ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 37 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ թագաւորեաց Սեդեկիա որդի Յովսեայ փոխանակ Յեքոնեայ որդւոյ Յովակիմայ, զոր թագաւորեցոյց Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց՝ թագաւորել ի վերայ՝՝ Յուդայ։ 2 Եւ ոչ լուաւ նա, եւ ծառայք իւր եւ ժողովուրդ երկրին զբանս Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն Երեմիայի մարգարէի։ 3 Եւ առաքեաց արքայ Սեդեկիա զՅովաքազ զորդի Սեղեմեայ, եւ զՍոփոնիա որդի Մաասեայ զքահանայ առ Երեմիա մարգարէ եւ ասէ. Կաց դու յաղօթս ի վերայ մեր առ Տէր Աստուած մեր։ 4 Եւ Երեմիա անց ընդ մէջ ամբոխին եւ եկն, եւ ոչ արկին զնա ի բանտ՝՝։ Եւ զօրն փարաւոնի ել յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ լուան Քաղդէացիքն որոց պաշարեալ էր զԵրուսաղէմ զլուր նոցա, եւ ելին յԵրուսաղեմէ։ 5 Եւ եղեւ բան Տեառն առ Երեմիա մարգարէ, եւ ասէ. 6 Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Այսպէս ասասջիք ցարքայն Յուդայ որ առաքեացն զձեզ առ իս խնդրել զիս. Ահա զօրն փարաւոնի որ ել ձեզ յօգնականութիւն՝ դարձցի անդրէն յԵգիպտոս. 7 եւ Քաղդէացիքն դարձցին այսրէն, եւ մարտիցեն ընդ քաղաքիս ընդ այսմիկ, եւ առցեն զսա, եւ այրեսցեն զսա հրով։ 8 Այսպէս ասէ Տէր. Մի՛ կարծէք յանձինս ձեր թէ ելին գնացին Քաղդէացիքն ի մէնջ. չեն թափելոց ի ձէնջ. 9 թէպէտ եւ զամենայն զօրն Քաղդէացւոց որ մարտնչէին ընդ ձեզ՝ կոտորիցէք, խոցքն որ մնայցեն ի նոցանէ՝ յիւրաքանչիւր տեղւոջէ յարիցեն եւ այրեսցեն հրով զքաղաքդ։ 10 Եւ եղեւ իբրեւ մերժեցաւ զօր Քաղդէացւոցն յԵրուսաղեմէ, յերեսաց զօրացն փարաւոնի, 11 ել Երեմիա յԵրուսաղեմէ երթալ յերկիրն Բենիամինի, գնել անդ՝՝ բաժին ի մէջ ժողովրդեանն. 12 եւ եկն եհաս ի դուռն Բենիամինի. եւ անդ էր այր մի առ ում մտեալ էր նորա, անուն Սարու՝՝ որդի Սեղեմեայ, որդւոյ Անանեայ. կալաւ զԵրեմիա մարգարէ եւ ասէ. Առ Քաղդէացիսն փախուցեալ երթաս։ 13 Եւ ասէ Երեմիա. Սուտ ասես, չերթամ փախուցեալ առ Քաղդէացիսն։ Եւ ոչ անսաց նմա, եւ կալաւ Սարու զԵրեմիա, եւ ած առ իշխանսն։ 14 Եւ զայրացան իշխանքն ի վերայ Երեմիայի, գան հարին եւ ետուն զնա ի տուն բանտի, յապարանս Յովնաթանու դպրապետի. քանզի զնորա ապարանսն արարին բանտ։ 15 Եկն Երեմիա ի տուն գբոյն յԱյերինովթն, եւ նստաւ անդ Երեմիա զաւուրս բազումս։ 16 Առաքեաց արքայ Սեդեկիա եւ կոչեաց զնա. եւ եհարց զնա թագաւորն ի տան իւրում ի ծածուկ եւ ասէ ցնա. Եթէ իցէ՞ ինչ պատգամ ի Տեառնէ։ Եւ ասէ Երեմիա. Այո, է։ Եւ ասէ. Ի ձեռս թագաւորին Բաբելացւոց մատնեսցիս։ 17 Եւ ասէ Երեմիա ցթագաւորն Սեդեկիա. Զի՞նչ մեղայ քեզ եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեանն, զի տաս դու՝՝ զիս ի տուն բանտին. 18 եւ ո՞ւր են մարգարէքն ձեր որ մարգարէանային եւ ասէին թէ՝ Ոչ է գալոց արքայն Բաբելացւոց ի վերայ ձեր յերկիրս յայս։ 19 Եւ արդ լուր, աղաչեմ, տէր իմ արքայ, անկցի ողորմ իմ առաջի քո. եւ ընդէ՞ր դարձուցանես՝՝ զիս ի տուն Յովնաթանայ դպրապետի, եւ անդ մեռանիցիմ։ 20 Հրաման ետ արքայ Սեդեկիա, եւ արկին զնա ի տուն բանտի՝՝. եւ տային նմա աւուրն նկանակ մի հաց արտաքուստ ի հացարարացն, մինչեւ հատաւ ամենեւին հաց ի քաղաքէն. եւ նստաւ Երեմիա ի սրահի բանտին։ |