ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եթէ դարձցի առ իս Իսրայէլ, ասէ Տէր, դարձցի. եւ եթէ ընկեսցէ զգարշելիս իւր ի բերանոյ իւրմէ՝ վասն Աստուծոյ Երուսաղեմի, եւ յերեսաց իմոց երկիցէ, 2 եւ երդնուցու՝՝ թէ կենդանի է Տէր ճշմարտութեամբ եւ իրաւամբք եւ արդարութեամբ, օրհնեսցին նովաւ ազգք եւ նովիմբ գովեսցին։ 3 Զի այսպէս ասէ Տէր ցարսդ Յուդայ եւ ցբնակիչսդ Երուսաղեմի. Հերկեցէք ձեզ հերկս, եւ մի՛ սերմանէք ի վերայ փշոց։ 4 Թլփատեցարուք Աստուծոյ ձերում՝՝, եւ թլփատեցէք զանթլփատութիւն սրտից ձերոց, արք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի. գուցէ ելանիցէ իբրեւ զհուր սրտմտութիւն իմ, բորբոքեսցի, եւ ոչ ոք իցէ որ շիջուցանիցէ յերեսաց չար գործոց ձերոց։ 5 Գոյժ տուք ի Հրէաստան, լու լիցի յԵրուսաղէմ, եւ ասացէք. Փող հարէք ի վերայ երկրին, զաղաղակ բարձէք, գոգէք. Ժողովեցարուք եւ մտցուք ի քաղաքս պարսպաւորս։ 6 Առէք փախերուք՝՝ ի Սիոն, փութացարուք, մի՛ կայք. զի ածից ես չարիս ի հիւսիսոյ եւ բեկումն մեծ։ 7 Ել առեւծ ի մորւոյ իւրմէ՝ սատակել զազգս՝՝ խաղաց եւ ել ի տեղւոջէ իւրմէ՝ առնել զերկիր քո աւերակ. եւ քաղաքք քո քակտեսցին առ ի չգոյէ բնակչաց ի նոսա։ 8 Ի վերայ այդորիկ քրձազգած եղերուք, կոծեցարուք, ճիչ բարձէք. զի ոչ դարձաւ սրտմտութիւն բարկութեան Տեառն ի մէնջ։ 9 Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, ասէ Տէր, կորիցէ սիրտ թագաւորին եւ սիրտ իշխանացն. քահանայքն յիմարեսցին եւ մարգարէքն զարմասցին։ 10 Եւ ասեմ. Ո՛ Տէր Տէր, խաբելով ուրեմն խաբեցեր զժողովուրդն զայն եւ զԵրուսաղէմ. զի ասացեր թէ՝ Խաղաղութիւն եղիցի ձեզ, եւ հասանիցէ սուր մինչեւ յանձինս նոցա։ 11 Ի ժամանակին յայնմիկ ասասցես ցժողովուրդդ ցայդ եւ ցԵրուսաղէմ. Այս մոլորութեան յանապատի. ճանապարհ՝՝ դստեր ժողովրդեան իմոյ՝ ոչ ի մաքրութիւն եւ ոչ ի սրբութիւն։ 12 Ոգի լրութեան ի նոցանէ եկեսցէ ինձ. այսուհետեւ ես խօսեցայց ընդ նոսա դատաստանօք իմովք։ 13 Ահա իբրեւ զամպ ելցէ եւ իբրեւ զմրրիկ կառք նորա, արագագոյն քան զարծուիս երիվարք նորա. վա՜յ մեզ, զի չուառացաք։ 14 Լուա ի չարեաց զսիրտ քո, Երուսաղէմ, զի ապրեսցիս. մինչեւ ցե՞րբ գտանիցին ի քեզ խորհուրդք ցաւոց քոց՝՝։ 15 Զի ձայն գուժկանի ի Դանայ, եւ լուիցին ցաւք՝ ի լեռնէ Եփրեմի։ 16 Յուշ արարէք ազգաց. ահաւադիկ հասեալ են յԵրուսաղէմ, պատմեցէք՝՝ թէ գունդք գան յերկրէ հեռաստանէ, ձայն ետուն ի քաղաքս Հրէաստանի։ 17 Իբրեւ պահապանք ագարակի շուրջ պատեցան զնովաւ, զի անփոյթ արարեր զինէն՝՝, ասէ Տէր։ 18 Ճանապարհ քո եւ գնացք քո արարին քեզ զայդ ամենայն. այդ իսկ է չարութիւն քո եւ դառնութիւն, զի եհաս ի սրտի քում։ 19 Որովայն իմ, որովայն իմ ցաւէ, եւ ճաշակելիք՝՝ սրտի իմոյ հեծէ. սիրտ իմ գելու, եւ անձն իմ ոչ դադարեսցէ՝՝. զի ձայն փողոյ լուար, անձն իմ, զգոյժ պատերազմի եւ զթշուառութեան՝՝։ 20 Բեկումն ի վերայ բեկման, բողոք բարձէք՝՝, զի թշուառացաւ ամենայն երկիր. յանկարծակի չուառացաւ խորանն, եւ քակտեցան փեղկք խորանի իմոյ՝՝։ 21 Մինչեւ յե՞րբ տեսանիցեմ փախստականս, լսիցեմ զձայն փողոյ։ 22 Զի իշխանք ժողովրդեան իմոյ՝՝ զիս ոչ ծանեան. զի որդիք անմիտք են, եւ ոչ հանճարեղք. իմաստունք են ի չար գործել, եւ զբարի ինչ առնել ոչ գիտացին։ 23 Հայեցայ յերկիր, եւ ահա թափուր, եւ ոչ ինչ գոյր, եւ յերկինս՝ եւ ոչ էր լոյս նոցա։ 24 Տեսի զլերինս, եւ կային յերերի, եւ զամենայն բլուրս խռովեալս. 25 հայեցայ, եւ ահա ոչ գոյր մարդ. եւ ամենայն թռչունք երկնից սարսեցին։ 26 Տեսի, եւ ահա աւերակ էր Կարմեղոս՝՝, եւ ամենայն քաղաքք նորա հրձիգք յերեսաց Տեառն, եւ յերեսաց բարկութեան սրտմտութեան նորա ապականեցան։ 27 Այսպէս ասէ Տէր. Աւերեսցի երկիր ամենայն, եւ վախճան ոչ արարից։ 28 Ի վերայ այսր ամենայնի սուգ առցէ երկիր եւ խաւարեսցին երկինք ի վերուստ. զի խօսեցայ եւ ոչ զղջացայց, դիմեցի՝ եւ ոչ դարձայց ի նմանէ։ 29 Ի ձայնէ հեծելոց եւ ի գրկալիր աղեղանց խուսեաց աշխարհն ամենայն, եւ սորեցին յայրս,՝՝ եւ թաքեան յանտառս, եւ ելին ի քարանձաւս. ամենայն քաղաքք լքան եւ ոչ բնակէր ի նոսա մարդ։ 30 Եւ դու, թշուառական, զի՞ գործեսցես. եթէ կարմիր զգեցցիս, եւ զարդու ոսկւով զարդարեսցիս, եւ ամասցես ծարիր յաչս քո, ի զուր են զարդարանքն քո. մերժեցին զքեզ հոմանիքն քո, եւ խնդրեն զանձն քո։ 31 Զի զձայն իբրեւ զերկանց անդրանկածնի լուայ զհեծութեան քո. ձայն դստեր Սիոնի մեղկասցի, եւ լքցէ զձեռս իւր.՝՝ Վա՜յ ինձ, զի պակասեաց անձն իմ ի վերայ սպանելոցն։ |