ԴԱՏԱՒՈՐՔ 13 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ յաւելին որդիքն Իսրայելի առնել չար առաջի Տեառն. եւ մատնեաց զնոսա Տէր ի ձեռս այլազգեացն ամս քառասուն։ 2 Եւ եղեւ այր մի ի Սարաայ ի ցեղէ Դանայ, եւ անուն նորա Մանովէ. եւ կին նորա ամուլ էր եւ ոչ ծնանէր։ 3 Եւ երեւեցաւ հրեշտակ Տեառն կնոջն, եւ ասէ ցնա. Ահաւադիկ դու ամուլ ես եւ ոչ է քո ծնեալ, եւ յղասցիս եւ ծնցիս որդի։ 4 Արդ զգոյշ լեր, գուցէ ըմպիցես գինի եւ օղի, եւ մի՛ ուտիցես զամենայն անսուրբ. 5 զի ահա յղասցիս դու եւ ծնցիս որդի, եւ երկաթ մի՛ ելցէ ի գլուխ նորա. զի ուխտաւոր Աստուծոյ եղիցի մանուկն անդստին յորովայնէ. եւ նա սկսցի փրկել զԻսրայէլ ի ձեռաց Փղշտացւոցն։ 6 Եւ եմուտ կինն եւ ասէ ցայր իւր, եթէ՝ Այր Աստուծոյ եկն առ իս, եւ տեսիլ նորա իբրեւ զտեսիլ հրեշտակի Աստուծոյ երեւելի յոյժ. եւ՝՝ հարցի ցնա թէ՝ Ուստի՛ ես, եւ զանուն իւր ոչ պատմեաց ինձ։ 7 Եւ ասէ ցիս. Ահա յղասցիս դու եւ ծնցիս որդի. եւ արդ մի՛ ըմպիցես գինի եւ օղի, եւ մի՛ ուտիցես զամենայն անսուրբ. զի ուխտաւոր Աստուծոյ եղիցի մանուկն անդստին յորովայնէ մօր իւրոյ մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ։ 8 Եւ աղաչեաց Մանովէ զՏէր եւ ասէ. Յիս, Տէր, այրն Աստուծոյ զոր առաքեցեր առ մեզ, եկեսցէ դարձեալ առ մեզ եւ լուսաւորեսցէ զմեզ, թէ զինչ արասցուք մանկանն որ ծնանիցի։ 9 Եւ լուաւ Աստուած ձայնի Մանովէի, եւ եկն հրեշտակն Աստուծոյ մեւս անգամ առ կին նորա մինչդեռ նստէր յանդի. եւ Մանովէ այր նորա չէր առ նմա։ 10 Եւ փութացաւ կինն եւ ընթացաւ պատմեաց առն իւրում եւ ասէ ցնա. Ահա երեւեցաւ ինձ այրն որ եկն առ իս յաւուր յայնմիկ։ 11 Եւ յարեաւ գնաց Մանովէ զհետ կնոջ իւրոյ, եւ եկն առ այրն եւ ասէ ցնա. Եթէ դո՞ւ իցես այրն որ խօսեցար ընդ կնոջն։ Եւ ասէ հրեշտակն. Ես եմ։ 12 Եւ ասէ Մանովէ. Արդ գալով չափ բանին քոյոյ, զի՞նչ լինիցին իրաւունք մանկանն եւ գործք նորա։ 13 Եւ ասէ հրեշտակն ցՄանովէ. Յամենայնէ զոր ասացի կնոջդ՝ զգոյշ լինիցի. 14 յամենայնէ որ ելանէ յորթոյ՝ մի՛ կերիցէ, եւ գինի եւ օղի մի՛ արբցէ, եւ զամենայն անսուրբ մի՛ կերիցէ. յամենայնէ զոր պատուիրեցի նմա՝ զգոյշ լինիցի։ 15 Եւ ասէ Մանովէ ցհրեշտակն. Թող բռնադատեսցուք զքեզ, եւ արասցուք առաջի քո ուլ մի յայծեաց։ 16 Եւ ասէ հրեշտակն Տեառն ցՄանովէ. Եթէ բռնադատեսցես զիս, ոչ կերայց ի հացից քոց, եւ եթէ արասցես ողջակէզ՝ Տեառն մատուսցես զնա. զի ոչ գիտաց Մանովէ թէ հրեշտակ Տեառն իցէ։ 17 Եւ ասէ Մանովէ ցհրեշտակն Տեառն. Զի՞նչ անուն է քեզ, զի յորժամ եկեսցէ բանն քո, փառաւորեսցուք զքեզ։ 18 Եւ ասէ ցնա հրեշտակն Տեառն. Զի՞ հարցանես զանուանէ իմմէ, եւ նա է սքանչելի։ 19 Եւ ա՛ռ Մանովէ զուլն այծեաց զզոհն, եւ մատոյց ի վերայ վիմին՝ Տեառն սքանչելարարի՝՝. եւ Մանովէ եւ կին նորա հայէին։ 20 Եւ եղեւ ընդ ամբառնալ բոցոյն ի վերուստ ի սեղանոյն յերկինս՝ ամբարձաւ հրեշտակն Տեառն բոցով սեղանոյն, եւ Մանովէ եւ կին նորա հայէին. եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։ 21 Եւ ոչ եւս յաւել երեւել հրեշտակն Տեառն Մանովէի եւ կնոջ նորա. յայնժամ գիտաց Մանովէ թէ հրեշտակ Տեառն է։ 22 Եւ ասէ Մանովէ ցկինն իւր. Մահու մեռանիցիմք զի զԱստուած տեսաք։ 23 Եւ ասէ ցնա կին նորա. Եթէ կամեցեալ էր Տեառն սպանանել զմեզ, ոչ ընդունէր ի ձեռաց մերոց զողջակէզն եւ զզոհն, եւ ոչ լուսաւորէր մեզ զայն ամենայն ընդ ժամանակս ժամանակս, եւ ոչ լսելի առնէր մեզ զայն՝՝։ 24 Եւ ծնաւ կինն որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Սամփսոն. եւ աճեաց մանուկն, եւ օրհնեաց զնա Տէր։ 25 Եւ սկսաւ Հոգի Տեառն շրջել ընդ նմա ի բանակին Դանայ, ի մէջ Սարաայ եւ ի մէջ Եսթաւուղայ։ |