ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 44 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Բանն Տեառն որ եղեւ առ Երեմիա ի վերայ ամենայն Հրէիցն որ բնակեալ էին յերկրին Եգիպտացւոց, եւ որք նստէին ի Մագդովղ եւ ի Տափնաս եւ ի Մեմփիս եւ յերկրին Պաթուրէս, եւ ասէ. 2 Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Դուք ինքնին իսկ գիտէք զամենայն չարիս զոր ածի ի վերայ Երուսաղեմի, եւ ի վերայ ամենայն քաղաքացն Հրէաստանի, եւ ահա կան աւերակ այսօր ի բնակչաց, 3 յերեսաց չարեաց իւրեանց զոր արարին ի դառնացուցանել զիս. զի գնացին խունկս արկանել եւ պաշտել զաստուածս օտարս, զորս ոչ գիտէիք դուք եւ՝՝ հարքն ձեր։ 4 Եւ առաքեցի առ ձեզ զամենայն ծառայս իմ զմարգարէս ընդ առաւօտս առաւօտս, եւ ասէի. Մի՛ գործէք զիրս պղծութեանդ այդորիկ զոր ատեցի։ 5 Եւ ոչ լուան ինձ, եւ ոչ խոնարհեցուցին զունկն իւրեանց դառնալ ի չարեաց իւրեանց, չարկանել խունկս աստուածոց օտարաց։ 6 Եւ կաթեաց բարկութիւն սրտմտութեան իմոյ, եւ բորբոքեցաւ ի դրունս Յուդայ եւ արտաքոյ՝՝ Երուսաղեմի, եւ եղեն յաւեր եւ յանապատ որպէս եւ այսօր։ 7 Եւ արդ այսպէս ասէ Տէր Սաբաւովթ՝ Աստուած Իսրայելի. Ընդէ՞ր առնէք դուք չարիս մեծամեծս յանձինս ձեր, սատակել զձեր զայր եւ զկին եւ զմանուկ ստնդիաց ի միջոյ Յուդայ, առ ի չմնալոյ ումեք ի ձէնջ՝ 8 դառնացուցանել զիս գործովք ձեռաց ձերոց, արկանել խունկս աստուածոց օտարաց յերկրիդ Եգիպտացւոց, յոր դուք մտէք բնակել այդր. զի սատակիցիք եւ լինիցիք յանէծս եւ ի նախատինս ընդ ամենայն ազգս երկրի. 9 առ ի չմոռանալոյ ձեզ՝՝ զչարիս հարցն ձերոց, եւ զչարիս թագաւորացն Յուդայ, եւ զչարիս կանանց նոցա, եւ զչարիս ձեր, եւ զչարիս կանանց ձերոց, զոր արարին յերկրին Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի։ 10 Եւ ոչ դադարեցին մինչեւ ցայսօր, եւ ոչ երկեան, եւ ոչ կացին յօրէնս իմ եւ ի հրամանս զոր ետու առաջի երեսաց ձերոց, եւ առաջի երեսաց հարցն ձերոց։ 11 Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Ահաւասիկ ես հաստատեմ զերեսս իմ ի վերայ ձեր ի չարիս, սատակել զամենայն զՅուդա։ 12 Եւ առցեն զմնացորդս Յուդայ որ դէմ եդին մտանել յերկիրս Եգիպտացւոց բնակել աստ, կորուսանել զամենայն մնացորդս որ են յԵգիպտոս՝՝, եւ անկցին ի սուր, եւ սատակեսցին սովով, ի փոքուէ մինչեւ ցմեծամեծս սրով եւ սովով մեռանիցին, եւ եղիցին ի նզովս եւ ի կորուստ եւ յանէծս եւ ի նախատինս։ 13 Եւ այց արարից ի վերայ նոցա որ նստին յերկրիդ Եգիպտացւոց, որպէս արարի այց Երուսաղեմի սրով եւ սովով եւ մահուամբ։ 14 Եւ ոչ ոք ապրեսցի ի մնացորդացդ Յուդայ, որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց՝ դառնալ յերկիրն Յուդայ որում ակն ունէին յանձինս իւրեանց դառնալ բնակել անդ. եւ մի՛ դարձցին, բայց միայն ապրեալքն։ 15 Եւ պատասխանի ետուն Երեմիայի ամենայն արք որք գիտէին թէ արկանեն խունկս կանայք իւրեանց աստուածոց օտարաց, եւ ամենայն կանայք որք կային անդ ժողովք մեծամեծք, եւ ամենայն ժողովուրդն որ բնակեալն էին յերկրին Եգիպտացւոց ի Պաթուրէս, եւ ասեն. 16 Բանիդ զոր խօսեցար առ մեզ յանուն Տեառն՝ ոչ լուիցուք. 