ԳԻՐՔ ՅՈԲԱՅ 19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Կրկնեալ անդրէն Յոբայ ասէ. 2 Մինչեւ յե՞րբ աշխատ առնէք զանձն իմ, եւ խախտէք զիս բանիւք. 3 բայց գիտասջիք զի Տէր արար ընդ իս այսպէս. բամբասէք զիս՝ եւ ոչ ամաչէք յարձակեալ ի վերայ իմ։ 4 Այո, արդարեւ ես մոլորեցայ եւ յիս հանգուցեալ է մոլորութիւն, խօսել բան զոր ոչ է արժան. եւ բանք իմ մոլորեալ են՝ եւ ոչ են ի դէպ ժամանակի։ 5 Թողցուք զայդ որ յիմ վերայ մեծաբանեալ էք, եւ յարձակեալ էք ի վերայ իմ նախատանօք։ 6 Արդ գիտասջիք՝ զի Տէր է որ խռովեացն, եւ ամուրս ի վերայ իմ բարձրացոյց։ 7 Եւ ահա ծաղր լինիմ նախատանօք, եւ ոչ խօսեցայց. աղաղակեցից՝ եւ ոչ ուստեք իցէ դատաստան։՝՝ 8 Շուրջ պատեալ եմ, եւ ոչ կարացից անցանել. եդ ի վերայ երեսաց իմոց խաւար։ 9 Մերկացոյց յինէն զփառս իմ, վերացոյց զպսակն ի գլխոյ իմմէ։ 10 Պարուրեաց շուրջ զինեւ՝ եւ գնացի, եհատ իբրեւ զծառ զյոյս իմ. 11 եւ չարաչար բարկութեամբ վարեցաւ ընդ իս, համարեցաւ զիս իբրեւ զթշնամի։ 12 Միանգամայն հասին ի վերայ իմ հէնք նորա, զճանապարհս իմ պատեցին դարանակալք։ 13 Հեռի եղեն յինէն եղբարք իմ, ծանեան զօտարս քան զիս։ 14 Բարեկամք իմ անողորմք եղեն, անգոսնեցին զիս մերձաւորք իմ, եւ ծանօթք իմ մոռացան զանուն իմ։ 15 Դրացիք՝՝ տան իմոյ եւ աղախնայք իմ օտար համարեցան զիս, այլազգի թուէի առաջի նոցա։ 16 Զծառայ իմ կոչեցի՝ եւ ոչ լուաւ, բերան իմ աղաչէր։ 17 Եւ աղերսէի զկին իմ։ 18 Կոչէի ողոքանօք զորդիս հարճից իմոց, եւ նոքա յաւիտեան ուրացան զիս՝՝. յորժամ յառնեմ, բամբասեն զիս։ 19 Գարշեցան յինէն ծանօթք իմ, եւ զորս ես սիրէի՝ յարեան ի վերայ իմ։ 20 Փտեցան մարմինք իմ ընդ մորթով իմով, եւ զոսկերս իմ ունիմ յատամունս։՝՝ 21 Ողորմեցարուք ինձ, ողորմեցարուք ինձ, ո՛ բարեկամք, զի ձեռն Տեառն մխեցաւ յիս։ 22 Ընդէ՞ր հալածէք դուք զիս իբրեւ զՏէր՝՝, եւ մարմնովք իմովք չիցէ՞ք յագեալ։ 23 Ո՜ տայր ինձ գրել զբանս իմ, եւ հանել զնոսա ի մատեան յաւիտեան՝՝. 24 գրչաւ երկաթեաւ ի կապարի կամ ի վէմս քանդակեալ։ 25 Քանզի գիտեմ զի մշտնջենաւոր է որ լուծանելոցն է զիս յերկրի. 26 յարուցանել զմորթ իմ որ կրեաց զայս ամենայն. ի Տեառնէ վճարեցաւ ինձ այս. 27 զոր ես անձին իմում իրագէտ եմ, զոր ակն իմ ետես՝ եւ ոչ այլ ոք. ամենայն ինչ վախճանեցաւ ի ծոց իմ։ 28 Ապա թէ ասիցէք. Զի՞նչ խօսեսցուք առաջի նորա, եւ արմատ բանից գտցուք ի նմա։ 29 Երկերուք եւ դուք ի ծածկելոց. զի բարկութիւն ի վերայ անօրինաց եկեսցէ, եւ ապա գիտասցեն թէ ուր է նիւթ նոցա։՝՝ |