ԴԱՏԱՒՈՐՔ 21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ այր Իսրայելի երդուան ի Մասփա, եւ ասեն. Այր ոք ի մէնջ մի՛ տացէ զդուստր իւր Բենիամինի կնութեան։ 2 Եւ եկին ամենայն ժողովուրդն ի Մասփա՝ ի Բեթէլ, եւ նստան անդ մինչեւ ցերեկոյ առաջի Աստուծոյ, եւ ամբարձին զձայնս իւրեանց եւ լացին լալիւն մեծ։ 3 Եւ ասեն. Ընդէ՞ր, Տէր Աստուած Իսրայելի, եղեւ այս յԻսրայէլ, բնաջինջ լինել այսօր յԻսրայելէ ցեղի միոյ։ 4 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր կանխեաց ժողովուրդն եւ շինեցին անդ սեղան, եւ մատուցին զողջակէզս փրկութեան։ 5 Եւ ասեն որդիքն Իսրայելի. Ո՞վ է որ ոչ ել յայս եկեղեցի յամենայն ցեղիցն Իսրայելի առ Տէր ի Մասփա. զի երդումն մեծ էր այնմ որ ոչ ելանէր ի Մասփա եւ ասէին թէ՝ Մահու մեռցի։ 6 Եւ մխիթարեցան որդիքն Իսրայելի ի վերայ Բենիամինի եղբօր իւրեանց, եւ ասեն. Բարձաւ այսօր ցեղ մի յԻսրայելէ։ 7 Եւ արդ զի՞նչ արասցուք մնացելոցն առանց կանանց, եւ մեք երդուաք ի Տէր՝ չտալ նոցա ի դստերաց մերոց կանայս։ 8 Եւ ասեն. Ո՞ ոք մի ի ցեղիցն Իսրայելի որ ոչ ել առ Տէր ի Մասփա. եւ ահա չէր ոք եկեալ Յաբիսայ Գաղաադու ի բանակ եկեղեցւոյն։ 9 Եւ անց ի հանդիսի ժողովուրդն, եւ ոչ գոյր անդ այր ի տանէ Յաբիսայ Գաղաադու։ 10 Եւ առաքեցին անդր ժողովուրդն երկոտասան հազար արանց յորդւոցն զօրութեան, եւ պատուիրեցին նոցա եւ ասեն. Երթայք եւ հարէք զբնակիչս Յաբիսայ Գաղաադու սրով սուսերի, եւ զկանայս եւ զժողովուրդ։ 11 Եւ այս բան է զոր առնիցէք. զամենայն արու եւ զամենայն կին որ գիտիցէ զանկողինս արուի, նզովեսջիք։ 12 Եւ գտին ի տանէ Յաբիսայ Գաղաադու չորեք հարեւր աղջիկ կոյս որ ոչ գիտէին զայր յանկողինս արուի. եւ ածին զնոսա ի բանակն ի Սելով, որ է յերկրին Քանանու։ 13 Եւ առաքեաց ամենայն ժողովուրդն եւ խօսեցան ընդ որդիսն Բենիամինի որ էին ի վիմին Ռեմոնայ, եւ կոչեցին զնոսա ի խաղաղութիւն։ 14 Եւ դարձաւ Բենիամին ի ժամանակին յայնմիկ առ որդիսն Իսրայելի՝՝. եւ ետուն նոցա կանայս զայնոսիկ որ էին ի կանանցն Յաբիսայ Գաղաադու. եւ հաճոյ թուեցաւ նոցա այնպէս՝՝։ 15 Եւ ժողովուրդն մխիթարեցաւ ի վերայ Բենիամինի. զի արար Տէր խրամատութիւն ի մէջ ցեղիցն Իսրայելի։ 16 Եւ ասեն ծերք ժողովրդեանն. Զի՞նչ արասցուք եւ վասն այլոց անկանանցն. զի սատակեցաւ կին ի Բենիամինէ։ 17 Եւ ասեն. Ժառանգութիւն զերծեալ է ի Բենիամինէ, եւ մի՛ ջնջեսցի ցեղն յԻսրայելէ. 18 եւ մեք ոչ կարեմք տալ նոցա կանայս ի դստերաց մերոց, զի երդուաք որդիք Իսրայելի եւ ասեմք թէ՝ Անիծեալ լիցի որ տացէ կին Բենիամինի։ 19 Եւ ասեն. Ահա տօն Տեառն է ի Սելով աւուրց յաւուրս, որ է ի հիւսիսոյ Բեթելայ, ընդ արեւելս ճանապարհին որ հանէ ի Բեթելայ ի Սիկիմ, եւ ի հարաւոյ Լիբանանու յԵլեբոնայ։ 20 Եւ պատուիրեցին որդւոցն Բենիամինի եւ ասեն. Երթայք եւ դարանամուտ լերուք յայգեստանին։ 21 Եւ յորժամ տեսանիցէք թէ ելանեն դստերք բնակչացն Սելովայ պար առեալ պարուք, ելջիք յայգեստանեացն, եւ յափշտակեսջիք այր իւրաքանչիւր կին ի դստերաց Սելովայ, եւ երթիջիք յերկիրն Բենիամինի։ 22 Եւ եղիցի յորժամ գայցեն հարքն նոցա կամ եղբարք նոցա դատել ընդ ձեզ՝՝, ասասցուք նոցա թէ՝ Ողորմեցաք նոցա. զի ոչ՝՝ առ այր զկին իւր ի պատերազմին, եւ ոչ դուք ետուք նոցա թէ յանցանք ինչ իցեն։ 23 Եւ արարին այնպէս որդիքն Բենիամինի, եւ առին կանայս ըստ թուոյ իւրեանց ի պարաւորացն զորս յափշտակեցին. եւ գնացին եւ դարձան յիւրաքանչիւր ժառանգութիւնս իւրեանց, եւ շինեցին քաղաքս եւ բնակեցին ի նոսա։ 24 Եւ գնացին որդիքն Իսրայելի ի ժամանակին յայնմիկ այր յիւրաքանչիւր ցեղ իւր եւ յազգատոհմ իւր, եւ ելին անտի այր յիւրաքանչիւր ժառանգութիւն իւր։ 25 Յաւուրսն յայնոսիկ ոչ գոյր թագաւոր Իսրայելի, եւ այր իւրաքանչիւր զհաճոյս աչաց իւրոց առնէր։ |