ԴԱՏԱՒՈՐՔ 18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Յաւուրսն յայնոսիկ ոչ գոյր թագաւոր Իսրայելի. եւ յաւուրսն յայնոսիկ ցեղն Դանայ խնդրէր իւր ժառանգութիւն բնակելոյ. զի ոչ եհաս նմա ցաւուրսն ցայնոսիկ ի մէջ ցեղիցն Իսրայելի ժառանգութիւն։ 2 Եւ առաքեցին որդիքն Դանայ ի տոհմից իւրեանց արս հինգ, այր ըստ ցեղի՝՝ իւրեանց, որդիս զօրութեան ի Սարաայ եւ յԵսթաւուղայ, լրտեսել զերկիրն եւ հետազօտել զնա. եւ ասեն ցնոսա. Երթայք որոնեցէք զերկիրն։ Եւ չոգան ի լեառնն Եփրեմայ մինչեւ ցտունն Միքայ, եւ հանգեան անդ։ 3 Եւ մինչդեռ էին նոքա ի տան Միքայ, ծանեան զձայն պատանեկին Ղեւտացւոյ, եւ խոտորեցան անդ եւ ասեն ցնա. Ո՞ ած զքեզ այսր, եւ զի՞նչ գործես դու աստ, եւ կամ զի՞նչ կայ քո աստ։ 4 Եւ ասէ ցնոսա. Այսպէս եւ այսպէս արար ինձ Միքա, եւ կալաւ զիս ի վարձու, եւ եղէ նմա ի քահանայ։ 5 Եւ ասեն ցնա. Աղէ հարց զԱստուած, եւ գիտասցուք եթէ յաջողեսցի՞ մեզ ճանապարհս մեր յոր երթամք։ 6 Եւ ասէ ցնոսա քահանայն. Երթայք ի խաղաղութիւն. առաջի Տեառն է ճանապարհ ձեր զոր երթայք։ 7 Եւ գնացին հնգեքին արքն, եւ չոգան ի Լայիսա. եւ տեսին զժողովուրդն, որ ի նմա, որ բնակեալ նստէր յուսով՝ ըստ նմանութեան Սիդոնացւոցն հանդարտելոցն յուսով. եւ ոչ բաւական լինելոյ խօսել ումեք բան մի յերկրի գանձուցն ժառանգաւորի. եւ՝՝ հեռի էին ի Սիդոնէ, եւ բանք ինչ ոչ գոյին նոցա ընդ Ասորիս։ 8 Եւ եկին հնգեքին արքն՝՝ առ եղբարս իւրեանց ի Սարաա եւ յԵսթաւուղ. եւ ասեն ցնոսա եղբարք իւրեանց. Զի՞ նստիք դուք՝՝։ 9 Եւ ասեն. Արիք ելցուք ի վերայ նոցա, զի մտաք եւ շրջեցաք ընդ երկիրն մինչեւ ցԼայիսա, եւ տեսաք ժողովուրդ բնակեալ ի նմա յուսով հանգոյն Սիդոնացւոց, եւ հեռի են ի Սիդոնէ, եւ բանք ինչ ոչ գոյ նոցա ընդ Ասորիս. արիք՝՝ եւ ելցուք ի վերայ նոցա. զի ահա տեսաք զերկիրն, եւ բարի է յոյժ, եւ դուք դադարեա՞լ կայք. եւ արդ է՞ր վատանայք երթալ մտանել ժառանգել զերկիրն։ 10 Եւ եղիցի յորժամ երթայք, ունիք զազգն յուլացեալ եւ զերկիրն ընդարձակ. զի մատնեաց զնա Աստուած ի ձեռս մեր. տեղի յորում ոչ գոյ պակասութիւն ամենայն բանի որ ինչ իցէ յերկրի։ 11 Եւ խաղացին անտի յազգականութենէ տոհմիցն Դանայ, ի Սարաայ եւ յԵսթաւուղայ, արք վեց հարեւրք վառեալք զինու պատերազմի։ 12 Եւ ելին բանակեցան ի Կարիաթարիմ Յուդայ. վասն այնորիկ կոչեցաւ տեղին այն բանակետղ Դանայ մինչեւ ցայսօր. որ է ի թիկանց Կարիաթարիմայ։ 13 Եւ անցին անտի եւ եկին մինչեւ ցլեառնն Եփրեմայ, եւ հասին մինչեւ ի տունն Միքայի։ 14 Պատասխանի ետուն արքն հնգեքին որ երթեալ էին լրտեսել զերկիրն Լայիսա, եւ ասեն ցեղբարս իւրեանց. Եթէ գիտիցէ՞ք զի ի տունս յայսոսիկ եփուդ եւ թերափ եւ դրօշեալ եւ ձուլածոյ. արդ գիտասջիք զինչ առնիցէք։ 15 Եւ խոտորեցան անդ, եւ մտին ի տուն պատանեկին Ղեւտացւոյ, որ էր ի տան Միքայ, եւ հարցին զողջունէ նորա։ 16 Եւ վեց հարեւր արքն վառեալք պատերազմական զինու իւրեանց արձանացեալք կային առ մուտս դրանն որ էին յորդւոցն Դանայ։ 17 Եւ ելին հնգեքին արքն որ երթեալ էին լրտեսել զերկիրն, յարձակեցան եւ առին զդրօշեալն եւ զեփուդ եւ զթերափ եւ զձուլածոյ. եւ քահանայն արձանացեալ կայր ի մուտս դրանն. եւ վեց հարեւր արքն վառեալք պատերազմական զինու։ 18 Եւ նոքա մտին ի տունն Միքայ, եւ առին զդրօշեալն եւ զեփուդ եւ զթերափ եւ զձուլածոյ. եւ ասէ ցնոսա քահանայն. Զի՞նչ գործէք դուք։ 19 Եւ ասեն ցնա. Կարկեաց, ափիբերան լեր, եկ ընդ մեզ եւ լեր մեզ ի հայր եւ ի քահանայ. միթէ լա՞ւ իցէ լինել քեզ քահանայ տան միոյ առն, քան լինել քահանայ ցեղի միոյ եւ ազգի Իսրայելի։ 20 Եւ զուարթացաւ սիրտ քահանային, եւ առ զեփուդն եւ զթերափ եւ զդրօշեալ եւ զձուլածոյ՝՝, եւ եմուտ ի մէջ զօրուն։ 21 Եւ դարձան գնացին, եւ հարին համօրէն զտունն, եւ զստացուածն վայելչութեան նորա առաջի նոցա՝՝։ 22 Եւ ի հեռանալ նոցա ի տանէ Միքայ, եւ ահա Միքա եւ արքն որ ի տունս նորա էին ընդ Միքայ, բողոք բարձին եւ հասին որդւոցն Դանայ։ 23 Եւ դարձուցին՝՝ զերեսս իւրեանց որդիքն Դանայ, եւ ասեն ցՄիքա. Զի՞ է քեզ, զի՞ աղաղակես՝՝։ 24 Եւ ասէ Միքա. Զի զաստուածսն իմ զոր արարի ինձ առէք, եւ զքահանայն, եւ գնացէք. եւ զի՞նչ կայ այսուհետեւ ինձ. եւ զի՞նչ է այդ զոր ասէք ցիս թէ՝ Զի՞ աղաղակես։ 25 Եւ ասեն ցնա որդիքն Դանայ. Մի՛ լուիցի ձայն քո զկնի մեր, գուցէ պատահիցեն քեզ արք դառնացեալք ոգւով, եւ դնիցեն զանձն քո եւ զանձն տան քո։ 26 Եւ գնացին որդիքն Դանայ զճանապարհս իւրեանց. եւ իբրեւ ետես Միքա եթէ բռնագոյն քան զնա են, դարձաւ ի տուն իւր։ 27 Եւ նոքա առին զոր ինչ արարն Միքա եւ զքահանայն նորա, եւ չոգան ի Լայիսա՝ ի ժողովուրդն հանդարտացեալ եւ վստահացեալ յուսով. եւ հարին զնոսա սրով սուսերի, եւ զքաղաքն այրեցին։ 28 Եւ ոչ ոք էր որ փրկէր. զի հեռի էին ի Սիդոնացւոց, եւ բանք ինչ ոչ էին նոցա ընդ ումեք ի մարդկանէ. եւ նա կայ ի հովտի տանն Ռովբայ. եւ շինեցին զքաղաքն եւ բնակեցան ի նմա։ 29 Եւ կոչեցին զանուն նորա Դան՝ ըստ անուան հօրն իւրեանց որ եղեւ Իսրայելի. եւ էր անուն քաղաքին յառաջագոյն Լայիսա։ 30 Եւ կանգնեցին իւրեանց որդիքն Դանայ զդրօշեալն Միքայ. եւ Յովնաթան որդի Գերսոնի որդւոյ Մանասէի, ինքն եւ որդիք իւր, էին քուրմք ցեղին Դանայ, մինչեւ ցօր գերութեան երկրին։ 31 Եւ կարգեցին իւրեանց զդրօշեալն զոր արար Միքա, զամենայն աւուրս զորս էր տունն Աստուծոյ ի Սելով։ |