ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Բանն որ եղեւ առ Երեմիա ի Տեառնէ եւ ասէ. 2 Լուարուք զբան ուխտիս այսորիկ, եւ խօսեցարուք ընդ արսդ Յուդայ եւ ընդ բնակիչսդ Երուսաղեմի. 3 եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Անիծեալ լիցի մարդն որ ոչ լուիցէ բանից ուխտիս այսորիկ, 4 զոր պատուիրեցի հարցն ձերոց, յաւուր յորում հանի զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ի հնոցէ երկաթոյն. եւ ասեմ. Լուարուք ձայնի իմում, եւ արարէք ըստ ամենայնի զոր ինչ պատուիրեմ ձեզ, եւ եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ձեզ յԱստուած։ 5 Եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր երդուայ հարցն ձերոց, տալ նոցա զերկիրն որ բղխէ զմեղր եւ զկաթն, որպէս եւ այսօր։ Պատասխանի ետու եւ ասեմ. Այո, Տէր, եղիցի։ 6 Եւ ասէ ցիս Տէր. Ընթերցիր զամենայն զբանսդ զայդոսիկ ի քաղաքսդ Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ ասասցես. Լուարուք զպատգամ ուխտիդ այդորիկ, եւ արարէք զդոսա. 7 զի վկայութեամբ եդի զվկայութիւն հարցն ձերոց՝ յաւուրն հանելոյ իմոյ զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց մինչեւ ցայսօր. կանխել ընդ առաւօտս եւ դնել վկայութիւն եւ ասել. Լուարուք ձայնի իմում. 8 եւ ոչ լուան, եւ խոտորեցուցին զլսելիս իւրեանց, եւ գնացին այր ըստ յօժարութեան սրտից իւրեանց ի չարիս. եւ ածից ի վերայ նոցա զամենայն բանս ուխտիս այսորիկ զոր պատուիրեցի նոցա առնել եւ ոչ արարին։ 9 Եւ ասէ ցիս Տէր. Գտաւ կնճիռն յարսդ Յուդայ եւ ի բնակիչսդ Երուսաղեմի. 10 դարձան յանիրաւութիւնս հարցն իւրեանց առաջնոց, որք ոչ կամեցան լսել բանից իմոց. եւ ահաւադիկ երթան զհետ աստուածոց օտարաց ծառայել նոցա. եւ ցրեցին տունն Իսրայելի եւ տունն Յուդայ զուխտն իմ, զոր ուխտեցի ընդ հարս նոցա։ 11 Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւադիկ ես ածից ի վերայ դոցա չարիս, յորոց ոչ կարասցեն ելանել. եւ աղաղակեսցեն առ իս, եւ ոչ լուայց նոցա։ 12 Եւ գնասցեն քաղաքք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի, եւ աղաղակեսցեն առ դիսն իւրեանց որոց արկանէին խունկս, եւ փրկելով ոչ փրկեսցեն զնոսա ի ժամանակի չարեաց իւրեանց։ 13 Զի ըստ թուոյ քաղաքացն քոց էին դիքն քո, Յուդայ, եւ ըստ թուոյ անցիցն Երուսաղեմի կարգեցէք բագինս եւ սեղանս ամօթոյ,՝՝ արկանել խունկս Բահաղու։ 14 Եւ դու մի՛ կար յաղօթս վասն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ մի՛ աղաչեր վասն դոցա խնդրուածովք եւ պաղատիր. զի ոչ լսեմ ի ժամանակի յորում կարդասցեն առ իս, ի ժամանակի չարեաց իւրեանց։ 15 Զի ընդ սիրելին ասեմ՝ զի ի ներքս ի տաճարին իմում արար գարշելիս. միթէ աղօթք եւ միս նուիրեա՞լ անցուցանիցեն ի քէն զչարիս քո, կամ թէ այնպիսեօ՞ք ապրիցիս։՝՝ 16 Ձիթենի գեղեցիկ վարսաւոր տեսլեամբ կոչեաց Տէր զանուն քո. ի ձայնէ թլփատութեան նոցա՝ մեծ է նեղութիւն ի վերայ քո, անպիտանացան ոստք քո։ 17 Եւ Տէր Աստուած՝՝ զօրութեանց որ տնկեաց զքեզ՝ խօսեցաւ ի վերայ քո չարիս փոխանակ չարեաց տանն Իսրայելի, եւ տանն Յուդայ. զի արարին անձամբ անձանց ի բարկացուցանել զիս, յարկանել նոցա խունկս Բահաղու։ 18 Տէր ծանո ինձ եւ ծանեայց. յայնժամ տեսի՝՝ զգործս նոցա։ 19 Ես իբրեւ զգառն անմեղ վարեալ ի սպանդ, ոչ գիտացի թէ զինէն խորհեցան խորհուրդ չար եւ ասեն. Եկայք արկցուք փայտ ի հաց նորա՝՝, եւ ջնջեսցուք զնա յերկրէն կենդանեաց, եւ անուն նորա մի՛ եւս յիշեսցի։ 20 Տէր զօրութեանց, որ ընտրես զիրաւունս, եւ քննես զերիկամունս եւ զսիրտս, տեսից առ ի քէն զվրէժխնդրութիւն առ ի նոսա. զի քեզ յայտնեցի զիրաւունս իմ։ 21 Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ արանցն Անաթովթայ որ խնդրեն զանձն քո, եւ ասեն. Մի՛ մարգարէանար վասն մեր՝՝, ապա թէ ոչ՝ մեռանիս ի ձեռաց մերոց։ 22 Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Ահաւասիկ ես այց արարից ի վերայ նոցա. երիտասարդք նոցա սրով մեռցին, եւ ուստերք եւ դստերք նոցա սովով վախճանեսցին. 23 եւ մնացորդք ոչ եղիցի նոցա. զի ածից չարիս ի վերայ բնակչացն Անաթովթայ յամի այցելութեան նոցա։ |