յիս. մատնեցան որդիք իմ յապականութիւն, զի զօրացաւ թշնամին։ 17 Տարածեաց Սիոն զբազուկս իւր առ Աստուած՝՝, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնա. շուրջ զնովաւ նեղիչք նորա՝՝. եղեւ Երուսաղէմ աղտեղեալ իբրեւ կին մի ի մէջ նոցա։ 18 Արդար է Տէր Աստուած, զի ես դառնացուցի զնա. լուարուք զայս, ամենայն ժողովուրդք, եւ տեսէք զցաւս իմ. օրիորդք իմ եւ երիտասարդք իմ վարեցան ի գերութիւն։ 19 Կոչեցի ես զսիրելիսն իմ, եւ նոքա արհամարհեցին զիս. քահանայք իմ եւ երիցունք իմ աստէն ի քաղաքիս սատակեցան. խնդրեցին կերակուր զի դարձուսցեն զոգիս իւրեանց, եւ ոչ գտաւ։՝՝ 20 Տես, Տէր, զի նեղեալ եմ. ոսկերք իմ խռովեցան, սիրտ իմ գելաւ յիս, եւ ես գտայ դառնացեալ՝՝. արտաքուստ անժառանգեաց զիս սուր, որպէս եւ մահ ի ներքուստ։ 21 Լուարուք, լուարուք զայս,՝՝ զի ես հեծեմ հառաչեմ, եւ ոչ ոք է որ մխիթարէ զիս. ամենայն թշնամիք իմ լուան զչարիս իմ եւ ոտն հարին ինձ. զի դու արարեր զօրն զայն, եւ դու կոչեցեր զժամանակն զայն, եւ եղեւ ինձ վա՛յ վա՛յ։ 22 Մտին չարիքն ամենայն՝՝ առաջի քո, եւ ճռաքաղ արա դու զնոսա, զոր օրինակ արարեր ճռաքաղ զիս ի վերայ ամենայն մեղաց իմոց. զի բազում եղեն հեծութիւնք իմ, եւ սիրտ իմ լի եղեւ տրտմութեամբ։ |