ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Ընթացարուք յայսկոյս յայնկոյս ընդ ճանապարհս Երուսաղեմի, եւ տեսէք եւ ծաներուք եւ խնդրեցէք ի հրապարակս նորա, եթէ գտանիցէք այր մի որ առնիցէ իրաւունս եւ խնդրիցէ հաւատս. եւ եղէց նոցա քաւիչ, ասէ Տէր։ 2 Եթէ՝՝ ասիցեն՝ Կենդանի է Տէր, թէպէտ եւ սուտ իսկ երդնուցուն։ 3 Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։ 4 Եւ ես ասացի. Թերեւս աղքատք իցեն, վասն այնորիկ՝՝ ոչ կարացին իմանալ զճանապարհս Տեառն եւ զիրաւունս Աստուծոյ. 5 երթայց առ հարուստսն եւ խօսեցայց ընդ նոսա, թէ նոքա գիտացին զճանապարհ Տեառն եւ զիրաւունս Աստուծոյ. եւ նոքա աւանիկ առ հասարակ խորտակեցին զլուծն, եւ խզեցին զսամետէս։ 6 Վասն այնորիկ եհար զնոսա առեւծ յանտառէ, եւ գայլ մինչեւ ի տունս նոցա՝՝ սատակեաց զնոսա. զարթեաւ ինձ ի վերայ քաղաքաց նոցա, եւ ամենեքեան որ ելանիցեն ի նոցանէ՝ անկցին գէշ. զի յաճախեցին զամպարշտութիւնս իւրեանց, զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։ 7 Որո՞վք այսոքիւք հաշտեցայց ընդ քեզ. որդիքն քո թողին զիս, եւ երդնուին ի չաստուածսն. յագեցուցի զնոսա՝ եւ շնային, եւ ի պոռնկանոցս օթեվանս առնէին։ 8 Ձիք մատակախանձք եղեն՝՝, իւրաքանչիւր ի կին ընկերի իւրոյ վրնջէին։ 9 Միթէ ի վերայ այսր ամենայնի ո՞չ առնիցեմ այցելութիւն, ասէ Տէր, կամ յազգէ այնպիսւոյ ո՞չ խնդրիցէ վրէժ անձն իմ։ 10 Ելէք ի մարտկոցս նորա եւ կործանեցէք. բայց վախճան մի՛ առնիցէք. թողէք զհիմունս նորա՝ զի Տեառն են՝՝։ 11 Զի արհամարհելով արհամարհեցին զիս տունն Իսրայելի եւ տունն Յուդայ, ասէ Տէր. 12 ստեցին Տեառն իւրեանց, եւ ասեն. Ոչ ինչ է այդ. եւ ոչ եկեսցեն ի վերայ մեր չարիք, եւ զսուր եւ զսով ոչ տեսցուք։ 13 Մարգարէքն մեր էին ի հողմ, եւ բան Տեառն ոչ գոյր ի նոսա. այնպէս եղիցի նոցա։ 14 Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած Ամենակալ. Փոխանակ զի խօսեցայք զբանդ զայդ, ահաւասիկ ես ետու զբան իմ ի բերան քո՝ հուր, եւ զժողովուրդդ զայդ՝ փայտ, եւ կերիցէ զնոսա։ 15 Զի ահաւասիկ ես ածից ի վերայ ձեր ազգ ի հեռաստանէ, տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր, ազգ որ առաջին, ազգ որ յաւիտենից, ազգ որոյ ոչ լսիցես զլեզու նորա, եւ ոչ իմանայցես զխօսս նորա։ 16 Կապարճք նորա իբրեւ զգերեզմանս բաց են. ամենեքին զօրաւորք։ 17 Եւ կերիցեն զհունձս ձեր եւ զհաց, եւ կերիցեն զուստերս ձեր եւ զդստերս՝՝, եւ կերիցեն զոչխար եւ զարջառ ձեր, եւ կերիցեն զայգիս եւ զթզենիս ձեր եւ զձիթենիս. եւ կասեսցեն զամուր ամուր քաղաքս ձեր յորս դուքն պանծացեալ էք՝ սրով սատակեսցեն։ 18 Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, ասէ Տէր Աստուած քո՝՝, ոչ արարից զձեզ ի վախճան։ 19 Եւ եղիցի յորժամ ասիցէք. Վասն է՞ր արար Տէր Աստուած մեր մեզ զայս ամենայն. ասիցես ցնոսա. Փոխանակ զի թողէք զիս եւ ծառայեցէք աստուածոց օտարաց յերկրի ձերում, նոյնպէս ծառայեսջիք օտարաց յերկրի՝ որ ոչ ձեր իցէ։ 20 Պատմեցէք զայդ ի տուն Յակոբայ, եւ լսելի լիցի ի տուն Յուդայ, եւ ասացէք. 21 Լուարուք զայս, ժողովուրդ յիմար եւ անմիտ, որոց աչք են եւ ոչ տեսանեն, եւ ականջք՝ եւ ոչ լսեն։ 22 Եթէ յինէն ո՞չ երկնչիցիք, ասէ Տէր, կամ յերեսաց իմոց ո՞չ սարսիցէք. որ կարգեցի զաւազ սահման ծովու, հրաման յաւիտենական՝ եւ ոչ անցցէ զնովաւ. խռովեսցի՝ եւ ոչ կարասցէ ելանել, գոչեսցեն ալիք նորա՝ եւ ոչ անցցեն զնովաւ։ 23 Եւ ժողովրդեանս այսորիկ եղեւ սիրտ անհնազանդ եւ անհաւան. թիւրեցան՝ եւ անցին գնացին. 24 եւ ոչ ասացին ի սիրտս իւրեանց. Երկիցուք ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, որ տայ մեզ զանձրեւ զկանուխ եւ զանագան, ըստ ժամանակի լրութեան հրամանի հնձոց, եւ պահեսցէ զմեզ՝՝։ 25 Անօրէնութիւնք մեր վրիպեցուցին զայն, եւ մեղք մեր մերժեցին զբարութիւնս ի մէնջ։ 26 Զի գտան ի մէջ ժողովրդեան իմոյ ամպարիշտք, եւ որոգայթս իբրեւ զվարմս հաւորսաց կանգնեցին ապականել զմարդիկ, 27 եւ ըմբռնէին իբրեւ զորոգայթս անկեալս՝՝ լի թռչնովք, այնպէս լի են տունք նոցա նենգութեամբ. վասն այսորիկ ստուարացան մեծացան. 28 գիրացան եւ պարարտացան, եւ անցին զբանիւք իմովք ի չարութիւն՝՝, դատաստան արդար ոչ դատեցան, զիրաւունս որբոյն ոչ իրաւացուցին, եւ զդատաստան այրւոյն՝՝ ոչ դատեցան։ 29 Միթէ ի վերայ այսր ամենայնի ո՞չ առնիցեմ այցելութիւն, ասէ Տէր, կամ յազգէ այնպիսւոյ ո՞չ խնդրիցէ վրէժ անձն իմ։ 30 Յիմարութիւնք եւ արհաւիրք եղեն ի վերայ երկրի. 31 մարգարէք սուտ մարգարէանան, եւ քահանայք ծափս հարկանեն նոցա՝՝, եւ ժողովուրդ իմ սիրեաց զայն. եւ զի՞նչ գործիցէք առ յապայ։ |