ԳԻՐՔ ՅՈԲԱՅ 28 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Զի է տեղի արծաթոյ՝ ուստի լինի, եւ տեղի ոսկւոյ՝ ուստի կղկղի։ 2 Երկաթ ի հողոյ լինի, եւ պղինձ հանգոյն քարի տաշի։ 3 Կարգ՝՝ եդ խաւարի, եւ զամենայն վախճան ինքն ճշմարտէ, զքար եւ զխաւար եւ զստուերս մահու, 4 զխրամ հեղեղատի ի փոշւոյ. եւ որ մոռանան զճանապարհս արդարութեան՝ տկարասցին ի մարդկանէ։՝՝ 5 Երկիր՝ ի նմանէ ելցէ հաց, եւ ի ներքոյ նորա իբրեւ զհուր շրջեցաւ։ 6 Տեղի շափիղայի քարինք նորա՝ եւ հող նորա ոսկի։ 7 Շաւիղ է զոր ոչ ծանեաւ թռչուն, եւ ոչ դիտեաց զնա ակն անգեղ։ 8 Եւ ոչ կոխեցին զնա որդիք ամբարտաւանից, ոչ անց ի նա առեւծ։ 9 Յապառաժն ձգեաց զձեռն իւր, տապալեաց զլերինս ի հիմանէ։ 10 Զպտոյտս գետոց պատառեաց՝՝, զամենայն պատուականս ետես ակն նորա։ 11 Զխորս գետոց յայտնեաց, եւ եցոյց զզօրութիւն իւր ի լոյս։՝՝ 12 Իսկ իմաստութիւն ուստի՞ գտաւ, կամ զի՞նչ տեղի իցէ հանճարոյ։ 13 Ոչ գիտէ մարդ զճանապարհս նորա, եւ ոչ գտաւ ի մէջ մարդկան՝՝։ 14 Անդունդք ասացին թէ՝ Չէ առ իս, եւ ծով ասաց թէ՝ Չէ ընդ ինեւ։ 15 Ոչ տացի գրաւական ընդ նորա, եւ ոչ կշռեսցի արծաթ ընդ գնոց նորա։ 16 Ոչ բարձցի ընդ ոսկւոյն Սովփերայ՝՝, ընդ եղնգանն պատուականի եւ ընդ շափիղայ։ 17 Ոչ զուգեսցի ընդ նմա ոսկի եւ ապակի, եւ ի գինս նորա անօթք ոսկեղէնք։ 18 Բարձրութիւնք եւ խորութիւնք ոչ յիշեսցին. եւ ձգեաց զիմաստութիւն քան զներքսագոյնս՝՝։ 19 Ոչ հաւասարեսցէ նմա տպազիոնն Եթովպացւոց, ընդ ոսկւոյ սրբոյ ոչ բարձցի։ 20 Իսկ իմաստութիւն ուստի՞ գտաւ, եւ զի՞նչ իցէ տեղի հանճարոյ։ 21 Ղօղեալ է ի մարդկանէ, եւ ի թռչնոց երկնից ծածկեցաւ։ 22 Կորուստ եւ մահ ասացին. Լուաք զփառաւորութենէ նորա։ 23 Եւ Տէր դիւրաւ ընծայեցոյց՝՝ զճանապարհս նորա. եւ ինքն գիտէ զտեղի նորա. 24 եւ ինքն՝՝ տեսանէ զամենայն առ ի ներքոյ երկնից։ 25 Քանզի ինքն գիտէ զամենայն զոր արար յերկրի, զկշիռ հողմոյ եւ զչափ ջրոց զոր արար։ 26 Ինքն ետես եւ համարեցաւ, եւ զճանապարհ նորա արձակմամբ բարբառոյ։՝՝ 27 Յայնժամ ետես զնա՝ եւ պատմեաց զնմանէ. պատրաստեալ քննեաց. 28 եւ ասէ ցմարդ. Ահա աստուածպաշտութիւն է իմաստութիւն, եւ մեկնել ի չարեաց է հանճար։ |