ԳԻՐՔ ՅԵՍՈՒԱՅ ՈՐԴՒՈՅ ՆԱՒԵԱՅ 17 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեն սահմանք ցեղի որդւոցն Մանասէի, զի նա էր անդրանիկ Յովսեփայ. Մաքիրայ՝ անդրանկանն Մանասէի հօր Գաղաադու, քանզի այր պատերազմօղ էր, Գաղաադայինն եւ Բասանաստան։ 2 Եւ եղեւ այլոց որդւոցն Մանասէի, ըստ տոհմից իւրեանց, որդւոցն Աքիեզերայ եւ որդւոցն Քեղկեայ եւ որդւոցն Եսրիելայ եւ որդւոցն Սիւքեմայ եւ որդւոցն Սեմիդայեայ, եւ որդւոցն Ոփերայ, սոքա են որդիք Մանասէի որդւոյ Յովսեփայ արուք ըստ տոհմից իւրեանց։ 3 Եւ Սաղպաադայ որդւոյ Ոփերայ, որդւոյ Գաղաադու, որդւոյ Մաքիրայ, որդւոյ Մանասէի, ոչ գոյին նորա ուստերք, այլ դստերք. եւ այս են անուանք դստերացն Սաղպաադայ. Մաաղա եւ Նուա եւ Էգղա եւ Մեղքա եւ Թերսա։ 4 Կացին առաջի Եղիազարու քահանայի, եւ առաջի Յեսուայ որդւոյ Նաւեայ եւ առաջի իշխանացն, եւ ասեն. Աստուած պատուիրեաց ի ձեռն Մովսիսի տալ մեզ ժառանգութիւն ի մէջ եղբարց մերոց։ Եւ տուաւ նոցա ժառանգութիւն հրամանաւ Տեառն ի մէջ եղբարց հօր իւրեանց։ 5 Եւ ել վիճակ Մանասէի դաշտն Ղաբեկայ եւ Գաղաադի եւ Բասանայ՝՝, որ է յայնկոյս Յորդանանու. 6 զի դստերք որդւոց Մանասէի ժառանգեցին վիճակ ի մէջ եղբարց իւրեանց՝՝, եւ երկիրն Գաղաադու եղեւ որդւոցն Մանասէի մնացելոցն։ 7 Եւ եղեն սահմանք որդւոցն Մանասէի յԱսերմաքթովթայ, որ է հանդէպ Սիւքեմայ, եւ երթան սահմանքն ցՅամին եւ ցԱսեբ՝ յաղբեւրն՝՝ Թափթովթայ. 8 Մանասէի եղիցի երկիր Թափթովթայ. եւ Թափթովթա ի սահմանս Մանասէի՝ որդւոցն Եփրեմայ։ 9 Եւ իջանեն սահմանքն ի ձորն Կանայի ընդ հարաւակողմն հանդէպ ձորոյն Յայիրայ, եւ բեւեկնին Եփրեմայ ի մէջ քաղաքին Մանասէի՝՝. եւ սահմանք Մանասէի ընդ հիւսիսի ցհեղեղատն, եւ եղիցին նորա ելք ծովն։ 10 Ի հարաւակողմն կուսէ Եփրեմայ եւ ի հիւսիսոյ Մանասէի. եւ եղիցի ծովն սահման նոցա. եւ յԱսեր՝ յարեսցին ի հիւսիսոյ կողմանէ, եւ յԻսաքար՝ յարեւելից կողմանէ։ 11 Եւ եղիցի Մանասէի ընդ Իսաքար եւ ընդ Ասեր, Բեթսան եւ աւանք նորա, եւ Ամբղան եւ աւանք նորա, բնակիչք Ենդովրայ եւ աւանք նորա, եւ բնակիչք Տանաքայ եւ աւանք նորա. եւ բնակիչք Մակեդդովայ եւ աւանք նորա. եւ երրորդ Նափեթայ եւ աւանք նորա՝՝։ 12 Եւ ոչ կարացին որդիքն Մանասէի սատակել զքաղաքսն զայնոսիկ. եւ սկսաւ Քանանացին բնակել յերկրին յայնմիկ։ 13 Եւ եղեւ իբրեւ յաղթահարեցին որդիքն Իսրայելի, արարին զՔանանացին հնազանդս, բայց սատակելով ոչ սատակեցին՝՝ զնոսա։ 14 Ընդդէմ դարձան որդիքն Յովսեփայ Յեսուայ եւ ասեն. Ընդէ՞ր ժառանգեցուցեր մեզ մի ժառանգութիւն եւ մի վիճակ, եւ ես ժողովուրդ բազում եմ, եւ Աստուած օրհնեաց զիս։ 15 Եւ ասէ ցնոսա Յեսու. Եթէ ժողովուրդ բազում ես դու, ել յանտառն եւ սրբեա դու քեզ զերկիրն, զՓերեզացիսն եւ զՌափայինսն, եթէ նեղ իցէ քեզ լեառնդ Եփրեմի։ 16 Եւ ասեն որդիքն Յովսեփայ. Չէ մեզ բաւական լեառնն Եփրեմայ. եւ անդ ընտիր ընտիրք երիվարաց, եւ զէն ամենայն Քանանացւոյն բնակելոյ յերկրի իմում ընդ իս՝՝, ի Բեթսան եւ յաւանս նորա եւ ի ձորն Յեզրայելի։ 17 Եւ խօսեցաւ Յեսու ընդ որդիսն Յովսեփայ, ընդ Եփրեմի եւ ընդ Մանասէի եւ ասէ. Թէ ժողովուրդ բազում ես դու եւ զօրութիւն բազում ունիս, մի՛ լիցի քեզ մի վիճակ. 18 անտառն եղիցի քեզ, զի անտառ է եւ սրբեսցես զնա, եւ եղիցին քեզ ելք նորա յորժամ սատակեսցես զՔանանացին. զի թէպէտ եւ երիվարք ընտիրք՝՝ իցեն նորա, եւ զօրագոյն քան զքեզ իցէ, դու յաղթահարեսցես զնա՝՝։ |