ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԶԴ. 1 Եւ էր ոմն հիւանդ Ղազարոս ի Բեթանեայ, ի գեղջէ Մարեմայ եւ Մարթայի քեռ նորա։ 2 Այս այն Մարիամ էր որ օծ զՏէրն իւղով, եւ ջնջեաց զոտս նորա հերով իւրով. որոյ եղբայրն Ղազարոս հիւանդ էր։ 3 Առաքեցին առ նա քորքն նորա եւ ասեն. Տէր, ահաւասիկ զոր դուն սիրէիր՝ հիւանդացեալ է։ 4 Իբրեւ լուաւ Յիսուս, ասէ. Այն հիւանդութիւն չէ ի մահ, այլ վասն փառացն Աստուծոյ. զի փառաւոր լիցի Որդի Աստուծոյ այնուիկ։ 5 Եւ սիրէր Յիսուս զՄարթա եւ զքոյր նորա զՄարիամ եւ զՂազար։ 6 Իբրեւ լուաւ թէ հիւանդացեալ է, զտեղի կալաւ անդէն ուր էրն աւուրս երկուս։ 7 Ապա յետ այնորիկ ասէ ցնոսա. Եկայք երթիցուք միւսանգամ ի Հրէաստան։ 8 Ասեն ցնա աշակերտքն. Ռաբբի, այժմ եւս խնդրէին զքեզ Հրեայքն քարկոծ առնել. եւ դարձեա՞լ երթաս անդրէն։ 9 Պատասխանի ետ Յիսուս. Ո՞չ երկոտասան ժամ է յաւուր. եթէ ոք գնայ ի տուընջեան, ոչ գայթակղի, զի զլոյս աշխարհիս այսորիկ տեսանէ. 10 ապա թէ ոք գնայ գիշերի, գայթակղի, զի լոյս ոչ գոյ ընդ նմա։ 11 Զայս իբրեւ ասաց, յետ այսորիկ ասէ ցնոսա. Ղազարոս բարեկամ մեր ննջեաց, այլ երթամ զի զարթուցից զնա։ 12 Ասեն ցնա աշակերտքն. Տէր, եթէ ննջեաց, ապա ապրի։ 13 Այլ Յիսուս վասն մահուն նորա ասէր. նոցա այսպէս թուեցաւ թէ վասն ննջելոյ քնոյն ասէր։ 14 Յայնժամ ասէ ցնոսա Յիսուս յայտնապէս. Ղազարոս մեռաւ. 15 եւ ես ուրախ եմ վասն ձեր, զի դուք հաւատասջիք ինձ, զի ես չէի անդ. բայց արդ եկայք երթիցուք առ նա։ 16 Ասէ Թովմաս, անուանեալն Երկուորեակ, ցաշակերտակիցսն. Օն, եկայք եւ մեք զի ընդ նմա մեռցուք։ 17 Եկն Յիսուս, եգիտ զնա չորեքօրեայ ի գերեզմանի։ 18 Եւ էր Բեթանիա մերձ յԵրուսաղէմ իբրեւ ասպարիսօք հնգետասան։ 19 Բազումք ի Հրէից անտի եկեալ էին առ Մարթա եւ Մարիամ, զի մխիթարեսցեն զնոսա վասն եղբօրն։ 20 Մարթա իբրեւ լուաւ թէ Յիսուս գայ, ընդ առաջ գնաց նորա, բայց Մարիամ նստէր անդէն ի տան։ 21 Ասէ Մարթա ցՅիսուս. Տէր, եթէ աստ լեալ էիր, եղբայրն իմ չէր մեռեալ. 22 այլ եւ արդ գիտեմ եթէ զոր ինչ խնդրեսցես յԱստուծոյ՝ տացէ քեզ Աստուած։ 23 Ասէ ցնա Յիսուս. Յարիցէ եղբայրն քո։ 24 Ասէ ցնա Մարթա. Գիտեմ զի յարիցէ ի յարութեան՝ յաւուրն յետնում։ 25 Ասէ ցնա Յիսուս. Ես իսկ եմ յարութիւն եւ կեանք. որ հաւատայ յիս, թէպէտ եւ մեռանի, կեցցէ. 26 եւ ամենայն որ կենդանի է եւ հաւատայ յիս՝ մի՛ մեռցի ի յաւիտեան. հաւատա՞ս այսմիկ։ 27 Ասէ ցնա. Այո, Տէր, ես հաւատացի եթէ դու ես Քրիստոսն, Որդի Աստուծոյ, որ յաշխարհ գալոց էիր։ 28 Եւ զայս իբրեւ ասաց, գնաց եւ կոչեաց զՄարիամ, զքոյր իւր, լռելեայն եւ ասէ. Վարդապետն եկեալ է եւ կոչէ զքեզ։ 29 Նա իբրեւ լուաւ, յարեաւ վաղվաղակի եւ եկն առ նա։ 30 Չեւ եւս էր եկեալ Յիսուս ի գեղն, այլ էր անդէն ի տեղւոջն ուր ընդ առաջ եղեւ նմա Մարթա։ 31 Իսկ Հրեայքն որ էին ընդ նմա ի տան անդ եւ մխիթարէին զնա, իբրեւ տեսին զՄարիամ թէ յարեաւ վաղվաղակի եւ գնաց, գնացին եւ նոքա զհետ նորա, համարէին թէ ի գերեզմանն երթայ զի լացցէ անդ։ 32 Իսկ Մարիամ իբրեւ եկն ուր էրն Յիսուս եւ ետես զնա, անկաւ առ ոտս նորա եւ ասէ. Տէր, եթէ աստ էիր դիպեալ, ոչ էր մեռեալ եղբայրն իմ։ 33 Յիսուս իբրեւ ետես զնա զի լայր, եւ որ ընդ նմայն էին Հրեայքն՝ լային, խռովեցաւ յոգի իւր իբրեւ զայրացեալ, 34 եւ ասէ. Ո՞ւր եդիք զնա։ Ասեն ցնա. Տէր, եկ եւ տես։ 35 Եւ արտասուեաց Յիսուս։ 36 Ասէին Հրեայքն. Տեսէք, որչափ սիրէր զնա։ 37 Կէսքն ի նոցանէ ասէին. Ո՞չ կարէր սա, որ եբաց զաչս կուրին, առնել զի եւ սա մի՛ մեռցի։ 38 Յիսուս դարձեալ զայրացեալ ընդ միտս իւր, գայ ի գերեզմանն. եւ էր այր մի, եւ վէմ մի եդեալ ի վերայ նորա։ 39 Եւ ասէ Յիսուս. Ի բաց արարէք զվէմդ։ Ասէ ցնա Մարթա, քոյր մեռելոյն. Տէր, արդ հոտեալ իցէ, քանզի չորեքօրեայ է։ 40 Ասէ ցնա Յիսուս. Ո՞չ ասացի քեզ, եթէ հաւատասցես, տեսցես զփառսն Աստուծոյ։ 41 Եւ իբրեւ ի վեր առին զվէմն, Յիսուս ամբարձ զաչս իւր ի վեր եւ ասէ. Հայր, գոհանամ զքէն զի լուար ինձ։ 42 Եւ ես գիտէի զի յամենայն ժամ լսես ինձ. այլ վասն ժողովրդեանս որ շուրջ կան՝ առնեմ, զի հաւատասցեն թէ դու առաքեցեր զիս։ 43 Զայս իբրեւ ասաց, ի ձայն մեծ աղաղակեաց եւ ասէ. Ղազարէ, արի եկ արտաքս։ 44 Եւ ել մեռեալն ոտիւք կապելովք եւ ձեռօքն երիզապնդօք եւ երեսօքն վարշամակապատօք. եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Լուծէք զդա եւ թողէք երթալ։ 45 Բազումք ի Հրէիցն որ եկեալ էին առ Մարեմանս, իբրեւ տեսին զոր արարն՝ հաւատացին ի նա։ 46 Եւ ոմանք ի նոցանէ գնացին առ փարիսեցիսն, պատմեցին նոցա զոր արարն Յիսուս։ ԶԶ. 47 Ժողովեցին քահանայապետքն եւ փարիսեցիքն ատեան, եւ ասեն. Զի՞նչ արասցուք, զի այրն այն բազում նշանս առնէ։ 48 Եթէ թողումք զնա այնպէս, ամենեքին հաւատան ի նա. եւ գայցեն Հոռոմք եւ բառնայցեն զազգս մեր եւ զտեղի։ 49 Մի ոմն ի նոցանէ, անուն Կայիափա, որ քահանայապետ էր տարւոյն այնորիկ, ասէ ցնոսա. Դուք ոչինչ գիտէք, 50 եւ ոչ բնաւ խորհել իսկ, թէ լաւ է մեզ զի այր մի մեռանիցի ի վերայ ժողովրդեանս, եւ մի՛ ամենայն ազգս կորիցէ։ 51 Զայս ոչ յանձնէ ինչ ասաց, այլ զի քահանայապետ էր տարւոյն այնորիկ, մարգարէացաւ եթէ մեռանելոց էր Յիսուս ի վերայ ազգին. 52 եւ ոչ ի վերայ ազգին միայն, այլ զի եւ զորդիսն Աստուծոյ զցրուեալսն ժողովեսցէ ի մի։ 53 Ապա յայնմ օրէ խորհուրդ արարին զի սպանցեն զնա։ 54 Եւ Յիսուս այնուհետեւ ոչ եթէ համարձակ շրջէր ի մէջ Հրէիցն, այլ գնաց անտի յերկիր մի որ մերձ էր յանապատ, ի քաղաք մի որում անուն էր Եփրայիմ, եւ անդ լինէր աշակերտօքն հանդերձ։ ԶԷ. 55 Եւ էր մերձ զատիկն Հրէից, եւ բազումք ելին յԵրուսաղէմ ի գաւառէ անտի յառաջագոյն քան զզատիկն, զի սրբեսցեն զանձինս իւրեանց։ 56 Խնդրէին զՅիսուս, եւ ասէին ընդ միմեանս մինչ կային ի տաճարին. Զիա՞րդ թուի ձեզ, եթէ ո՞չ գայցէ ի տօն այսր։ Պատուէր տուեալ էր քահանայապետիցն եւ փարիսեցւոց, զի թէ ոք գիտասցէ թէ ուր է, գուշակեսցէ զնմանէ զի կալցին զնա։ |