17 զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր՝ ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք։ 18 Եւ իբրեւ դադարեցաք յարկանելոյ խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրելոյ նմա նուէրս, նուազեցաք յամենայնէ, եւ սրով եւ սովով սատակեցաք։ 19 Եւ զի մեք արկաք խունկս տիկնոջն երկնից, եւ նուիրեցաք նմա նուէրս, միթէ առանց արա՞նց մերոց արարաք նմա հաստեայս եւ կարկանդակս, եւ նուիրեցաք նմա նուէրս։ 20 Ետ պատասխանի Երեմիա ամենայն զօրաւորաց ժողովրդեանն հանդերձ կանամբքն, եւ ամենայն ժողովրդեանն որ ետուն նմա զայն բանս պատասխանի, եւ ասէ. 21 Ո՞չ ապաքէն զխունկսն զոր արկանէիք ի քաղաքսն Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի դուք եւ հարք ձեր եւ թագաւորքն ձեր եւ իշխանքն ձեր եւ ժողովուրդ երկրին, յիշեաց Տէր, եւ անկաւ ի սիրտ նորա։ 22 Եւ ոչ կարաց Տէր համբերել յերեսաց չարեաց իրաց ձերոց, եւ գարշելեացն զոր առնէիք. եւ եղեւ երկիրն ձեր յաւերակ եւ յանապատ եւ ի նզովս առ ի չգոյէ բնակչաց որպէս այսօր. 23 յերեսաց դոցա որոց խունկս արկանէքդ եւ որովք մեղանչէք Տեառն, եւ ոչ լսէք ձայնի Տեառն, եւ ըստ օրինաց նորա եւ ըստ վկայութեանց եւ ըստ հրամանաց նորա ոչ գնայք. վասն այնորիկ գտին զձեզ չարիքդ այդոքիկ որպէս եւ այսօրդ։ 24 Եւ ասէ Երեմիա ցամենայն ժողովուրդն եւ ցամենայն կանայսն. Լուարուք զպատգամս Տեառն ամենայն Յուդա որ էք յերկրիս Եգիպտացւոց. 25 այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց Աստուած Իսրայելի. Դուք եւ կանայք ձեր խօսեցարուք բերանովք ձերովք, եւ ձեռօք ձերովք վճարեցէք. ասէք. Առնելով արասցուք զդաւանութիւնն մեր զոր դաւանեցաք՝ արկանել խունկս տիկնոջն երկնից, եւ նուիրել նուէրս. եւ կալով կացէք ի դաւանութեանն ձերում, եւ առնելով արարէք զուխտն ձեր։ 26 Վասն այդորիկ լուարուք զպատգամ Տեառն ամենայն Յուդա որ բնակեալդ էք յերկրիդ Եգիպտացւոց. Ահաւասիկ երդուայ յանձն իմ մեծ, ասէ Տէր Աստուած, եթէ կոչեսցի եւս անուն իմ ի բերանոյ ամենայն առն Յուդայ, ասել թէ՝ Կենդանի է Տէր, յամենայն երկրիս Եգիպտացւոց։ 27 Զի ահաւասիկ ես զարթուցեալ եմ ի վերայ դոցա չարչարել զդոսա, եւ ոչ առնել բարի. եւ սատակեսցին ամենայն արք Յուդայ որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց սրով եւ սովով, մինչեւ նուազեսցին. 28 եւ ապրեալքն ի սրոյ՝ դարձցին յերկրէս Եգիպտացւոց յերկիրն Յուդայ՝ արք սակաւք թուով. եւ ծանիցեն ամենայն մնացորդքն Յուդայ որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց, թէ ո՛յր բան կայ, ի՛մ թէ նոցա։ 29 Եւ այս ձեզ նշանակ, ասէ Տէր, եթէ արարից ձեզ այց ի տեղւոջդ յայդմիկ. զի գիտասջիք եթէ կալով կայցեն բանք իմ ի վերայ ձեր ի չարիս։ 30 Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես տաց զփարաւոն Վափառ արքայ Եգիպտացւոց ի ձեռս թշնամւոյ իւրոյ, եւ ի ձեռս խնդրողաց անձին իւրոյ. որպէս ետու զՍեդեկիա արքայ ի ձեռս Նաբուքոդոնոսորայ արքայի Բաբելացւոց թշնամւոյ իւրոյ, եւ խնդրողի անձին նորա։ |