ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 47 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Ի վերայ այլազգեաց։՝՝ Բանն Տեառն որ եղեւ առ Երեմիա մարգարէ ի վերայ այլազգեաց, մինչչեւ հարեալ էր փարաւոնի զԳազա։ 2 Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւադիկ ջուրք ելանեն ի հիւսիսոյ, եւ եղիցին հեղեղատք յողողանել, եւ ողողեսցեն զերկիրն լրիւ իւրով, զքաղաքն եւ զբնակիչս նորա. բողոք բարձցեն մարդիկ եւ աղաղակեսցեն ամենայն բնակիչք երկրին։ 3 Ի ձայնէ ասպատակի նորա, ի զինուց ոտից՝՝ նորա եւ ի շաչելոյ կառաց նորա եւ ի շառաչելոյ անուոցն նորա, ոչ դարձցին հարք առ որդիս իւրեանց ի լքմանէ ձեռաց իւրեանց, 4 յաւուրն յորում գայցէ կորուսանել զամենայն այլազգիսն, եւ կորուսից՝՝ զԾուր եւ զԾայդան, զամենայն մնացորդս օգնականութեան նոցա. եւ սատակեսցէ Տէր զայլազգիս զմնացորդս կղզեացն եւ զԳամրաց՝՝։ 5 Հասցէ կնդութիւն ի վերայ Գազայ. կործանեցաւ Ասկաղոն, եւ մնացորդքն Ենակիմայ։ 6 Մինչեւ յե՞րբ կոտորեսցես, սուրդ՝՝ Տեառն, մինչեւ յե՞րբ ոչ դադարիցես. դարձիր ի պատեանս քո, դադարեա եւ վերացիր։ 7 Զիա՞րդ դադարիցէ, զի Տէր հրամայեաց զնա ի վերայ՝՝ Ասկաղոնի եւ ի վերայ ծովեզերեայցն մնացելոց զարթնուլ՝՝։ |