ԳԻՐՔ ՅԵՍՈՒԱՅ ՈՐԴՒՈՅ ՆԱՒԵԱՅ 22 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Յայնժամ կոչեաց Յեսու զորդիսն Ռուբենի եւ զորդիսն Գադայ եւ զկէս ցեղին Մանասէի, 2 եւ ասէ ցնոսա. Դուք ձեզէն լուարուք զամենայն ինչ զոր պատուիրեաց ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն, եւ ունկնդիր եղէք բարբառոյ իմոյ ըստ ամենայնի զոր պատուիրեցի ձեզ։ 3 Եւ ոչ թողէք զեղբարս ձեր զայնչափ աւուրս, եւս աւելի՝՝ մինչեւ ցայսօր ժամանակի եւ պահեցէք զպատուիրանս Տեառն Աստուծոյ ձերոյ։ 4 Եւ արդ հանգոյց Տէր Աստուած մեր զեղբարս ձեր, որպէս եւ ասաց նոցա. բայց արդ դարձեալ երթայք ի տունս ձեր յերկիր կալուածոց ձերոց, զոր ետ ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն յայնկոյս Յորդանանու։ 5 Այլ զգոյշ լինիջիք յոյժ առնելոյ զպատուիրանսն եւ զօրէնսն զոր պատուիրեաց ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն, սիրել զՏէր Աստուած ձեր եւ գնալ յամենայն ճանապարհս նորա, պահել զպատուիրանս նորա, եւ յարել ի նա եւ պաշտել զնա յամենայն սրտէ ձերմէ եւ յամենայն անձնէ ձերմէ։ 6 Եւ օրհնեաց զնոսա Յեսու եւ արձակեաց զնոսա, եւ գնացին ի տունս իւրեանց։ 7 Եւ կիսոյ ցեղին Մանասէի ետ Մովսէս ի Բասանաստան, եւ կիսոյն ետ Յեսու ընդ եղբարս նոցա առ ծովեզերբն՝՝։ Եւ յորժամ արձակեաց զնոսա Յեսու ի տունս իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա. 8 եւ խօսեցաւ ընդ նոսա՝ եւ ասէ. Ընչիւք բազմօք երթիցեն ի տունս իւրեանց՝՝, եւ անասուն բազում յոյժ, եւ արծաթ եւ ոսկի, եւ պղինձ եւ երկաթ, եւ հանդերձ բազում յոյժ բաժանեցան աւար ի թշնամեաց ընդ եղբարս իւրեանց՝՝։ 9 Եւ դարձան եւ գնացին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի յորդւոցն Իսրայելի, ի Սելովայ, յերկրէն Քանանացւոց, երթալ յերկիրն Գաղաադու՝ յերկիր կալուածոց իւրեանց զոր ժառանգեցին հրամանաւ Տեառն ի ձեռն Մովսիսի։ 10 Եւ եկին ի Գալիլովթ Յորդանանու, որ է յերկրին Քանանու, եւ շինեցին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի սեղան առ եզերբ Յորդանանու, սեղան մեծ տեսանելով։ 11 Եւ լուան որդիքն Իսրայելի եւ ասեն եթէ՝ Ահա շինեցին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի սեղան ի սահմանս երկրին Քանանացւոց ի Գալիլովթ Յորդանանու, յայնկոյս որդւոցն Իսրայելի. 12 եւ լուան որդիքն Իսրայելի, եւ ժողովեցան որդիքն Իսրայելի ի Սելով, ելանել տալ ընդ նոսա պատերազմ։ 13 Եւ առաքեցին որդիքն Իսրայելի առ որդիսն Ռուբենի եւ առ որդիսն Գադայ եւ առ կէս ցեղին Մանասէի ի Գաղաադ, զՓենէէս զորդի Եղիազարու որդւոյ Ահարոնի՝՝ քահանայի 14 եւ տասն այր յիշխանացն ընդ նմա, մի մի իշխան ի նահապետացն՝ յամենայն ցեղիցն Իսրայելի. իշխանք տանց նահապետաց էին հազարապետք Իսրայելի. 15 եւ եկին առ որդիսն Ռուբենի եւ առ որդիսն Գադայ եւ առ կէս ցեղին Մանասէի ի Գաղաադ. խօսեցան ընդ նոսա եւ ասեն. 16 Այսպէս ասէ ամենայն ժողովուրդն Տեառն. Զի՞նչ են յանցանքդ այդոքիկ զոր յանցեայք առաջի Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի, դառնալ յետս ի Տեառնէ, շինել ձեզ սեղան, եւ լինել ձեզ ապստամբ ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ՝՝։ 17 Միթէ փո՞քր իցեն մեզ մեղքն Փեգովրայ զի ոչ եմք սրբեալ ի նմանէ մինչեւ ցայսօր, եւ եղեն հարուածք ի վերայ ժողովրդեանն Տեառն. 