ԴԱՏԱՒՈՐՔ 16 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ չոգաւ Սամփսոն անտի ի Գազա, եւ ետես անդ կին մի պոռնիկ, եւ եմուտ առ նա։ 2 Եւ ազդ եղեւ Գազացւոցն եւ ասեն. Եկեալ է այսր Սամփսոն։ Եւ պատեցին եւ դարանակալ եղեն նմա զգիշերն ողջոյն առ դրան քաղաքին, եւ անշշունջ կացին զգիշերն ողջոյն, եւ ասեն. Աստ կացցուք մինչեւ ցառաւօտ, եւ սպանցուք զնա։ 3 Եւ ննջեաց Սամփսոն մինչեւ ցմէջ գիշերոյն, եւ յարեաւ զմէջ գիշերաւն, եւ թափեաց զդրունս քաղաքին հանդերձ սեմովքն, եւ եբարձ զնոսա հանդերձ նգօքն, եւ եդ ի վերայ ուսոց իւրոց, եւ եհան զնոսա ի գլուխ լերինն որ է հանդէպ Քեբրոնի, եւ եդ զնոսա անդ։՝՝ 4 Եւ եղեւ յետ այսորիկ սիրեաց կին մի առ եզերբ հեղեղատին Սովրեկայ, եւ անուն նորա Դալիլա։ 5 Եւ ելին առ նա նախարարք այլազգեացն եւ ասեն. Պատրեա զնա եւ տես ի՛ւ իցէ զօրութիւն նորա մեծ, եւ կամ ի՛ւ կարասցուք նմա հնար գտանել եւ կապել զնա առ ի տկարացուցանել զնա. եւ մեք տացուք քեզ այր իւրաքանչիւր հազար եւ հարեւր արծաթոյ։ 6 Եւ ասէ Դալիլա ցՍամփսոն. Պատմեա ինձ ի՛ւ իցէ զօրութիւն քո մեծ, եւ ի՛ւ կապիցիս առ ի տկարացուցանելոյ զքեզ։ 7 Եւ ասէ ցնա Սամփսոն. Եթէ կապիցեն զիս եւթն ջլօք դալարովք չվտտելովք, տկարացայց եւ եղէց իբրեւ զմի ի մարդկանէ։ 8 Եւ բերին առ նա նախարարք այլազգեացն եւթն ջիլս դալարս անվտիտս, եւ նա կապեաց զնա նոքօք։ 9 Եւ դարան նստէր նմա ի շտեմարանի. եւ ասէ ցնա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ խզեաց զջիլսն՝ զոր օրինակ խզիցի քուղ ի թօթափելոյ յորժամ ի հուր հոտոտիցի. եւ ոչ ծանուցաւ զօրութիւն նորա։ 10 Եւ ասէ Դալիլա ցՍամփսոն. Ահա խաբեցեր զիս եւ խօսեցար սուտ. գոնէ արդ պատմեա ինձ թէ ի՛ւ կապիցիս։ 11 Եւ ասէ ցնա. Եթէ կապելով կապեսցեն զիս եւթն կարովք նորովք, որովք չիցէ գործեալ գործ, տկարացայց եւ եղէց իբրեւ զմի ի մարդկանէ։ 12 Եւ ա՛ռ Դալիլա կարս նորս, եւ կապեաց զնա նոքօք, եւ ասէ ցնա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ դարան նստէր նմա ի շտեմարանի. եւ խզեաց զայն ի բազկաց իւրոց իբրեւ զասղանի։ 13 Եւ ասէ Դալիլա ցՍամփսոն. Մինչեւ ցե՞րբ խաբիցես զիս, եւ խօսիցիս ընդ իս սուտ. արդ պատմեա ինձ ի՛ւ կապիցիս։ Եւ ասէ ցնա. Եթէ անկցես զեւթանեսին գիսակս գլխոյ իմոյ ընդ ազբին, եւ վարեսցես ցցովք ընդ որմն, եղէց տկարացեալ իբրեւ զմի ի մարդկանէ։ 14 Եւ ննջեցոյց զնա Դալիլա, եւ ա՛ռ զեւթանեսին գիսակս գլխոյ նորա հանդերձ ազբամբն, եւ վարեաց ցցովք ընդ որմն՝՝, եւ ասէ ցնա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ զարթեաւ ի քնոյ իւրմէ, եւ կորզեաց զցիցսն հանդերձ ոստայնիւն եւ ազբամբն յորմոյ անտի. եւ ոչ ծանուցաւ զօրութիւն նորա՝՝։ 15 Եւ ասէ ցնա Դալիլա. Զիա՞րդ ասես թէ՝ Սիրեցի զքեզ, եւ սիրտ քո չէ ուղիղ ընդ իս. այս երիցս անգամ խաբեցեր զիս, եւ ոչ պատմեցեր ինձ թէ ի՛ւ իցէ զօրութիւն քո մեծ։ 16 Եւ եղեւ իբրեւ վտանգեաց զնա բանիւք զգիշերն ողջոյն՝՝ եւ թախանձեցոյց զնա, եւ պարտասեցոյց զնա մինչեւ ցմահ, 17 պատմեաց նմա զամենայն ինչ ի սրտէ իւրմէ, եւ ասէ ցնա. Ածելի ոչ ելցէ ի գլուխ իմ, զի ուխտաւոր Աստուծոյ եմ ես յորովայնէ մօր իմոյ. ապա թէ գերծուցում, մեկնեսցի յինէն զօրութիւն իմ, եւ տկարացայց եւ եղէց իբրեւ զամենայն մարդիկ։ 18 Իբրեւ ետես Դալիլա եթէ պատմեաց նմա զամենայն ինչ ի սրտէ իւրմէ, առաքեաց կոչեաց զնախարարս այլազգեացն եւ ասէ. Ելէք միանգամայն, զի պատմեաց ինձ զամենայն ի սրտէ իւրմէ։ Եւ ելին առ նա ամենայն նախարարք այլազգեացն, եւ բերին զարծաթն ի ձեռս իւրեանց։ 19 Եւ ննջեցոյց զնա ի մէջ ծնգաց իւրոց. եւ կոչեաց վարսավիրայ, եւ եգերծ զեւթանեսին գիսակս գլխոյ նորա. եւ սկսաւ թօշնել, եւ մեկնեցաւ ի նմանէ զօրութիւն նորա։ 20 Եւ ասէ Դալիլա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ զարթեաւ ի քնոյ իւրմէ, եւ ասէ. Ելից եւ արարից որպէս միշտն, եւ թօթափեցից։ Եւ նա ոչ գիտէր թէ Տէր մեկնեցաւ ի նմանէ։ 21 Եւ կալան զնա այլազգիքն, եւ բրեցին զաչս նորա. եւ իջուցին զնա ի Գազա, եւ կապեցին զնա երկաթի կապանօք. եւ աղայր ի տան բանտին։ 22 Եւ սկսաւ մազ գլխոյ նորա բուսանել յետ գերծելոյն։ 23 Եւ իշխանք այլազգեացն ժողովեցան զոհել զոհ մեծ Դագոնայ աստուծոյն իւրեանց, եւ ուրախ լինել. եւ ասէին. Մատնեաց աստուած մեր զՍամփսոն թշնամի մեր ի ձեռս մեր։ 24 Իբրեւ տեսին ժողովուրդն, օրհնէին զաստուած իւրեանց. զի ասացին թէ՝ Մատնեաց աստուած մեր զթշնամին մեր ի ձեռս մեր, եւ զապականիչ երկրի մերոյ, որ յաճախեաց զվիրաւորս մեր։ 25 Եւ եղեւ իբրեւ զուարթացան սիրտք իւրեանց, ասեն. Կոչեցէք զՍամփսոն ի տանէ բանտին՝՝, եւ խաղասցէ առաջի մեր։ Եւ կոչեցին զՍամփսոն ի տանէ բանտին, եւ խաղային նովաւ՝՝. եւ կացուցին զնա ի մէջ երկուց սեանցն։ 26 Եւ ասէ Սամփսոն ցպատանին որ ունէր զձեռանէ նորա. Թոյլ տուր ինձ եւ զննեցից զսիւնս յորոց վերայ տունս հաստատեալ կայ, եւ յեցայց ի նոսա։ 27 Եւ տունն լի էր արամբք եւ կանամբք. եւ անդ ամենայն նախարարք այլազգեացն. եւ ի տանիսն իբրեւ երեք հազարք, արք եւ կանայք որ տեսանէին զխաղն Սամփսոնի։ 28 Եւ աղաղակեաց Սամփսոն առ Տէր եւ ասէ. Տէր, Տէր զօրութեանց, յիշեա զիս. եւ զօրացո զիս զայս եւս մի նուագ, Աստուած, եւ խնդրեցից զվրէժխնդրութիւն իմ փոխանակ երկուց աչաց իմոց յայլազգեաց աստի։ 29 Եւ բուռն եհար Սամփսոն զերկոցունց սեանցն միջնոց, յորոց վերայ տունն հաստատեալ կայր, եւ յեցաւ ի նոսա, ի մին աջով իւրով եւ ի մեւսն ձախով իւրով։ 30 Եւ ասէ Սամփսոն. Մեռցի անձն իմ ընդ այլազգիսս։ Եւ շարժեաց զօրութեամբ. եւ անկաւ տունն ի վերայ ամենայն նախարարացն եւ ի վերայ ամենայն ժողովոյն որ ի նմա. եւ էին մեռեալքն զորս մեռոյց Սամփսոն ի մահուն իւրում, առաւել քան զորս սպան ի կենդանութեան իւրում։ 31 Եւ իջին եղբարք նորա եւ ամենայն տուն հօր նորա, եւ բարձին եւ հանին թաղեցին զնա ի մէջ Սարաայ եւ ի մէջ Եսթաւուղայ ի գերեզմանի Մանովայ հօր իւրոյ. եւ նա դատեաց զԻսրայէլ ամս քսան։ |