ԴԱՏԱՒՈՐՔ 19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ յաւուրսն յայնոսիկ, եւ թագաւոր ոչ գոյր յԻսրայելի եւ էր այր Ղեւտացի պանդխտեալ ի կողմանս լերինն Եփրեմի. եւ առ իւր այրն կին հարճ ի Բեթղեհեմէ Յուդայ։ 2 Եւ սարտեաւ ի նմանէ հարճն իւր, եւ գնաց ի նմանէ ի տուն հօր իւրոյ ի Բեթղեհէմ Յուդայ, եւ եղեւ անդ զերիս ամիսս։ 3 Եւ յարուցեալ այրն չոգաւ զհետ նորա, խօսել ի սիրտ նորա հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր, եւ ածել միւսանգամ առ ինքն. եւ պատանի իւր ընդ իւր եւ զոյգք իշոց. եւ չոգան մինչեւ ցտուն հօր նորա՝՝. իբրեւ ետես զնա հայր աղջկանն, ել ընդ առաջ նորա՝՝։ 4 Եւ տարաւ զնա ի ներքս աներ իւր, հայր աղջկանն, եւ նստաւ առ նմա աւուրս երիս. եւ կերան եւ արբին եւ ննջեցին անդ։ 5 Եւ եղեւ յաւուրն չորրորդի կանխեցին ընդ առաւօտն, եւ յարեաւ գնալ. եւ ասէ հայր աղջկանն ցփեսայ իւր. Հաստատեա զսիրտ քո պատառով միով հացիւ, եւ ապա գնասջիք։ 6 Եւ նստան կերան եւ արբին ի միասին երկոքին. եւ ասէ հայր աղջկանն ցփեսայ իւր. Արդ սկսեալ աստէն իսկ՝՝ ագիր, եւ զուարթասցի սիրտ քո։ 7 Եւ յարեաւ այրն ի գնալ. եւ բռնադատեաց զնա աներ իւր, եւ նստաւ եւ անդէն ագաւ։ 8 Եւ կանխեաց ընդ առաւօտն յաւուրն հինգերորդի ի գնալ. ասէ հայր աղջկանն. Հաստատեա զսիրտ քո հացիւ, եւ զբօսիր մինչեւ շրջեսցի օրն՝՝։ Եւ կերան եւ արբին երկոքին։ 9 Եւ յարեաւ այրն գնալ, ինքն եւ հարճն եւ պատանին իւր. եւ ասէ ցնա հայր աղջկանն. Ահա դարձաւ օրս յերեկս, աստէն ագիր եւ զուարթասցի սիրտ քո, եւ կանխեսջիր վաղիւ ի ճանապարհ քո եւ երթիցես յարկս քո։ 10 Եւ ոչ կամեցաւ այրն ագանել անդ, այլ յարեաւ եւ գնաց. եւ եկն եհաս մինչեւ ցհանդէպ Յեբուսայ, այն է Երուսաղէմ. եւ ընդ նմա զոյգք իշոց համետելոց, եւ հարճն իւր ընդ նմա։ 11 Եւ նոքա հանդէպ Յեբուսայ, եւ օրն խոնարհեցաւ յոյժ. ասէ պատանին ցտէր իւր. Եկ խոտորեսցուք ի քաղաքն Յեբուսացւոց, եւ ագցուք ի նմա։ 12 Եւ ասէ ցնա տէր իւր. Ոչ խոտորեսցուք ի քաղաքս օտարոտւոցս, յորում ոչ գուցէ յորդւոցն Իսրայելի, այլ անցցուք մինչեւ ցԳաբաա։ 13 Եւ ասէ ցպատանին իւր. Եկ մերձեսցուք ի մի ուրեք ի տեղեաց, եւ անդ ագցուք ի Գաբաա կամ ի Հռամա։ 14 Եւ անցին գնացին. եւ եմուտ նոցա արեգակն մերձ ի Գաբաա, որ է Բենիամինի։ 15 Եւ խոտորեցան անդր մտանել ագանել ի Գաբաա. եւ եմուտ նստաւ ի հրապարակի քաղաքին. եւ ոչ էր այր որ ժողովէր զնոսա ի տուն իւր ագանել։ 16 Եւ ահա այր մի ծեր եմուտ ի գործոյ իւրմէ յանդոյ անագանի. եւ այրն ի լեռնէ Եփրեմայ, եւ ինքն պանդխտեալ էր ի Գաբաա. եւ արք տեղւոյն՝ որդիք Բենիամինի։ 17 Եւ ամբարձեալ զաչս իւր ետես զայրն ուղեւոր ի մէջ հրապարակի քաղաքին. եւ ասէ այրն ծեր. Յո՞վ երթաս եւ ուստի՞ գաս։ 18 Եւ ասէ ցնա. Անցանեմք մեք ի Բեթղեհեմէ Յուդայ մինչեւ ցկողմանս լերինն Եփրեմայ. քանզի անտի եմ ես. եւ չոգայ մինչեւ ցԲեթղեհէմ Յուդայ, եւ ի տուն հօր իմոյ՝՝ երթամ. եւ չիք այր որ ժողովիցէ զմեզ ի տուն. 19 եւ յարդ եւ խոտ կայ իշոց մերոց, եւ հաց եւ գինի ինձ եւ աղջկանդ եւ պատանւոյդ՝՝. եւ չէ ինչ պակասութիւն ամենայն իրաց ծառայից քոց՝՝։ 20 Եւ ասէ այրն ծեր. Խաղաղութիւն ընդ քեզ. ամենայն պակասութիւնդ քո զինեւ, բայց դու ի հրապարակիդ մի՛ ագանիցիս։ 21 Եւ տարաւ զնա ի տուն իւր, եւ արկ խոտ իշոցն, եւ լուացին զոտս նոցա եւ կերան եւ արբին։ 22 Եւ ի զուարթանալ սրտից նոցա, եւ ահա արք քաղաքին, արք՝ որդիք անօրինաց, պատեցին զտունն եւ բախեցին զդուրսն, եւ խօսեցան ընդ առնն ծերոյ ընդ տեառն տանն եւ ասեն. Հան զայրդ մտեալ ի տուն քո, զի գիտասցուք զդա։ 23 Եւ ել առ նոսա այրն տէր տանն, եւ ասէ ցնոսա. Քաւ լիցի ձեզ, եղբարք, մի՛ ինչ անզգամէք յետ մտանելոյ առնդ այդորիկ ի տուն իմ. մի՛ առնէք զանզգամութիւնդ զայդ։ 24 Ահաւասիկ դուստր իմ կոյս, եւ հարճ նորա, հանից զնոսա արտաքս, եւ լլկեցէք զնոսա, եւ արարէք ընդ նոսա զինչ հաճոյ է յաչս ձեր. եւ առնս այսմիկ մի՛ առնէք ըստ անզգամութեան բանիդ այդորիկ։ 25 Եւ ոչ կամեցան արքն անսալ. եւ ա՛ռ այրն զհարճն իւր, եւ եհան զնա արտաքս. եւ գիտացին զնա, եւ լլկեցին զնա զգիշերն ողջոյն մինչեւ ցառաւօտ, եւ արձակեցին զնա ի ծագել առաւօտուն։ 26 Եւ եկն կինն ընդ առաւօտսն, եւ անկաւ առ դրանդւոյ դրան տան առնն՝ ուր էր տէր նորա, եւ եհան զոգին՝՝։ 27 Եւ յարեաւ տէր նորա ընդ առաւօտն, եւ եբաց զդուրս տանն եւ ել գնալ զճանապարհս իւր, եւ ահա կինն հարճ նորա անկեալ կայր առ դրանն, եւ ձեռն իւր ի վերայ դրանդւոյն։ 28 Եւ ասէ ցնա. Արի եւ գնասցուք։ Եւ ոչ ետ նմա պատասխանի՝ քանզի մեռեալ էր՝՝։ Եւ առ եհան զնա յէշ, եւ յարեաւ այրն եւ չոգաւ ի տեղի իւր։ 29 Իբրեւ եմուտ ի տուն իւր, ա՛ռ սուր, եւ բուռն եհար զհարճէն իւրմէ եւ յօշեաց զնա ըստ ոսկերաց իւրոց յերկոտասան մասն. եւ առաքեաց զայն ընդ ամենայն ցեղսն Իսրայելի։ 30 Եւ եղեւ զի ամենայն որ տեսանէր՝ ասէր, թէ՝ Ոչ եղեւ եւ ոչ երեւեցաւ այսպէս յաւուրց ելանելոյ որդւոցն Իսրայելի յերկրէն Եգիպտացւոց մինչեւ ցայսօր. արդ առէք ձեզ վասն այդորիկ խորհուրդ, եւ խօսեցարուք։ |