ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եթէ արձակեսցէ այր զկին իւր, եւ գնասցէ ի նմանէ եւ լինիցի առն այլում, եթէ դառնալով դարձցի՞ անդրէն ի նոյն. ո՞չ ապաքէն պղծելով պղծիցի կինն այն. եւ դու պոռնկեցար ընդ հոմանիս բազումս, այլ դարձ առ իս, ասէ Տէր։ 2 Ամբարձ զաչս քո յուղղութիւն՝ եւ տես. ո՞ւր ոչ թաթաւեցար. ի ճանապարհս քո նստար դու նոցա իբրեւ ագռաւ միայնացեալ թափուր՝՝. եւ պղծեցեր զերկիրդ պոռնկութեամբ քով եւ չարեօք քովք։ 3 Եւ ստացար հովիւս բազումս ի գայթակղութիւն քեզ.՝՝ երեսք կնոջ պոռնկի եղեն քո, անամօթեցար առ ամենեսեան։ 4 Ոչ իբրեւ զտուն կոչեցեր զիս հայր եւ իշխան կուսութեան քո։ 5 Միթէ յաւիտեա՞ն կայցէ, կամ ի սպա՞ռ պահեսցի՝՝. ահա խօսեցար եւ արարեր զայդ ամենայն չարիս եւ զօրացար։ 6 Եւ ասէ ցիս Տէր յաւուրս Յովսեայ արքայի. Տեսե՞ր զինչ գործեաց բնակիչդ Իսրայելի՝՝. գնաց առանձինն ի վերայ ամենայն լերանց բարձանց՝ եւ ի ներքոյ ամենայն անտառախիտ ծառոց, եւ անդ պոռնկեցաւ։ 7 Եւ ասացի յետ այնչափ պոռնկութեան նորա՝՝. Դարձ առ իս, եւ ոչ դարձաւ. եւ ետես զցոփութիւն նորա ուխտադրուժն Յուդա։ 8 Եւ տեսի թէ յամենայնի որովք շնացաւ բնակիչն Իսրայելի՝ ըմբռնեցաւ՝՝, արձակեցի զնա, եւ ետու նմա թուղթ ապահարզանի ի ձեռս նորա. եւ ոչ զարհուրեցաւ ուխտադրուժն Յուդա քոյր նորա, այլ գնաց եւ պոռնկեցաւ եւ նա։ 9 Եւ եղեւ յոչինչ պոռնկութիւն նորա. եւ՝՝ շաղախէր զերկիրն, զի շնայր ընդ քարի եւ ընդ փայտին։ 10 Եւ ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ առ իս ուխտադրուժ քոյր նորա Յուդա յամենայն սրտէ իւրմէ, այլ ստութեամբ, ասէ Տէր։ 11 Եւ ասէ ցիս Տէր. Արդարացոյց զանձն իւր ապստամբութիւնն Իսրայելի առ ուխտազանցութեամբն Յուդայ։ 12 Արդ երթ եւ ընթերցիր զպատգամս զայսոսիկ ի կողմանս հիւսիսոյ, եւ ասասցես. Դարձ առ իս, բնակիչդ Իսրայելի՝՝, ասէ Տէր, եւ ոչ հաստատեցից զերեսս իմ ի վերայ ձեր, զի ողորմած եմ ես, ասէ Տէր, եւ ոչ պահեցից ձեզ ոխս յաւիտեան։ 13 Բայց ծանիր զանիրաւութիւնս քո, զի ի Տէր Աստուած քո ամպարշտեցար. եւ տարածեցեր զճանապարհս քո օտարաց ի ներքոյ ամենայն անտառախիտ ծառոց, եւ ձայնի իմում ոչ լուար, ասէ Տէր։ 14 Դարձարուք առ իս, որդիք հեռացեալք, ասէ Տէր, զի ես տիրեցի ձեզ. եւ առից զձեզ մի ի քաղաքէ եւ երկուս յազգէ, եւ տարայց զձեզ ի Սիոն. 15 եւ տաց ձեզ հովիւս ըստ սրտի իմում. եւ հովուելով հովուեսցեն զձեզ իմաստութեամբ։ 16 Եւ եղիցի եթէ բազմանայցէք եւ աճիցէք ի վերայ երկրի յաւուրսն յայնոսիկ, ասէ Տէր, ոչ եւս ասիցեն. Տապանակ կտակարանաց Սրբոյն Իսրայելի՝՝, եւ ոչ անկցի ի սիրտ, եւ ոչ անուանեսցի ի նմա՝՝. եւ ոչ եւս խնդրեսցի, եւ ոչ գործեսցի։ 17 Ի ժամանակին յայնմիկ կոչեսցեն զԵրուսաղէմ աթոռ Տեառն. եւ ժողովեսցին ամենայն ազգք յանուն Տեառն յԵրուսաղէմ. եւ ոչ եւս գնասցեն զհետ խորհրդոց սրտից իւրեանց չարաց։ 18 Յաւուրսն յայնոսիկ ժողովեսցին տունն Իսրայելի առ տունն Յուդայ՝՝. եւ եկեսցեն ի միասին ի հիւսիսոյ եւ յամենայն գաւառաց՝՝ յերկիրն յորում ժառանգեցուցի զհարս նոցա։ 19 Եւ ես ասեմ. Եղիցի, Տէր։ Զի՝՝ կարգեցից զքեզ յորդիս, եւ տաց քեզ զերկիրն ընտիր, ժառանգութիւն անուանի Աստուծոյ ամենակալի՝՝ ազգաց. եւ ասացի թէ՝ Հայր կոչեսցես զիս, եւ ոչ եւս դառնայցես յինէն։ 20 Բայց որպէս անգոսնէ կին զամուսին իւր, այնպէս անգոսնեաց զիս տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր։ 21 Ձայն ի շրթանց գուժեաց՝ լալոյ եւ պաղատանաց որդւոցն Իսրայելի. զի անիրաւեցան ի ճանապարհս իւրեանց եւ մոռացան զԱստուած Սուրբն՝՝ իւրեանց։ 22 Դարձարուք, որդիք, դարձիք՝՝, եւ ես բժշկեցից զբեկումն ձեր. եւ ասացին. Աւասիկ կամք, զի դու ես Տէր Աստուած մեր։ 23 Արդարեւ սուտ իսկ էին բլուրք եւ զօրութիւնք բարձանց՝՝. բայց ի ձեռն Տեառն Աստուծոյ մերոյ է փրկութիւն Իսրայելի։ 24 Եւ ամօթ մաշեաց զվաստակս հարցն մերոց ի մանկութենէ իւրեանց, զխաշինս նոցա եւ զանդեայս, եւ զուստերս եւ զդստերս իւրեանց։ 25 Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։ |