ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 31 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Ի ժամանակի յայնմիկ ասէ Տէր, եւ եղէց յԱստուած ազգիդ Իսրայելի, եւ դոքա եղիցին ինձ ի ժողովուրդ։ 2 Այսպէս ասէ Տէր. Գտին տապ յանապատի անդ, սատակելովքն հանդերձ սուսերաւ. երթայք, մի՛ սատակէք զԻսրայէլ՝՝. 3 բացէ ի բաց Տէր երեւեցաւ նմա. սէր յաւիտենական սիրեցի զքեզ, վասն այնորիկ ձգեցի զքեզ ի գթութիւն։ 4 Դարձեալ շինեցից զքեզ եւ շինեսջիր, կոյսդ Իսրայելի. դարձեալ առցես զթմբուկ քո, եւ ելցես ընդ ժողովս խաղալկաց։ 5 Դարձեալ տնկեսջիր այգիս ի լերին Սամարեայ, տնկեսջիք տունկս, եւ օրհնեսջիք՝՝։ 6 Զի հասեալ է օր կոչման հրաւիրակի ի լերինս Եփրեմի. Արիք եւ ելցուք ի Սիոն առ Տէր Աստուած մեր։ 7 Այսպէս ասէ Տէր. Ցնծութիւն առնել Յակոբայ, ուրախ լերուք եւ գոչեցէք ի վերայ գլխոց՝՝ ազգաց. լսելի արարէք, օրհնեցէք եւ ասացէք. Փրկեաց Տէր զժողովուրդ իւր՝՝, զմնացորդս Իսրայելի։ 8 Ահաւասիկ ես ածից զնոսա յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ժողովեցից զնոսա ի ծագաց երկրէ ի տօնն պասեք. եւ ծնցին որդիս ի բազմութիւն յոյժ՝՝. ի միջի նոցա կոյրն, կաղն, յղին եւ ծնեալն, միահամուռ ժողովուրդ մեծ, դարձցին այսր։ 9 Լալով ելին, եւ մխիթարութեամբ ածից զնոսա՝ հանգուցանել ի վերայ ջուրց վտակաց ընդ ճանապարհ ուղիղ, եւ մի՛ մոլորեսցին ի նմա. զի եղէ Իսրայելի ի հայր, եւ Եփրեմ անդրանիկ իմ է։ 10 Լուարուք զպատգամ Տեառն, ազգք, եւ պատմեցէք ի կղզիս հեռաւորս, եւ ասացէք. Որ հոսեացն զԻսրայէլ՝ ժողովեսցէ զնա. եւ պահեսցէ զնա իբրեւ տուարածական զհօտ իւր. 11 զի փրկեաց Տէր զՅակոբ, եւ ապրեցոյց զնա ի ձեռաց բռնաւորաց նորա։ 12 Եկեսցեն եւ ուրախ լիցին եւ ցնծասցեն ի լերին Սիոնի. եկեսցեն ի բարութիւնս Տեառն՝ յերկիր ցորենոյ եւ գինւոյ եւ արդեանց եւ խաշանց, արջառոյ եւ ոչխարի. եւ եղիցին անձինք նոցա իբրեւ զծառ պտղալից՝՝, եւ ոչ եւս քաղցիցեն։ 13 Յայնժամ ցնծասցեն կոյսք ի ժողովս երիտասարդաց, եւ ծերք խնդասցեն՝՝. եւ դարձուցից զսուգ նոցա ի խնդութիւն, եւ ուրախ արարից զնոսա ի տրտմութենէ իւրեանց։ 14 Զմայլեցուցից եւ արբեցուցից զանձինս քահանայից որդւոցն Ղեւեայ՝՝, եւ ժողովուրդ իմ լցցի իմովք բարութեամբք, ասէ Տէր։ 15 Այսպէս ասէ Տէր. Ձայն ի Հռամայ լսելի եղեւ՝ ողբումն եւ լալումն եւ գուժումն. Ռաքէլ լայր զորդիս իւր, եւ ոչ կամէր մխիթարել ի վերայ որդւոց իւրոց, զի ոչ գոյին։ 16 Այսպէս ասէ Տէր. Դադարեսցէ անձն քո ի լալոյ, եւ աչք քո յարտասուաց. զի գոն վարձք գործոց քոց, ասէ Տէր, եւ դարձցին յերկրէ թշնամեաց. 17 եւ եղիցի յոյս վախճանի քո, ասէ Տէր, բնակաւոր որդւոց քոց՝՝ ի սահմանս նոցա։ 18 Լսելով լուայ զողբումն Եփրեմի. Խրատեցեր զիս, Տէր, եւ խրատեցայ եւ ոչ ուսայ՝՝ իբրեւ զընջուղ տրմուղ. դարձո զիս եւ դարձայց, զի դու ես Տէր Աստուած իմ։ 19 Եւ յետ գերութեան՝՝ իմոյ ապաշաւեցի, եւ յետ իմանալոյն իմոյ յոգւոց հանէի ի վերայ աւուր ամօթոյն իմոյ. եւ ցուցի քեզ թէ առի նախատինս՝՝ ի մանկութենէ իմմէ։ 20 Եւ թէ՝՝ որդի սիրելի՞ իցէ իմ Եփրեմ, մանո՞ւկ գրգանաց, փոխանակ զի բանք իմ են ի նմա, յիշելով յիշեցից զնա միւսանգամ. վասն այնորիկ փութացայ յաղագս նորա՝՝, ողորմելով ողորմեցայց նմա, ասէ Տէր։ 21 Մատիր անձամբ անձին արա դու քեզ, Սիոն, պատուհաս. ընկեա զսիրտ քո ի թիկունս, գնա զճանապարհ՝՝. դարձիր, կոյսդ Իսրայելի, դարձիր անդրէն ի քաղաքս քո սգացեալ։ 22 Մինչեւ յե՞րբ թափառիցիս, դուստր անարգեալ. զի հաստատեաց Տէր զփրկութիւն ի ձեռատունկն նոր. փրկութեամբ շրջեսցին մարդիկ՝՝։ 23 Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Դարձեալ ասասցեն զբանս զայս յերկրին Յուդայ եւ ի քաղաքս նորա, յորժամ դարձուցից զգերութիւնս նորա, օրհնեալ է Տէր յարդար եւ ի սուրբ լերին իւրում։ 24 Եւ բնակիչքն Հրէաստանի ամենայն քաղաքօքն իւրեանց եւ գործաւորօքն՝ յղփասցին հօտիւքն։՝՝ 25 Զի արբուցի զամենայն անձն ծարաւի, եւ զամենայն անձն քաղցեալ լցուցի. 26 վասն այնորիկ զարթեայ եւ տեսի, եւ քուն իմ քաղցրացաւ ինձ։ 27 Ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ սերմանեցից զտունն Իսրայելի, եւ զտունն Յուդայ ի զաւակ մարդկան եւ ի զաւակ անասնոյ։ 28 Եւ եղիցի զոր օրինակ զարթուցեալ էի ի վերայ նոցա ի խլել եւ ի կործանել, ի քակել եւ ի կորուսանել եւ ի չարչարել, նոյնպէս զարթեայց ի վերայ նոցա ի շինել եւ ի տնկել, ասէ Տէր։ 29 Յաւուրսն յայնոսիկ մի՛ եւս ասիցեն թէ՝ Հարքն ազոխ կերան, եւ որդւոց ատամունք առան. 30 այլ իւրաքանչիւր ի մեղս իւր մեռցի. ամենայն մարդ որ ուտիցէ զազոխն՝ նորին ատամունքն առցին։ 31 Ահաւասիկ աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ ուխտեցից տանդ Իսրայելի եւ տանդ Յուդայ ուխտ նոր, 32 ոչ ըստ ուխտին զոր ուխտեցի ընդ հարս նոցա՝ յաւուր յորում առի զձեռանէ նոցա հանել զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց. զի նոքա ոչ կացին յուխտին իմում, եւ ես անփոյթ արարի զնոցանէ, ասէ Տէր. 33 այլ այս է ուխտն զոր ուխտեցից տանդ Իսրայելի յետ աւուրցն այնոցիկ, ասէ Տէր. Տաց զօրէնս իմ ի միտս նոցա, եւ ի սիրտս նոցա գրեցից զնոսա. եւ եղէց նոցա յԱստուած, եւ նոքա եղիցին ինձ ի ժողովուրդ։ 34 Եւ մի՛ եւս ուսուցանիցեն իւրաքանչիւր զընկեր իւր, եւ իւրաքանչիւր զեղբայր իւր ասել թէ՝ Ծանիր զՏէր. զի ամենեքին ծանիցեն զիս ի փոքրկանց նոցա մինչեւ ի մեծամեծս, ասէ Տէր. զի քաւիչ եղէց անիրաւութեանց նոցա, եւ զմեղս նոցա ոչ եւս յիշեցից։ 35 Այսպէս ասէ Տէր, որ ետ զարեգակն ի լոյս տուընջեան, հաստատութեամբ, զլուսին եւ զաստեղս ի լոյս գիշերոյ, եւ աղաղակ ի ծովու, եւ գոչեն ալիք նորա՝՝, Տէր ամենակալ անուն է նորա. 36 եթէ դադարեսցեն օրէնքս այս յերեսաց իմոց, ասէ Տէր, ապա եւ ազգն Իսրայելի դադարեսցէ ի լինելոյ յազգ առաջի աչաց իմոց զամենայն աւուրս։ 37 Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ վերասցին երկինք ի բարձունս, եւ եթէ խոնարհեսցին յատակք երկրի ի խոնարհ, ես ոչ խոտեցից զամենայն ազգդ Իսրայելի, ասէ Տէր, վասն ամենայնի զոր արարին։ 38 Ահա աւուրք գան, ասէ Տէր. եւ շինեսցի քաղաք Տեառն յաշտարակէ անտի Անամայելի մինչեւ ի դուռն Անկեանն։ 39 Եւ ելցէ տակաւին կասկած, եւ չափ նորա յանդիման նորա մինչեւ ցբլուրն Գարեբայ. եւ բոլորեսցի շուրջանակի յընտիր ընտիր վիմաց՝՝։ 40 Եւ ամենայն ձորն Փաքադիմայ եւ մոխրոցն, եւ ամենայն Սարեմովթն, մինչեւ ի ձորն Կեդրոնի, մինչեւ ցանկիւն դրան Ասպաստանացն արեւելից, սրբութիւն Տեառն. եւ մի՛ եւս խլեսցին, եւ մի՛ եւս քակեսցին մինչեւ յաւիտեան։ |