18 եւ դուք դարձայք այսօր ի Տեառնէ. եւ եղիցի թէ ապստամբիցէք այսօր ի Տեառնէ, եւ լինիցի վաղիւ բարկութիւն ի վերայ ամենայն Իսրայելի։ 19 Եւ արդ եթէ փոքր իցէ ձեզ երկիր կալուածոց ձերոց, անցէք յերկիր կալուածոց Տեառն, ուր հարեալ է խորանն Տեառն, եւ ժառանգեցէք ի միջի մերում. եւ մի՛ լինիք ապստամբք ի Տեառնէ, եւ մի՛ ի մէնջ ապստամբէք, վասն շինելոյ ձերոյ սեղան արտաքոյ քան զսեղան Տեառն Աստուծոյ մերոյ։ 20 Ո՞չ ապաքէն Աքար Զարայեան յանցեաւ յանցանս ի նզովից անտի, եւ ի վերայ ամենայն ժողովրդեանն Իսրայելի եղեւ բարկութիւն. եւ նա միայն էր,՝՝ միթէ ի՞նքն միայն մեռաւ յիւրում ի մեղսն։ 21 Պատասխանի ետուն որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի, խօսեցան ընդ հազարապետսն եւ ասեն. 22 Աստուած՝ Աստուած է Տէր, եւ Աստուած՝ Աստուած ինքնին գիտէ, եւ Իսրայէլ ինքնին գիտասցէ, եթէ վասն ապստամբութեան ինչ յանցեաք առաջի Տեառն, մի՛ ապրեցուսցէ զմեզ յաւուրս յայսմիկ. 23 եւ եթէ շինեցաք մեզ սեղան ապստամբելոյ ի Տեառնէ մերմէ, հանել ի վերայ նորա զոհ ողջակիզաց՝՝, կամ եթէ առնել ի վերայ նորա զոհ փրկութեան, Տէր ինքնին խնդրեսցէ։ 24 Այլ վասն երկիւղի արարաք զայս. ասեմք. Գուցէ խօսեսցին որդիքն ձեր ընդ որդիսն մեր եւ ասիցեն, թէ՝ Զի՞ կայ ձեր եւ Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի։ 25 Եւ սահման եդ Տէր ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ, որդիք Ռուբենի եւ որդիք Գադայ, զՅորդանան, եւ չիք ձեր բաժին ի Տեառնէ. եւ օտարացուցանիցեն որդիք ձեր զորդիսն մեր զի մի՛ պաշտիցեն զՏէր՝՝։ 26 Եւ ասացաք առնել այսպէս. շինել զսեղանս զայս, ոչ վասն ողջակիզաց եւ ոչ վասն զոհից, 27 այլ զի իցէ սա ի վկայութիւն ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ եւ ընդ որդիս մեր յետ մեր, պաշտել զպաշտօն Տեառն առաջի նորա ընծայիւք մերովք եւ պատարագօք մերովք եւ զոհիւք փրկութեանց մերոց՝՝, եւ ոչ ասասցեն որդիք ձեր ցորդիս մեր վաղիւ, թէ՝ Ոչ գոյ ձեր բաժին ի Տեառնէ։ 28 Եւ ասացաք թէ լինիցի երբեք եւ խօսեսցին ընդ մեզ կամ ընդ ազգս մեր վաղիւ. եւ ասիցեն թէ՝ Տեսէք զնմանութիւն սեղանոյ Տեառն զոր արարին հարքն մեր, ոչ վասն ողջակիզաց եւ ոչ վասն զոհից, այլ վկայութիւն ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ եւ ի մէջ որդւոց մերոց՝՝։ 29 Այլ քաւ լիցի մեզ ապստամբել ի Տեառնէ այսօր, առ ի շինելոյ մեզ սեղան զոհից կամ ողջակիզաց կամ զոհից փրկութեան՝՝ արտաքոյ քան զսեղան Տեառն Աստուծոյ մերոյ որ է առաջի խորանի նորա։ 30 Եւ իբրեւ լուան Փենէէս քահանայ եւ ամենայն իշխանք ժողովրդեանն եւ հազարապետքն Իսրայելի որ էին ընդ նմա զբանսն, զոր խօսեցան որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին՝՝ Մանասէի, հաճոյ թուեցաւ նոցա։ 31 Եւ ասէ Փենէէս որդի Եղիազարու քահանայ Տեառն ցորդիսն Ռուբենի եւ ցորդիսն Գադայ եւ ցկէս ցեղին՝՝ Մանասէի. Այսօր գիտացաք թէ ընդ մեզ է Տէր, զի ոչ յանցեայք առաջի Տեառն զյանցումնդ զայդ, զի ապրեցուցէք զորդիսն Իսրայելի ի ձեռաց Տեառն։ 32 Եւ դարձան Փենէէս քահանայ որդի Եղիազարու եւ իշխանք տոհմիցն յորդւոցն Ռուբենի եւ յորդւոցն Գադայ եւ ի կիսոյ ցեղէն Մանասէի՝՝, յերկրէն Գաղաադու՝ յերկիրն Քանանու առ որդիսն Իսրայելի, եւ ետուն նոցա զպատգամսն։ 33 Եւ հաճոյ թուեցաւ բանն որդւոցն Իսրայելի, եւ օրհնեցին զԱստուած որդւոցն Իսրայելի. եւ խօսեցան ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասեն մի՛ եւս ելանել ընդ նոսա ի պատերազմ՝ սատակել զերկիր որդւոցն Ռուբենի եւ որդւոցն Գադայ եւ կիսոյ ցեղին Մանասէի. եւ բնակեցան ի նմա։ 34 Եւ անուանեաց Յեսու զսեղանն Ռուբենի եւ զԳադայ եւ զկէս ցեղին Մանասէի եւ ասէ. Զի վկայութիւն է ի մէջ նոցա, թէ Տէր՝ Աստուած է նոցա՝՝։ |